Your heart is my safe place~ bankzitters

Deel 47🤍⚡️

Langzaam voegen zich gezichten toe op m'n beeldscherm iedereen is in spanning vandaag en heeft heel de tijd de telefoon in de gaten gehouden en vooral geappt om op de hoogte te zijn.

'Nou Matt vertel t is' opent Rob het gesprek hij zou vandaag naar eindje (Eindhoven) gaan dus zijn accent is niet te verbergen. 'Ze zijn er!' Antwoord ik dan gelijk enthousiast gelijk reageren ze met een felicitatie maar Koen is de enige die het opmerkt 'ze?' Vraagt hij dan wanneer het geluid in het gesprek een beetje is gedaald 'wonder boven wonder kwam er een tweede' vertel ik 'Matt we zijn er binnen 20 minuten' antwoord Rob gelijk nadat ze vol verbijstering aan het luisteren waren naar wat ik te vertellen had.

Niet veel later stromen de eerste mensen al binnen om de meiden voor het eerst in hun armen te kunnen sluiten. Het is toch wel bijzonder! Vooral als je je beste vrienden met jouw dochters ziet zitten vol trots, nadat de meiden bij mn ouders en broers zijn geweest geef ik Mae aan Koen en Fleur aan Rob. Ik kijk naar de jongens dit is een moment die ik bewust wil meemaken dan kijkt Rob op richting mij net voordat hij wil vertellen geef ik hem een klein knikje met een zachte glimlach. 'Jongens kijk nou.. kijk goed naar het gezichtje' zegt Rob dan tegelijkertijd kijken Koen, Raoul en Milo die net tegelijkertijd binnen kwamen wandelen om naar het kindje in de kleine Brabantse armen. Niemand heeft hier woorden voor 'dat is de reden waarom ze de naam Fleur heeft gekregen, oja Koen dat is Mae' vertel ik.

De meiden zijn zo te merken meer dan welkom en mij staat er een grote taak als vader te wachten! Ontzettend veel zin om m'n meisjes te zien opgroeien met de lessen en gesprekken die ik ze meegeef.

...
Ja sorry kort deel wist ook nie meer wat ik met dit verhaal aanmoest WHAHA, dit laatste deel is echt kort maar ja.
Tips? Say it! *of eventuele suggesties voor een nieuw boek*
Xx kwalletjeee