Selamm ilk Ognis hikayemin finalinde bir şeyler söylemezsem olmaz bence. Şimdiye kadar hikayeme gösterdiğiniz ilgi için hepinize çok çok teşekkür ediyorum öncelikle. Yorumlarınız ve oylarınız için minnettarım gerçekten, yorumları ve oyları gördükçe insan yazmak için daha da hevesleniyor. Bu, Uzak Yol'un son bölümü olabilir ama İktidar Oyunları hala devam ediyor profilimde.
Bu bölüm final bölümümüz evet ama hikayeye bir son söz yazacağım. Bu aralar pek ilhamım yok, bölüm yazasım gelmiyor ama size söz yıllar sonraki hallerini de yazacağım son söz bölümü olarak.
Yeri geldi çok güzel bölümler yazdım, yeri geldi bok gibi bölümler yazdım. Size hepsini bıkmadan okuduğunuz, oy verip yorum yaptığınız için minnettarım. Sizin desteğiniz olmasa belki devam bile etmeyecektim hikayeye. Neyse kısaca hepinize bu süreçte yanımda olduğunuz için çok çok teşekkür ediyorum ve sizi bölümle yalnız bırakıyorum. 💓😍
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
-Haziran, 2022
İşte o an gelmişti. Birazdan Acun ağabey Survivor şampiyonunu açıklayacaktı. Finalistler Ogeday ve Adem'di. Tarih tekerrür ediyordu, her şey 2017'deki gibi oluyordu ve Adem o senedeki gibi bu sene de Ogeday onu yenecek diye tir tir titriyordu.
Ogeday'a deli gibi destek yağıyor, herkes sms atıyordu. Biz de tam takım tribünlerde destek oluyorduk. En başta Adnan olmak üzere Ata, İhsan, Ramo, Ufuk, Makbule, Burçak ve Winka'nın neredeyse tamamı buradaydı.
Acun ağabey, Adem'in nişanlısı Nil ile konuştuktan sonra Ogeday'ın kız arkadaşı olarak benimle de konuşmuştu. Aslında herkes sevgili olduğumuzu biliyordu ama kimse doğrulamamıştı şimdiye kadar. Acun ağabeyin böyle bir şey yapması, resmi bir itiraf niteliğindeydi. Bunu yapmak için tabii ki daha önce benimle konuşmuştu, benim onayımı almıştı. Nil konuşacaksa, ben de konuşmak istemiştim. Benim Nil'den farkım neydi, niye konuşmayacaktım?
"Survivor 2022 şampiyonu, Ogeday!"
Büyük bir çığlık atıp ellerimle ağzımı kapattım. Koşarak kendimi sahneye atmak ve Ogeday'a sarılmak istiyordum ama sahneye atlamak yasaktı maalesef. Bu sırada Adnan Ogeday'ı, Makbule de beni ve tepkilerimi videoya çekiyordu.
"Kazandı, kazandı!" diye bağırıp duruyordum sürekli.
Birkaç saat sonra bu videoyu izleyince benimle çok dalga geçeceklerini biliyordum, ben de kendime çok gülecektim muhtemelen. Bu sırada Adem mort olmuş bir şekilde koltuğunda pısıp kalmıştı. Ogeday ise Acun ağabeyin ona verdiği kupayı alıp alkışlar eşliğinde kaldırmıştı. Kupayı kaldırdığı an tekrar kocaman bir alkış koptu. Zaten herkes alkışlıyordu, kupayı kaldırdığı an nasıl bir anda böyle bir tufan kopmuştu anlayamamıştım ama çok güzeldi kesinlikle.
