Your heart is my safe place~ bankzitters

Deel 43🤍⚡️

volgens de apparaten die aan Fleur gekoppeld zijn geven al aan dat er geen teken van leven meer is....

Allemaal ogen branden op m'n huid maar er is maar één iemand die z'n mond opentrekt namelijk een van de 10 artsen die in deze kleine ruimte staat 'oh haii meneer het Lam! We wilde u net het nieuws brengen... het ging sneller dan verwacht zoals je ziet!' Zegt de vrouw met het rode haar in der dokters jas lacherig ik kan hier zo slecht tegen hè! HALLO MIJN FUCKING VRIENDIN LIGT DOOD IN DAT BED EN ZIJ LOOPT ER EEN GRAPJE VAN TE MAKEN?! Op deze momenten moet ik mijn rust even bewaren gelukkig had de arts die mij ook het nieuws bracht van de CT-scan die ons toen een aantal uur in die wachtkamer had laten zitten omdat zijn assistent niet kwam ja die nam het dus over omdat hij ook in de gaten had dat deze manier van het op de hoogte houden van dierbare niet helemaal door de beugel kon.

'Sorry voor dit!' Zegt hij verontschuldigend 'We hebben er alles aangedaan alleen het ging helaas sneller dan verwacht, helaas is Fleur al zo ver weg van ons dat er geen oplossing meer mogelijk is zoals een schok geven via een apparaat om haar hart weer aan het werk te zetten.... dus wij zullen moeten mededelen dat mevrouw Schippers is overleden.' Ik voel mijn hart zakken als de arts dat verteld jeetje zelfs de artsen hadden niet verwacht dat het zo snel zou gaan! Ineens voel ik een hand op mijn linker schouder die een klein knijpje geeft 'we zijn er voor je maat!' Fluistert Rob zachtjes dan vervolgt de arts de uitleg weer verder 'mijn collega is al bezig met het loskoppelen van de apparaten daarna zullen wij met z'n alle uit de kamer vertrekken zodat u nog even de tijd heeft om afscheid te nemen en dat ziet er wat fijner uit als al die snoeren van haar lichaam af zijn.' Ik geef een knikje van respectatie naar de arts omdat ik op dit moment geen woorden uit kan brengen.

Het loskoppelen van de apparaten ging sneller dan dat ik had verwacht dus alle ziekenhuis medewerkers zijn al gauw uit de kamer. Vervolgens pak ik er een stoel bij die ik naast het bed van Fleur zet het is stil maar die stilte word onderbroken door mijn trillende telefoon gelijk kijken Koen en Rob mijn kant op die bekant tegen de muur aangeplakt staan aan het uiteinde van het bed het is Raoul die me belt: 'Matthy ik ben onderweg houd je sterk!' Dat is de eerste zin die hij uitbrengt 'het is al gebeurd...' zeg ik snel zodat het grote woord eruit is helaas begreep Raoul het niet helemaal dus ik verbeter mezelf 'Fleur is er niet meer, ze is dood...' zeg ik dan en ook aan Raoul merk ik dat het hard binnenkomt 'ohh, wat heftig! Gecondoleerd! Ik ben er binnen 5 minuten!' Antwoord Raoul haastig 'ja tot zo' voordat hij kan antwoorden hang ik al op...

Ondertussen is Rob al bezig met het bellen van merel en Milo de enige die ik nog dringend moet bellen is m'n moeder dus die bel ik er gelijk achteraan 'mama Fleur is overleden' zeg ik rap gelijk wanneer ze de telefoon opneemt 'hoi ma..' zegt ze nog om mij te begroeten maar ik was te snel met het mededelen 'jongen vertel het is even rustig' zegt ze dan ze heeft ooit als psycholoog gewerkt dus waarschijnlijk is het weer een of ander trucje ofzo. Ik gehoorzaam haar wel 'vanmiddag kwam de arts met het nieuws dat ze het weekend niet meer zou halen waarschijnlijk toen zijn Koen en Rob gelijk naar het ziekenhuis gekomen eventjes later liepen we met z'n drieën naar Fleur haar kamertje en toen was het al duidelijk dat Fleur er niet meer is.' Leg ik rustig uit zodat zij het verhaal kan volgen gelijk hoor ik haar naar boven schreeuwen 'JONGENS! KOM NAAR BENEDEN WE GAAN!' Roept ze terwijl ik haar tussendoor nog hoor snikken, 'we komen eraan het is even hectisch hier in huis we zijn er zo!' Zegt ze vervolgens hangt ze op.

In maximaal een halfuur druppelen alle mensen binnen die ik of Rob gebeld had namelijk: Raoul, Milo, Merel, mama, papa en m'n 3 broertjes. Het is stil er is letterlijk nog geen woord tegen elkaar gezegd de arts is in de tussentijd gekomen en had gezegd dat we maximaal een uur hadden en dat ze daarna verzorgd zou worden voor verdere stappen als ik op de klok kijk zie ik dat er nog 15 minuten over zijn en aangezien ik zelf ook nog even alleen in deze kamer afscheid wil nemen van Fleur laat ik de eerst alvast afscheid nemen 'we kunnen nu allemaal 1 voor 1 afscheid nemen van Fleur want de tijd is bijna om' zeg ik gelukkig gehoorzaamt iedereen mijn gezin begint 'welterusten Fleur' zegt m'n moeder 'we zijn blij je gekend te hebben' voegt m'n vader eraan toe mijn broertjes staan perplex bij Fleur maar draaien vervolgens om naar mij 'heel veel sterkte Matt' zeggen ze op elkaar aan vullend de jongens lopen de kamer al uit dan komt mama nog even die mij een knuffel geeft 'je komt erover heen!' Zegt ze nog en daarna verdwijnt ze.

De volgende zijn de jongens Rob begint omdat hij het er wel moeilijk mee heeft en graag deze kamer uit wil 'vaarwel Brabants maatje! Ik neem afscheid zoals ik dat altijd zou doen... houdoe!!' Binnen enkele seconde klapt de deur dicht van Robbie die d e kamer uit gelopen is als tweede is Merel aan de beurt de tranen lopen over haar wangen en ook zij wil hier zo snel mogelijk weg 'dit is het laatste wat je verdient, zo goed voor iedereen altijd! Niet meer hier maar altijd in m'n hart!' dan komt Raoul 'je bent sterk gebleven meid!' Alleen raoul wacht totdat de laatste namelijk Koen ook afscheid genomen heeft daartussen zit Milo nog 'Ik Ben sprakeloos dit verdien jij niet!' Fluistert hij niet wetende wat te zeggen en ja last but not least 'Je hebt veel voor ons alle betekent... ons moeder figuur! Het is onbeschrijfelijk dat het zo snel is gegaan.' Dat zijn de laatste woorden die ik van een ander over Fleur hoor nu is het mijn beurt nog 7 minuten!

Ik pak de koude hand van Fleur vast gelijk vullen mijn ogen met tranen dit had ik niet verwacht normaal ben ik niet zo vol met emoties ik verwerk het meestal in mezelf maar fuck die tranen! Ik begin met de laatste woorden die ik haar wil vertellen 'dit was het dan... je maakte mijn leven compleet net als het laatste stukje in een grote puzzel. Je was altijd goed voor andere dat is vooral gebleken uit de laatste woorden van iedereen zojuist ik heb niet lang de tijd meer maar ik wilde nog even reageren op de laatste zin die je tegen me hebt gezegd ik houd ook van jou onvoorwaardelijk veel! Het is tijd welterusten...' alles wat ik nu heb willen zeggen heb ik eruit gegooid het is goed zo denk ik bij mezelf ik droog mijn tranen en loop de deur uit waar iedereen nog op de gang aan het wachten is.

Allemaal rode ogen of tranen die over de wangen lopen 'Ik wil weg hier!' Mompel ik de jongens slaan allemaal een arm om elkaar heen waardoor we een lange slinger vormen in de gang zo lopen we het ziekenhuis uit.
.....
Dit was het dan het is over met fleur! En ook over met dit boek!! Ik informeer jullie later nog over het nieuwe boek waar ik mee bezig ben, ik denk dat mensen dit verhaal namelijk nu wel zat zin!
Xx kwalletjeee