The Queen's MVP

Chapter 31

"LY!"

Sinuntok ko ng malakas si L.A. sa mukha. Causing him to fall in the floor. Nakita ko ang pagdudugo ng ilong niya.

"What the heck, Ly?!" Tumayo siya at aakmaing susuntukin ako pero nakaiwas ako.

"LY! L.A. TAMA NA!" Rinig ko si Denden na sumisigaw at inaawat kami.

Sorry Den, I will hurt him as much as I wanted too beacuse we had a promise. He promised me that she won't hurt you but he did...

"Punyeta ka!!!" I grapped her shirt and pinned him in the wall. I saw his eyes, the eyes of guilt and lies.

"You promised me..." Napailing ako habang nakahawak parin sa shirt niya.

"LY! TAMA NA!!!" Den tried to removed me from pinning L.A.

"Gago ka! Buhay binata? Hoy! Nakalimutan mo na yatang kasal ka na Mr. Funny Boy! Sana matagal ko ng nalaman. Yan na pala ginagawa mo sa kaibigan ko?" Napangisi siya habang pinupunasan ang dugong lumalabas sa ilong niya.

"Oh Ly...kung gusto mo ng agawin si Denden sa akin you may now go ahead. Ooops! Ay secret lang pala natin yon? Secret lang pala natin na since college gusto mo si Denden?" Napalaki ang ang mga mata ko nang sinabi niya yon. I looked at Denden na litong-lito.

I just want to go and kill him...

"Den..." He talked to Denden. Nakangiti pa ang gago. Proud na proud sa ginagawa niya.

Ako naman nanigas sa mga nilantad na sekreto ko. Ang tagal kong tinago yon tapos isang gagong lalake lang pala ang magsasabi sakanya? I want to punch him again so bad...

"Here. Gusto mo ng makipaghiwalay, go ahead. Nakaready ang mga papel sa akin. Napapunta lang talaga ako dito para iabot ang annulment papers." Wala na bang mas bullshit sa mga nakikita ko ngayon? Ang lakas talaga ng loob niyang gawin ito. Anong nangyari sa kokote niya?

I saw Den grabbed the papers ang quickly signed it. Walang pagaalinlangan.

"Tomorrow, I don't wanna see you here. You have time to pack your things." Tumalikod siya at dali-daling sinarado ang pinto.

Nilapitan ko si Denden na nakatayo lang sa tabi. Natakot at nabigla siya sa mga nangyari.

Nalaman niya na ang tinatago. Tangina, bat ngayon pa nangyayari ito? Paano ko ipapaliwanag kay Sam ang lahat ng ito?

"Ly? Is that true?"

Napasandal ako sa wall dahil diko na kinakaya ang emosyon.

"Yeah...you heard that right." Napatakip ako ng mukha dahil nararamdan ko ang mga luha ko na lumabas.

Tinignan ko siya na nakakunot ang noo niya. Pero diko ramdam ang inis at galit.

"All this time, Ly?"

"Correction there. That was long ago, pero nang nakilala ko si Sam she thought me how to love myself. Kaya ko siya minahal dahil doon." I'm trying to be clear here.

"Wow Ly. Hanggang ngayon nagugulat pa din ako. Halo-halo ang mga emosyon ko ngayon. Ako ng nagsosorry Ly. I'm very sorry..." She came to me and she hugged me so tight.

This time, this hug is different. Ito ang first hug namin na may alam na siya...

"It's okay Denden. Wala kang kasalanan sa mga nangyari dati. Ang mahalaga masaya na tayong dalawa." I removed the hug and wiped her tears. Pinipigilan ko talaga umiyak. Ayokong pinapakita sakanya ang kalungkutan ko.

"Kaya pala depressed ka sa mga times na yon. Di ako nagtanong sayo. Wala akong kwentang kaibigan. Diko alam ako na pala ang dahilan."

Well...that's true...

"I deserve what is happening to me Ly. Eto na ang payback. Deserve ko lang masaktan." She's punching her chest kaya kaagad ko siyang pinigilan sa ginagawa niya.

"Stop it please. Hindi mo deserve ito. Huwag mong sabihin yan." I gripped her wrist so she will stop. Umiiyak siya sa harapan ko ng malala.

Nasasaktan ako na nakikita ko siyang ganyan...

"If only I knew it from the start, Ly. Mamahalin kita, akala ko noon sobrang sweet mo lang. Minsan ng sumagi sa isip ko na baka may gusto ko sa akin pero pinili kong ilihim at kalimutan. Totoo pala lahat ng hinala ko...totoo pala talaga."

Den bakit ngayon lang? Bakit ngayon lang? BAKIT NGAYON LANG?!

I tried to divert the topic. Ayoko ng makarinig ng mga ganoong salita. Mas nahihirapan ako sa kinakatayuan ko. Ayokong maging masamang tao lalo na kay Sam. Ayokong maglihim sakanya. Paguwi na paguwi ko ikukwento ko lahat ng ito.

"Uhm Den. Let's pack up your things na."

Hindi na siya nagsalita pa at tinulungan ko siyang magimpake ng damit at gamit.

"Hatid na kitang Paranaque?" Tumango siya habang nagtutupi ng gamit.

Chineck ko ang phone ko to see if negtext si Sam. Pero hindi siya nagtext usually kapag lunch break niya na magtetext yan.

Di katagalan, sumakay na kami sa sasakyan ko.

"What about your car?" I asked her.

"Sakanya yan eh. Sinong may sabing akin yang sasakyan na yan? Eh may sasakyan naman din ako doon sa Paranaque? I don't care anymore Ly. Let's leave." Malamig na boses ang narinig ko kaya pinaandar ko na ang sasakyan ko.

"Ly?" Tawag niya sa akin.

"Yes?" Saglit lang akong lumingon at tinuon ko ulit ang pansin ko sa daan.

"Naiinggit ako sayo."

"Why?"

"Because you have Sam to love you. Kitang-kita ko yon sa inyong dalawa. She must be so lucky to have you as her girlfriend."

Hindi ko alam kung matutuwa ba ako sa sinabi niya...

"Since kinasal ako dina ako nakaramdam ng pagmamahal. Totoo talaga yung kasabihang habang patagal kayo ng patagal doon lumalabas ang tunay na kulay ng tao." Dugtong niya.

"I'd like to commend on that saying. Hindi mo mamahalin ang tao kung hindi siya nagpakatotoo from the start. Pero as they always say nga, sa una lang talaga magaling. Siguro L.A. became true to you from the start but something came up. Something happend between those times." Sabi ko naman sakanya.

"Den?"

"Yes?"

"You are still my beshy. Forget about the feelings I've had. I want to be with you until you heal. I will help you regain. I promise that."

"Thank you, Ly."

I love you Den but I love Sam more...