"မင်းလာမလား ငါလာဆွဲခေါ်ရမလား"
"ငါနေမကောင်းဘူး သူရရဲ့ အဟွတ် အဟမ်း"
"သောက်ပိုမပြောနဲ့ အခုခေါ်တာမလာရင် နောက်လာလည်းမခေါ်နဲ့တော့"
"မင်းကလည်း"
"ငါမလဲဘူးကွာ အာရုဏ်လည်းရောက်တော့မှာ လာမလာမင်းသဘော အိုကေ? ဒါဘဲ"
*တီ တီ တီ*
ဇွဲရောင်ထင် လေပူတို့ကိုမှုတ်ထုတ်၍ ကြမ်းပြင်ပေါ်သို့ ပက်လက်လှဲချလိုက်သည်။
"ရောင်ထင် အောက်ကညစ်ပတ်တယ်လေ ဒီပေါ်လာလှဲ"
ဇွဲရောင်ထင်သည် စတည်းချရာ ဝရန်တာနားရှိခုံပုလေးအနားမှ ကုန်းထ၍ ရိုးရာထိုင်နေသော ဆိုဖာပေါ်သို့ လှဲလိုက်သည်။တစ်နေကုန်ပုံထိုင်ဆွဲရ၍ ကျောတွေလည်းနာနေပြီ။ဆရာနဲ့နေရတာသိပ်တော့မလွယ် စာတွေတော့ဖိလုပ်ရသည်။
ဆိုဖာအရှည်ကျယ်ကြီးသည် လွတ်လပ်နေသော်လည်း ဇွဲရောင်ထင် အပေါ်ကိုတိုး၍တိုး၍ ကိုကို့ပေါင်ပေါ်သို့ခေါင်းအုံးလိုက်သည်။ရုတ်တရက်ကြောင့် စာဖတ်နေရင်းလန့်သွားသော ရိုးရာသည် အောက်သို့ငုံ့ကြည့်လိုက်သောအခါ မျက်လုံးစုံမှိတ်၍ ဇိမ်ယူနေသောဇွဲရောင်ထင်သည် အခန့်သား...
"အသားအရမ်းယူတယ်နော် ဒီကောင်လေး မလေးမစားနဲ့"
"ကျွန်တော့်ကိုတစ်နေကုန်စာတွေရော အလုပ်တွေရောခိုင်းပြီးဒါလေးတောင်မလိုက်လျောပေးချင်တာလားဗျ"
ရယ်သံတစ်ချက် ထွက်လာ၍ ဇွဲရောင်ထင် မှိတ်ထားသောမျက်လုံးတို့ကိုဖွင့်လိုက်သည်။မျက်စိတည့်တည့်တွင် ထင်ရှားနေသော အာဒံပန်းသီးကိုတွေ့ရသည်။ခေါင်းလှုပ်လိုက်သောအခါ ရွေ့လျားသွားသော ထိုနေရာကိုကြည့်၍ ရောင်ထင်ရေငတ်သလိုခံစားလိုက်ရသည်။စိတ်ရှိတိုင်းသာဆို ထနမ်းကိုက်ဆွဲလိုက်ချင်သော်လည်း အဖြေရတဲ့ထိ ဥပုသ်စောင့်မည်ဟု ကိုယ့်ကိုကို ကတိပေးထားတာကြောင့် မလုပ်သင့် မလုပ်သင့်။
"ဒါနဲ့ မင်းဘယ်သွားမလို့လဲ"
"ဇေသူရတို့လေ ကျွန်တော့်ကို Club အတင်းခေါ်နေကြတယ်"
VOCÊ ESTÁ LENDO
The Moonlit Trunk(လရောင်ပင်စည်)
Romanceဆုတောင်းတွေကို မယုံပေမယ့် အမြဲဆုတောင်းဖြစ်တယ် ယုံကြည်မှုဖြင့် Gloomy~
