Ελπίδα

Κεφάλαιο 12ο

Άρχισε να νυχτώνει και επέστρεψαν στο σπίτι τους.Η Ελένη πήγε να περιποιηθεί την κόρη τους,ενώ εκείνος διόρθωνε κάτι τετράδια.

«Μαμα,θα έρθεις να μου πεις;»ρωρησε η Ελπίδα τη στιγμή που η Λενιώ πλησίασε τον άντρα της.

«Ναι,ψυχή μου.»

«Εσυ, μπαμπά;»ψέλλισε και ξαφνικά σταμάτησε το βηματισμό της.

«Εχω δουλειά,Ελπίδα μου.»της απάντησε,αλλά εκείνη δεν το δέχτηκε και τον τράβηξε από το χέρι,μέχρι που την έβαλαν για ύπνο στο κρεβάτι της.

«Ποιο παραμύθι θα μου πείτε;»αναρωτήθηκε και η Λενιώ σκεφτόταν.

«Εχω εγώ ένα.»πεταχτηκε ο Λάμπρος και κοίταξε τη Λενιώ ανυπόμονος,όσο αντίκριζε το φωτεινό χαμόγελο της Ελπίδας.

«Μια φορά και έναν καιρό ήταν ένας πρίγκιπας που είχε αγαπήσει μια όμορφη νεράιδα »άρχισε να αφηγείται και η γυναίκα τύλιξε τα χέρια της μέσα στα δικά του «Και η νεράιδα τον αγαπούσε πολύ,αλλά οι γονείς τους δεν τους άφηναν να παντρευτούν.Εκεινοι όμως δεν το άφησαν έτσι.Την πήρα αγκαλιά και της υποσχέθηκε ότι θα ναι πάντα, ευτυχισμένοι!Έτσι τα κατάφεραν και μετά από ένα χρόνο είχε προστεθεί στην αγκαλιά τους ένα μικρό νεραιδακι»συνεχισε αλλά η Ελπίδα τον διέκοψε με το γέλιο της.Ηταν πολύ έξυπνη και αμέσως συνδεσε τα κομμάτια του παζλ στο μυαλό της«και ζήσαν αυτοί καλά και μεις καλύτερα»αναφωνησε και της χάιδεψε το κεφαλάκι.Η Ελένη δίπλα δεν μλουσε.Αφηνε η ζεστασιά της φωνής να ταξιδέψει μέσα της και να ξεχάσει αυτό που τη βασάνιζε.Αφου τη σκέπασαν καλά και η Ελπίδα αποκοιμήθηκε,βγήκαν προσεκτικά το δωματιο.Η Ελένη ανέφερε ότι θα πάει μέσα στη καμαρη τους, ενώ εκείνος ήθελε να τελειώσει τη διόρθωση.

Εκείνη τη λίγη ώρα,η γυναίκα έφερνε στο μυαλό αυτό το «παντα» που της είχε υποσχεθεί ο Λάμπρος, έχοντας μέσα της αυτό το κακό προαίσθημα που τριγυρνούσε στο κεφάλι της.Δεν κατάφερε να μείνει ψύχραιμη.Αρχισε να ξεσπάει.Ο Λάμπρος την άκουσε.Ακουστηκε ο ήχος της πόρτας και η Λενιώ σκούπισε γρήγορα τα δάκρυα της.

«Λενιώ, είσαι καλά;»ειπε σαστισμένος και έκατσε δίπλα της.

«Καλά είμαι.»απαντησε αλλά το σώμα της δεν αντιστοιχούσε στα λόγια της.

«Εσυ, κορίτσι μου, τρέμεις.»αποκριθηκε και η Ελένη ένευσε αρνητικά.

«Δεν μπορείς να μου κρύβεσαι άλλο, Ελένη.Τις τελευταίες μέρες δεν σε βλέπω καλά.»συνεχισε και η Λενιώ τον κοίταξε δακρυσμένη.