3.3

5.3K 213 41
                                    


bölümde ne yazacagimi bilmiyorum

biri panoya Kerem ve Aybükeye ihtiyac duydugunu yazmis

bu yuzden uyulu uykulu ne cikafsa yardiriyorum

🤧🤍

Bugün hayatımın en harika günüydü.

Çünkü Kerem HayDay indirip çiftliğine benim adımı vermişti.

Bu müthiş bir şeydi.

"Aybüke." Diye seslendi Kerem çekinerek. "Yavrum yarım saattir aralıksız sırıtarak telefona bakıyorsun." Demesiyle Çiftliğin adına bakmaya devam ettim.

"Bu süper." Dedim mutlu mutlu.

"İlk kez sevilen köpeğin İlginç Tepkisi..." Kerem ağzının içinden bir şey mırıldanmıştı ama duymamıştım.

"Kerem bu nasıl aklına geldi yaa." Dedim şımarıkça gülümseyip sonunda telefonu köşeye bırakarak. Göz devirdi.

"Dün aralıksız altı saat trip attın ya bu zamana kadar yapmadığım için için." Demesiyle büyü bozulmasın diye iki elimi hızlıca kulağıma sabitledim ve onu duymayı engelledim.

"La la duymuyorum ki la la." Bu halime güldü ve elini belime sarıp beni kendine çekti.

"Bu kadar sevineceğini bilmiyordum." Dedi şaşırarak. Dudak büktüm.

"Ortaokulda herkes sevgilisine yaptırıyordu ve bayağı popülerdi benim de içimde kalmış sanırım." Deyip omuz silktim.

"Baksana..." Dedi.

"Hım?"

"Bugün çocukluk hayallerini yerine getirelim mi? Daha sonra ise benimkileri yerine getiririz." Dilimi damağıma vurdum.

"En büyük hayalim cumhurbaşkanı olmaktı..." Dememle ofladı.

"Olması mümkün hayaller?" Dik dik ona baktım.

"Pardon?? Parti kursam oy verecek bir sürü kişi tanıyorum." Dedim üstten üstten konuşarak. Yanağımı hafif acıtacak şekilde sıktı ve sonra sesli bir öpücük bıraktı.

"Allah Allah. Günden güne şımarıklaşıyorsun fark etmiyorum sanma." Demesiyle göz devirdim.

E seviliyordum sonuçta, sevilen insan şımarır ve değerli hisseder. Sevilmeyen insan ise git gide karanlığa çekilirdi.

İnsanın yaşama sebebinin olması hayatı katlanılır yapan şeydi.

Sanırım bu yüzden Kerem'e hep minnettar kalacaktım.

-

"Yavrum." Dedi Kerem anlamlandırmaya çalışarak, "Gerçekten hayallerinden birisi düğün basmak mı güzelim?" Dudak büktüm.

"Hayallerimi sorgulama lütfen. Hem bu en basiti." Dememle gözleri kocaman açıldı.

Tatlı tatlı tepkiler veriyordu ve aşırı hoştu bu halleri.

"Bak bunu gerçekleştiriyoruz ve sonra evimize gidiyoruz tamam mı bebek?" Dedi söz almak ister gibi. Şirince sırıtıp asker selamı verdim ona.

"Söz." Dedim ciddi ciddi. Gülümseyip anlımdan öptü ve ellerimden tutup beni düğün salonunun içine yönlendirdi.

Çok heyecanlıydım.

Bu hayalimin nereden geldiğini bilmiyorum fakat sonuçta hayal hayaldir.

Sonunda içeriye girdiğimizde masalardan birine oturduk.

Kerem otururken küçük bir baş selamı vermişti ve o kadar çekiciydi ki...

"Siz anne tarafı mıydınız baba tarafı mı?" Diye sordu ellilerine merdiven dayamış bir kadın.

Kerem'le aynı anda "Baba tarafı." Dedik ve aynı anda aynı şeyi söylememize karşın sırıtıp masanın altından çak bir beşlik yaptık!

Ruh eşi olduğumuz bariz belli değil mi?

"Allah Allah. Ben gelinin annesiyim ama sizi de hiç tanımıyorum." Yutkundum.

"Erasmustan arkadaşıyım teyzeciğim." Dedim. gülümseyerek ve Kerem'e döndüm. "O da eşim." Kerem ışık hızı ile bana döndü. Gözleri parlayarak bana bakıyordu alt dudağını yaladı.

"Eşim." Diye tekrar etti. Hızlı hızlı başımı salladım

Teyze ise, "Erasmus mu? İyi de bizim kütük Adıyaman." Diye söylendş anlamaya çalışarak.

ve o an umursamadan ayağa fırladım.

Kerem ne yaptığımı anlamamıştı ve şaşkınca bana bakıyordu.

"Aşkım!" Dedim bağırarak. Salona sessizlik çöktü.

"Aşkım," dedim tekrar ve girişte okuduğum damadın adını söyledim.

"Mert aşkım! Nasıl... Dün yanımdaydın ve bugün evleniyor musun?!" Dedim ağlamaklı ses tonumla.

Salondan bir yuh nidası gelmişti.

Kerem ise kaşlarını çatmıştı.

Ona hayalimin bu kısmını söylememiştim tabii.

Damat göz devirdi. Gelin de öyle.

Güvenlik koşarak yanımıza geldi ve sinirle tısladı,

"Bir bitmediniz ulan!"

...

"Düğünden atıldığımıza inanamıyorum." Kerem eliyle anlına vurdu.

"Aybüke salak mısın yavrum? Dizi mi çekiyoruz? Kitap karakteri miyiz hım? Adamlar bile bıkmış bu saçma şakadan." Omuzlarım üzüntüyle çöktü.

"Ya ben bu adamdan hamileyim dicektim ama." Diye üzgünce mırıldandım sokakta yürürken.

Evimize dönüyorduk ve ben eğlenmemiştim bile!

Kerem tısladı

"Aybüke sus. Sinirim tepemde zaten bir de hamileyim diyor." Dedi söylenerek.

"Eğlenmek istiyordum nolmuş?" Deyip diklendim ben de.

"Ben seni eğlendiricem, yürü." Dedi ve yol boyunca ellerimi sımsıkı tutup evimize kadar söylenmelerimi dinledi.

Sanırım Kerem dışındaki kimseye gösteremeyeceğim karakterim buydu.

-

-
Ha öyle mi olmuş knk

Bölüm garipti çok garipti ama artık alışmış olmanız lazım benim yazım dilime ĞWMKFMEJCWMLDÇWPXLOWÖDOWLDOWLFOELDLWŞ

saçmalamadığım.tek.bir.bölüm.olamaz!

iyi gecelerr 🫶🏻🥶🫶🏻

Bira ve Kahve | Daddy IssuesHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin