Bölüm 22

12.9K 448 67
                                    


Medya : Deniz Tekin- Yıldızlar

"Ve sana dair her anıda,
Bana acı veren bir şey var..."

-

Aybüke yatağında yüz üstü uzanmış, ağlıyordu. Çok büyük bir salaklık yapmıştı. Kalbi çok ağrıyordu. 

En kötüsü de bunu şimdi kimseye anlatamıyor oluşuydu.

Arkadaşları Kerem'e olan ilgisini biliyordu ama takıntı deyip geçiyorlardı. Bu takıntı değildi ki.

Ama Aybüke onlara asla kızmazdı. Onlar onun için çabalarken o hep Kerem'in yanına kaçardı. Ailesini kaybettikten sonra bir Kerem'e bu kadar bağlanmıştı.

Diğer herkese karşı uzaktı.

Keşke dedi içinden Aybüke, keşke ona aşık olmasaydım.

Sonra kendi kendisine sinirle kızdı. Kerem'i sevmeyip ne yapacaktı? O mükemmel birisiydi. Tamam önüne gelen her kızı kabul etse de...

Aybüke'ye yeri geldiğinde babalık bile yapmıştı.

Herkes onu görmezden gelirken Kerem onun ellerinden tutup ayağa kaldırmıştı.

Üniversite sınavını bile Kerem sayesinde kazanmıştı.. Kerem çalıştırmıştı onu.. Yoksa dershane parasını nereden bulacaktı ki?

Yaşlar yanaklarından sicim gibi akmaya devam ederken içini büyük bir korku kapladı. Ya onu da sonsuza kadar kaybederse?

Onun sahip olduğu tek ailesi oydu.

Ya o da giderse?

Bu düşüncelere dayanamadı ve kendini karanlığa bıraktı.

YN : / Ölmedi bayıldı. :D -ÖZÜR DİLERİM BU DURUMDA DA ŞAKLABANLIK YAPTIĞIM İÇİN..

-

Kerem on dakikadır Aybüke'nin kapısındaydı, zile basıyordu fakat kimse açmıyordu. Endişelendi.

Olanları sindirmesi biraz zaman almıştı. 

Küçük kardeşi gibi gördüğü, ona abi diyen kızın ona babacığım dediğini hatırlayınca irkildi. 

Ama şu an bunları düşünemezdi. Aybüke kapıyı açmıyordu.

Aybüke'nin Evi Evimiz; Uraz daddymiz.

Kerem : Aybüke'den haber alan var mı?

dışarı çıktığıyla ilgili falan?

Merve : Yarım saat önce konuştum.

sesi kötü geliyordu ama evdeydi.

Beyza : ben de onu davet etmiştim doğru düzgün bir şeyler yemiyor bize gelince yesin diye ama evde olacağını söyledi.

Kerem : evinin önğndyşm

kapıyı kimse açmyor.

Beyza : Ne

Uraz : geliyoruz.

Kağan : uyuyordur belki

sakin olun.

Kerem yedek anahtarlarını paspasın altına koymuştu.

sen bir eve bak

haber verirsin bize.

Siz de çok evham yapmayın.

Aybüke bu.

Her zaman başının çaresine bakar.

Kerem'in Ağzından...

Kağan'ın bu kadar soğukkanlı olması sinirimi bozmuştu. Ama olayları bilmediği için endişelenmemesi normaldi.

Dediği gibi anahtar paspasın altındaydı.  Bu çok güvensizdi. Bunun için Aybüke'ye kızmayı aklıma not ettim.

İçeriye girdiğimde direkt odasına girdim.

Burnuma gelen lavanta kokusuna bile gülümseyememiştim çünkü Aybüke yatağında yüz üstü uzanıyordu. Gözleri kapalı bir şekilde.

Hızlıca grubu bilgilendirip telefonumu bir köşeye bıraktım.

"Aybüke." Dedim cansız bir sesle.

Ona ne diyeceğimi bilmiyordum.

Yatağa gidip başucuna oturdum. 

Onu kendime çevirdim ve gördüğüm görüntüyle kalbim sıkıştı.

Güzel tombul yanakları günden güne gidiyordu zaten, şimdi ise daha kötüydü.

Gözleri kızarıp tahriş olmuştu.

"Aybüke... Uyan hadi." 

Onu birazcık sarsmamla hareketlendi. Heyecanla yüzüne baktım.

"Kerem." Diye mırıldandı. 

"Buradayım." Diye fısıldadım.

"Neden?" Dedi ağlamaklı sesiyle. İçimin acıdığını hissettim. "Neden her ihtiyacım olduğunda yanımdasın?" Alt dudağımı yaladım.

Çünkü sen benim küçüğümsün?

"Konuşalım diye gelmiştim ama iyi değilsen daha sonr-" Hızlıca koluma sarıldı. Gözlerime kırık kırık bakıyordu.

"Gitme. Ne istersen konuşuruz gitmezsen." Gözlerimi kırpıştırdım.

"Gitmeyecektim." Dedim ve saçını sevdim şefkatle. "Bu halde seni bırakır mıyım hiç?" Burnunu çekti.

"Tamam o zaman. Şimdi yanımda yat. Yarın konuşalım. Olmaz mı?" Dedi çocuk gibi. Alt dudağımı dişledim.

"Olur." Dedim ve yanına uzandım.

Bana sıkıca sarıldı. Son kezmiş gibi...

Sıkıca sarılmasından bile yarın diyeceklerimi bildiğini anladım.

Aybüke beni belki de benden de iyi tanıyordu.

-

"Korktum gözlerimi açmaktan
Kaçtım gerçekten,
Ama seni her gördüğümde,
Baş üstü düşüyorum dünyaya .


Elimde değil, denemedim de değil
Biliyorum bu yaptığım hiç hoş değil...


Önümde tütün kokan sokaklar
Ve sana dair her anıda
Bana acı veren bir şey var..


İçimde kayıp giden yıldızlar,
Ve sana dair tuttuğum her dilek,
Hiç sönmeyen bir ışık var..."

MEDYADAKİ ŞARKI <3333


Bira ve Kahve | Daddy IssuesHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin