Ally'nin Anlatımından
"Sirius Black'i sevmen şokunu atlatamadan sevgili olmanızın şokunu nasıl atlatırım bilmiyorum." Bir gün Matthew'a gözlerimi devirmekten gözlerim çıkacak.
"Bak ben bile buna şok oldum."
"Hadi ama Astrid sen yapma bari."
"Şimdi sen yengem mi oluyorsun?"
"Hayır Reg büyükannen olacağım." Bu sefer göz deviren taraf Regulus'tu.
"Onu seviyorum ve onunda beni sevdiğini öğrenince 'uzak dur benden pis sapık' diyecek halim yoktu değil mi!?" Haklıydım Sirius'u kendimden bile fazla severken onu red edip ikimize de acı çektirmeye niyetim yoktu.
Zaten gerçekleri öğrenince benden nefret edecekti ve mutlu geçirebileceğimiz bir seneyi heba edemezdim.
"Tamam Sirius Black bayıldığım biri değil ama yüzündeki gülümsemenin sahibi o olduğu için bize sadece tebrik etmek düşer." Matthew diyene kadar gülümsediğimi bile fark etmemiştim.
Ayağa kalkıp Matt'e sarıldım.
"Ama seni üzerse onu gidip yumruklarım." Kıkırdadım.
"Tebrikler dostum hep mutlu ol olur mu?" Hiç sanmıyorum Astrid.
"Teşekkürler çocuklar." Astrid'e de sarıldığımda Regulus hala bir şey söylememişti.
"Ben sana demiştim." Aklıma gelen anıyla gülümsedim.
Geçmiş Zaman
"İstersen senide Black yapalım"
"Bana aşıksın Reg kabul et." alayla söyledi Regulusun'un onu ablası gibi gördüğünü biliyordu.
"Abim olucak şahıs ile evlendirebilirim istersen" Ally ona gözlerini devirdi.
"Tanrı korusun senin abin kafayı yemiş bir çatlak"
Geçmiş Zaman Son
"Hissetmişim demek ki" ayağa kalktı "Tebrikler Ally" ve bana sarıldı.
Çok özür dilerim Regulus.
Çok özür dilerim Astrid.
Çok özür dilerim kardeşim Matt.
"Tamam bu kadar duygusallık yeter." Matthew olmasa ne yapardım bilmiyorum.
"Ben abimin yanına gidiyorum sonra görüşürüz." Regulus yanımızdan ayrılmıştı.
"Bende Matthew'a iksir çalıştıracaktım kütüphaneye gidiyoruz geliyor musun?" Kafamı iki yana salladım.
Onlar da gittiğinde Slytherin ortak salonunda yalnız kalmıştım.
Okulun bitmesine az kaldığı için iyi notlar almak isteyenler kütüphaneye geri kalan ise hava güzel olduğundan bahçeye çıkmışlardı.
Ben ise kaderimle yalnız kalmayı seçmiştim.
Herkes benden nefret edecekti.
Herkesi kaybedecektim.
Yuvamı.
Kardeşlerimi.
Yeni dostlarımı.
İnsanların bana olan güvenlerini.
Bu için beni sadece annem ve babam sevecekti.
Keşke doğmasan diyen babam efendisine hizmet ettiğim için beni baş tacı yapacaktı.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Salvatore/HP
Fanfiction"İyi ki doğdun Rose." Kulağıma fısıldadı. Saat on ikiyi geçmiş miydi? Daha önemlisi doğum günümü hatırlıyordu unutmamış. "Unutmamışsın" diye fısıldadım. "Saçının her telini bile ezbere bilirken doğum gününü nasıl unuturum ki?" Kendi kurgum ve yoruml...
