Chapter 33

237 15 10
                                    

Hindi ko naintindihan bigla ang sarili ko. Pinabayaan ko ang aking utak na gawin ng gusto niya.

I found myself driving to Parañaque to visit Denden...

Hindi ko na muna sasabihin kay Sam ito. Alam kong masama ang maglihim but this is for the good of us. Kung patuloy akong magsasabi ng tungkol sa mga bagay na ito, magaaway na naman kami. Mabuti nga di na siya masyadong nagtampo at nagselos.

It sounded selfish right? Mahal ko lang talaga si Sam at ayokong nakikita niyang diko siya pinapahalagahan...

Siya pa rin naman ang babaeng minahal ko dati at nasasaktan din ako sa kalagayan niya. Pero kailangan kong magsabi kay Denden tungkol dito.

Ang hirap pala ng ganito...

Lumipas ang isang oras ng pagdadrive at nakarating na rin ako sa bahay nina Denden.

"Hello, Den." I greeted her with a smile.

"Oh my god, Ly! Bakit di ka naman nagsabi na pupuntahan mo ako?" Pinatuloy niya ako sa bahay nila.

"I'm here to check you. Hindi ren naman ako magtatagal." Sagot ko sakanya.

Nakita ko ang mga parents niya na binati din ako.

"Hello po, Tita Arlene and Tito Mike." Nagbless ako sakanilang dalawa.

"Ly, I'm happy that you are here. Nakwento sa akin ni Denden ang nangyari." Tita Arlene said and I nodded to her. Tinignan niya ang kamay kong nakabandage dahil sa pagkakasuntok ko kay LA.

"Ano pa ba ang gagawin ng isang kaibigan kung sinasaktan na po siya dipa po? I did that para po magising sa katotohanan si LA." Sagot ko sakanya.

"Dad, Mom excuse us muna ha. We will talk sa bedroom." She clinged her arms to mine.

Nang nakaramdam ako ng hindi ko dapat naramdam...mali ito...

"Bakit ka ba talaga nandito? Nakakagulat ka." She sat in her mini sofa. Ako naman umupo sa kama niya.

"Nagselos siya sa atin Den." Napayuko habang sinabi sakanya iyon. As much as I want to be with her, meron na kaseng lamat.

"I understand." She tapped my shoulders.

"Mahal kita Den. Minahal kita ng sobra noon at nahihirapan akong iremind ang sarili ko na hindi na kita mahal. Sa tuwing kasama ko si Sam, hindi naman kita nakikita. Kapag si Sam ang kasama ko, hindi ka naman sumasagi sa isip ko. Pero..."

I looked at her eyes..

"Pero sa tuwing magkasama tayo bumabalik ang lahat. Binabalikan ako ng nakaraan naten. Masasabi ko na mahal parin kita."

Hindi na ako nagdalawang-isip pa na aminin sakanya dahil para akong sasabog.

"Ly mali ito..." Sabi niya habang nakaiwas siya sa tingin sa akin. Pinunasan niya ang mga luhang kumakawala sakanya mata.

"Den...I just wanted to know that you became an important role in my life. You became a lesson to me." Diko na napigilang umiyak sa kanyang harapan.

"Aaminin ko nasaktan talaga ng sobra-sobra. I let LA to court you kahit magkaibigan kami at kahit na alam niyang mas una kitang minahal dati."

"Pinush ko talaga siyang ligawan ka dahil akala ko kapag naging kayo na, masasanay na akong wala ka. Mali pala ako doon kase simulang nang kinasal kayo, namiss kita. Namiss ko yung beshy ko..."

"Ngayon na pwede ka na, hindi na ako pwede..."

Lumingon ako sakanya na umiiyak. Nakatalikod sa akin habang tinatakpan niya ang mukha niya.

"Iwasan muna natin ang isa't isa. Kung yan ang ikakabuti naten, we should avoid each other for awhile. We are better off this way Ly."

"I'm sorry, Ly. This is the only thing we can do. Kung nagseselos si Sam sa atin, wag ka ng pupunta dito."

"Naiintindihan ko pa ang selos pero iba na ito Ly. Pakakamali na ito."

"Umalis ka na please."

"Den---" Hahawakan ko sana siya pero pinutol niya ako.

"Ly, I'm very sorry pero umalis ka na."

Tumayo ako at lumabas. Bago ko pa man din isarado ang pinto, I said my last words.

"I love you Den. If you need me, I will welcome you again." Sinarado ko na ng pinto ang bumaba. Napahawak ako sa dibdib ko dahil para ang sikip. Inayos ko ang sarili ko bago ako bumaba. Ayokong magtaka sila sa inaasta ko.

Tinignan naman ako ni Tita Arene and Tito Mike.

"Goodbye po. Magingat po kayo lagi. Alagaan niyo po si Denden, mas kailangan niya po kayo ngayon."

Aalis na sana ako pero bigla akong tinawag ni Tito Mike.

"Ly! Saglit!"

Napalingon ako at hinagis siya sa akin ang isang maliit na box.

"Regalo ni Den sayo yan nung naghoneymoon sila sa ibang bansa. Bago niya pa makalimutang ibigay, ako ng nagabot!"

"Pakisabi po salamat!" At umalis na ako kaagad.

Habang nagdadrive, doon ko mas naramdaman yung sakit. Hindi lang ako nawalan ng mahal ko sa buhay dahil parang nawalan na rin ako ng kaibigan.

I'm very sorry Den...

I need to do this...

I stopped sa isang convinience store para tignan ang regalo ni Denden sa akin. It is a red tiny box. Binuksan ko ito at kaagad akong nahumaling sa ganda neto.

Madalang lang akong makakita ng volleyball pendant

Oops! Ang larawang ito ay hindi sumusunod sa aming mga alituntunin sa nilalaman. Upang magpatuloy sa pag-publish, subukan itong alisin o mag-upload ng bago.

Madalang lang akong makakita ng volleyball pendant. Madalas dapat magpacustom ka muna eh.

Kukunin ko sana ang phone ko upang magpasalamat kay Den kaso bigla kong naalala...

Oo nga pala...

The Queen's MVP Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon