Ελπίδα

Κεφάλαιο 6ο

Η Ελένη είχε καταφέρει να κοιμήσει τη μικρή και καθόταν πάνω από τη κούνια της κοιταζοντας την.Δεν μπορούσε να πιστέψει πως αυτό το μικρό πλάσμα είναι το μωρό τους.

"Αγάπη μου..."της είπε ο Λάμπρος,ο όποιος έμπαινε στη κάμαρη τους.

"Ναι, Λάμπρο μου..." και ο Λάμπρος άρχισε να τη πλησιάσει,ώσπου την έπιασε απαλά από τη μέση.

"Δεν φαντάζεσαι πόσο ευτυχισμένη είμαι,καρδιά μου..."του αναφώνησε και άρχισε να μπλέκει τα δάχτυλα ανάμεσα στα χέρια του Λάμπρου.

"Τα καταφέραμε, Λενιώ!Το καταφέραμε!Αυτό το πλασματακι είναι η κόρη μας...Για άλλη μια φορά, αποδείξαμε πως μια χαραμάδα ελπίδας είναι αρκετή για μας και ο Θεός μας έκανε αυτό το ευλογημένο δώρο!"της είπε,ενώ ταυτόχρονα άρχισε να τη χαϊδεύει στα μαλλιά.

"Σ'αγαπώ, Λάμπρο! Όσες φορές και να το πώς θα το εννοώ για πάντα...και σε αυτή τη ζωή,και στη επόμενη!"

"Και εγώ, νεράιδα μου! Είσαι το φως της ζωής μου και θα είμαι πάντα δίπλα σου για πάντα!Θα ευχαριστώ πάντα τον Θεό που σε έφερε στη ζωή μου!"της είπε και έδωσαν παθιασμένα φιλιά.

Φιλια που έκρυβαν όχι μόνο πάθος,αλλά και κτητικότητα, ευτυχία, ανακούφιση, ελπίδα...Όταν έμειναν ξεπνοοι,ο Λάμπρος άρχισε να βγάζει από τη τσέπη του παντελονιού του ένα μικρό κουτάκι.Πηρε τα χέρια της αγαπημένης της τρυφερά και έκρυψε μέσα αυτό το κουτάκι.

"Αυτό είναι για σένα, καρδιά μου...Μονάχα για σένα! Όταν μου είπες πως περιμένουμε το παιδί μας, ένιωθα ο πιο ευτυχισμένος άνθρωπος στο κόσμο.Δεν μπορούσα να πιστέψω πως εμείς οι δύο που έχουμε περάσει πολλά,θα καταφέρουμε να ζήσουμε το καλύτερο θαύμα! Αυτό το είχα πάρει,όσο ήμουν στην Αθήνα και ετοιμαζομουν να γυρίσω.Ειχα κάνει πολλά σχέδια για μας τότε και για τον έρωτα μας,αλλά δυστυχώς η μοίρα δεν με άφησε τότε να τα πραγματοποιήσω μαζί σου... Ιδού όμως η ευκαιρία!"της είπε και η Ελένη άρχισε να συγκινείται, όσο άκουγε τα λόγια του και άρχισε να ανοίγει αυτό το μικρό κόκκινο κουτάκι.

"Πόσο όμορφο!"αναφώνησε η Ελένη και τον χάιδεψε στο πρόσωπο τρυφερά.

"Σ'αγάπαω, Λενιώ! Σ'αγάπαω..."της είπε και την φίλησε.

Μετά την έσφιξε στην αγκαλιά του...στο πιο τρυφερό και ζεστό μέρος τη γης.Εκει που ζει την απόλυτη ασφάλεια και προστασία! Μακριά από τη "φασαρία" και τον κίνδυνο.Εμειναν αγκαλιασμένοι να κοιτάνε το μωρό τους στη κούνια και ένιωθαν ευγνώμων μέσα τους με αυτό το δώρο της ζωής.