Bira ve Kahve | Daddy Issues

SON ÖZEL BÖLÜM.

önceki özel bölümü de dün atmıştım onu atlasanız da çok sey kaybetmezsiniz zaten ama atlamasanız iyi olr 

boku çıkana kadar atarım demiştim ve bence çoktan boku çıktı özel bölümlerin..

Bu bölümde Aybüke'nin hamile hallerini vs. okuruz.

iyi okumalar.

-

Aybüke'nin Hamile Kaldığını Öğrendikleri Gün.

"Kerem çık." Dedim inleyerek. Aldığım tüm zevk gitmiş yerini müthiş bir mide bulantısı almıştı. Kerem başını boynumdan çekmişti ve nefes nefese bir şekilde içimden çıkıp kendisini üstümden yatağın boş tarafına atmıştı.

"İyi misin sen?" Diye sordu endişeyle. Başımı olumsuz anlamda salladım.

"Midemde çok kötü bir sancı var. Kusucam sanırım." Gözleri kocaman açıldı.

"Kızım kalksana o zaman." Dedi.

"İstemiyorum Kerem." Dedim halsizce ve sonra sinirle kaşlarımı çattım. "Daha dün yapmıştık ve sen bugün de yapmak istedin! Hiç anlamıyorsun ne kadar yorgun olduğumu!" Dedim ve sonra bi anda gözümden yaşlar akmaya başladı.

Kerem'in dili tutulmuş gibiydi.

"Yavrum." Deyip elini hızlıca yanağımdaki yaşlara attı. "Ben seni hiç zorlar mıyım? Sen üstüme çıkıp istediğini söylemedin mi ben uyurken?" Diye sordu göz yaşlarımı silerken uysal bir sesle. Ellerini ittirdim.

"Ha suçlu benim yani?" Dedim kızgınca. Sakinleşmem için hızlıca konuşmaya başladı.

"Yok bebeğim suçlu hep benim sen suçlu olamazsın." Demesiyle öğürdüm. Aslında yalandan kusma efekti yapmak istemiştim ama gerçekten kustum.

Ne oluyordu?

-

"Daha iyi misin aşkım?" Dedi avuç içimi öpen Kerem. Kocaman gülümsedim.

"İyiyim." Dedim yorgun bir sesle. "İyi ki hastaneye gelmişiz." Dedim midemdeki bulantı geçtiği için sevinerek. Kerem ağzının içinden bir şeyler dedi ama duymadım. "Gelmemek için boşanmakla tehdit eden kıza da bakın."

İçeriye giren doktorla birlikte birbirimizden uzaklaştık.

"Aybüke? Nasıl hissediyorsun bakalım kendimi."

"Daha iyiyim." Dedim kısık bir sesle. Kerem bu halime güldü. Doktorlarla konuşurken gerildiğimi biliyordu tabii.

Doktor gülümsedi.

"Süper. Ve şey sanırım haberiniz yok.." Demesiyle Kerem hızla sözünü kesti.

"Neyden? Bir sorun mu var?" Doktor başını olumsuz anlamda salladı.

"Sorun demeyelim de... Aybüke'nin karnında minik bir şey var diyelim." Demesiyle gözüm kocaman açıldı. Heyecanla Kerem'e bakınca hâlâ anlamadığını fark ettim. Doktora telaşla bakıyordu.

"Minik bir şey derken? Virüs mü? Ne var anlamadım? Benden istediğiniz tüm hücreleri organları falan alabilirsiniz iyileşmesi için." Dedi hızlıca. Dudağımı büktüm. Gözüm dolmuştu. Hem aldığım haberle hem de Kerem'in bu haliyle.

Doktor sırıttı. "Minik şeyi sizin karnınıza koymamız teknik olarak imkansız. Belki gelecek nesiller bunu halleder.." Dedi alayla. Kerem'le dalga geçiyordu ve Kerem anlamıyordu.

"Kerem." Diye mırıldandım ağlamaklı sesimle. Ellerimi daha sıkı tuttu. Tam konuşacaktı ki hızla söze atıldım, "Hamileyim. Minicik şey bebeğimiz." Dedim.