Bölüm: "1"

969 77 17
                                    

Bu hikayenin asıl yazarı xxdeathgirl Lütfen asıl hikayeye de destek olmayı unutmayalım ^^

***


İşte, buradayım. Müzmin bekarların sonu olan kör randevuda, karşıma oturacak kişiyi bekliyorum.

İşin komik yanı, bu randevuyu kabul eden kişi benken karşıma çıkacak kişiyi tanımıyor olmamdı. En azından bir fotoğrafını görmek iyi olabilirdi ama nerede? Arkadaşım kesinlikle bu kişiyle buluşmam gerektiğini, benim gibi baskın alfaların yalnız kalmamasına dair uzun bir nutuk çekmişti.

Evet, baskın alfa.

Normalde de baskın olan alfaların, daha da baskınları vardı. Doyumsuzları, dur durak bilmeyenleri, sonuna kadar itaat bekleyenleri... Evet, aranan bütün kötü özelliklerin biriktiği baskın alfalar vardı ve ben de onlardan birisiyim.

Hiçbir ilişkimin adam akıllı sürmeyişinin nedeni olan kıskançlığım, sahiplenme duygum ve uçkurum... Betaların beni tatmin etmiyor oluşu da cabasıydı. Aradığım gibi bir omega bulmak da zordu. Her ne kadar toplum omegalara birer fahişeymişçesine davransa da, beni doğuran omega, babam, beni omegalara karşı nazik bir alfa olayım diye yetiştirmişti ve benim baskınlığım altında ezilmek istemeyen omegaya saygı duymaktan, benden ayrılmasına izin vermekten başka çarem kalmıyordu.

Bu yüzden, genel olarak yalnızdım ve bu da zor zamanlar geçirmeme sebep oluyordu. Özellikle de kızgınlık zamanı gelince... Kızgınlık dönemlerini bir şekilde atlatıyor olsam da, bu tatminsizlik her an patlama noktasındaki volkan gibi olmama sebebiyet veriyordu. Yani düşünün, nefes alan omega gördüğünüz anda azacak duruma geliyorsunuz... Kesinlikle berbat bir durum.

Bu şekilde yaşamak da kolay değil, yarım kalan her şey gibi tatminin yarım kalması o son noktaya ulaşamamak... Bu durum aşırı sinir bozucuydu ve benim gibi baskın alfaların sinirleri bozukken çevresine hoş bir enerji yaydığı da söylenemezdi.

Üniversiteden uzaklaştırma almama yetecek kadar kişiye hakkımda şikayet dilekçesi doldurtan feromonlarım artık her yerden koklanabilir hale geliyordu. Anlayacağınız, sorunlu bir tipim ve huzuru bulmak istiyorum.

Bu yüzden... Evet, kör randevuyu kabul ettim çünkü arkadaşım kesinlikle onu görmemi söyledi. Dediğine göre tam da dişime uygun bir parçaydı ve bunu kaçırırsam bir daha asla bla bla...

Gerisini dinlememiştim ama açıkçası düştüğüm merak beni buraya getirmişti. Omega olup olmadığını bile sormamıştım. Eğer omegaysa, bir alfayla kör randevuya çıkacak kadar zor durumda mıydı?

Yani, ben keskinlikle zor durumdaydım. Bunu inkâr edemem ama omegalar genellikle alfalardan kaçınırlar. Yani bırakın onlarla kör randevuya çıkmayı, normal randevulara çıkmaktan bile kaçınırlar. Zira onların bu dünyadaki yeri çok zorlu.

Sürekli ilaç kullanıp, kızışmalarını bastırmaya çalışmakla kalmıyorlar bir de tecavüzlerden kaçınmakla uğraşıyorlardı. Evet, zamanımızın en berbat tartışması bu. Omegalar ve onların statüsü...

Alfalar, hiyerarşinin başında oldukları için omegalar üstünde hak sahibi olduklarını ve istedikleri gibi kullanabileceklerini düşünüyorlar. Oysaki, cinsiyetlerimizden önce hepimiz insanız ve kimse bunun farkına varmaya çalışmıyor.

"Ah, şey... Taehyung?"

İsmimi duymamla birlikte düşüncelerimden sıyrıldığımda, karşımda duran adama kaşlarımı çatarak baktım. Tepkimden dolayı bir adım geri çekilirken, "Jimin'in arkadaşısın, değil mi?" diye sordu.

𝑲ö𝒓 𝑹𝒂𝒏𝒅𝒆𝒗𝒖 ASKIDA!Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin