Bölüm 33

10.2K 351 140
                                    

Daddy İssues

I'm not entirely here,
Half of me has disappeared.


Baba olamayan, sözde babalardan nefret ediyorum. 

-

Kerem 4 Yaşındayken.

Kerem annesinin onu kilitlediği odanın kapısına yaslanmış titreyerek babasının bağırtılarını dinliyordu.

"Piç oğlun nerede? Sesi soluğu çıkmıyor. Bakamayıp yatırıyor musun lan tüm gün?" Kerem dudağını büktü.

Piç ne demekti? Babası neden ona hiç ismiyle seslenmemişti.

"Uyuyor." Diye fısıldadı annesi, "Sus lütfen, zaten çok durgun bir çocuk. Yaşıtlarına göre hiç ağlamıyor bile" Kerem'in babası duyduklarıyla sinirlendi.

"Bir boka yaramıyor zaten, uslu durması iyi olmuş." 

Annesinin içi acıdı. Böyle bir adamdan çocuk yapılmamalıydı ona göre.

Zaten Kerem taciz sonucu dünyaya gelmişti.

"Bağırma." Dedi daha güçlü bir sesle kadın. Aldığı cevap ise sol yanağına yediği tokat olmuştu. 

Kerem annesinin inlemesini duyunca kaşlarını çattı ve küçük yumruklarıyla kapıya vurmaya başladı.

"Anneciğim, iyi misin? Kurtarıcam seni." 

Annesi Kerem'in uyanık olmasıyla daha çok ağladı, sıra ona gelmişti.

Babası ise duyduğu sesle kaşlarını derince çattı ve Kerem'in odasına yöneldi. Annesi, babasını durdurmaya çalışmıştı fakat karnına yediği darbeyle  inleyip yere düşmüştü.

"Demek anneni kurtarırsın, küçük piç. Peki seni kim kurtarır?" 

Kerem o gün hayatındaki ilk acılı dayağını yemişti.

Babası neden ona vurmuştu bilmiyordu ama babalar ne yapsa haklıdır, çünkü onlar babadır değil mi?

Babası ona öyle söylemişti yani.

-

Kerem 6 Yaşındayken.

Kerem anaokuluna başlamıştı ve günü çok güzel geçmişti! 

Babası onun ve annesinin dışarı çıkmasına izin vermezdi ama annesi ne yapıp ne edip onu evden az da olsa uzaklaştırmak için babasını ikna etmişti.

Kerem eğer annesinin nasıl ikna ettiğini bilseydi, asla anaokuluna başlamazdı...

Kerem eve küçük adımlarıyla girdi ve babasının kaşlarını çatmış bir şekilde televizyon izlediğini gördü. Annesi de pencereden dışarıyı izliyordu.

Kerem rahat bir nefes verdi. Babası bugün annesini saçlarını çekerek sevmiyordu neyse ki!

"Baba." Dedi Kerem tatlı ve çekingen sesiyle. Babası ona yan bir bakış attı.

"Ne var?" 

"Öğretmen aile fotoğrafı istedi de, bizim hiç toplu fotoğrafımız yok." Dedi ve elleriyle oynamaya başladı, "Acaba fotoğraf çekilebilir miyiz?" Annesi acıyla yutkundu. Babası ise alayla güldü.

"Odana git. Ben seninle aile fotoğrafı çekileceğim birazdan. Zaten ellerim de kaşınıyor." Kerem anlamayarak babasına baktı ama heyecanlıydı. Babasıyla fotoğrafı olacaktı!

"Ama ya annem?" Babası alt dudağını yaladı, "Onun işi var. Gel yürü." Dedi ve çocuğu kolundan kabaca tutup odasına yönlendirdi.

Kerem istemiyordu ama babasına karşı gelemezdi. Onun babasıydı o sonuçta değil mi?

Bira ve Kahve | Daddy IssuesHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin