Πυρόξανθη-Το Κορίτσι των Σκιών [✓] - ΥΠΟ ΔΙΟΡΘΩΣΗ

22. Λύκοι και Μύθοι

Αίμα από φεγγάρι,

Δάκρυα από μια φλεγόμενη ψυχή,

η Αποκάλυψη θα έρθει πριν την αυγή.

Ένα μονοπάτι από στάχτη και λάθη,

Μα ο αδύναμος θα πέσει στα πάθη και θα χάσει τη μάχη.

Το ξίφος του σκοτεινού ιππότη έχει δύο κόψεις,

Μα η Μοίρα αποφασίζει ποιο νήμα θα κόψεις.

Αγαπητή μαμά,

Παραμύθια και μύθοι με πρωταγωνιστή τον λύκο με ταξιδεύουν πίσω, στις δικές μας στιγμές που βρίσκονται κλειδωμένες στο χρονοδιάγραμμα. Θυμάμαι κάθε βράδυ να μου αφηγείσαι το παραμύθι της Κοκκινοσκουφίτσας, αλλιώς δεν άφηνα τον Μορφέα να με αγκαλιάσει. Ίσως τελικά η δική μου κάπα είναι βαμμένη στο μαύρο, η εμπιστοσύνη μου στο λύκο είναι τυφλή και ο προσδιορισμός αλλάζει όπως αλλάζουν τα χρώματα της φύσης κάθε εποχή. Η ηχώ της τρέλας θα τελειώσει με εμένα. Η κάπα θα μεταμορφωθεί σε σκοτεινή στολή ιππότη, θα κόψω τα άκρα της θολής φιγούρας και θα φυγαδεύσω το παιδί το οποίο είναι κλεισμένο στο κάστρο τους. Το στέμμα του δεν είναι φτιαγμένο από ρουμπίνια που ζηλεύουν ακόμα και οι θεοί, είναι φτιαγμένο από μαύρους πολύτιμους λίθους...Τα φυσικά μαύρα διαμάντια, τα οποία έχουν διατηρήσει επαρκή διαφάνεια με το σκοτεινό χρώμα τους και είναι σε θέση να διαθλάσουν το φως της ψυχής μου. Μαύρα διαμάντια, μαύρος χαλαζίας, μαύρο ζαφείρι, καίγονται στη φωτιά μου. Ίσως τελικά πρέπει να εμπιστευτώ τον λύκο του μαμά, ίσως να μην είναι το πεπρωμένο μου αλλά ο προσδιορισμός μου για να φτάσω εκεί που θέλω. Η ψυχή του είναι το δάσος που πρέπει να διανύσει ο μαύρος ιππότης μου για να φτάσει στο κάστρο της ψυχής μου και να το κάψει. Και σου γράφω ποιητικά, γιατί όλα όσα μου έμαθες ήταν μύθοι και ψέματα, υποσχόμενη ότι το κακό δε θα με πειράξει, και τώρα είμαι εδώ, φοβισμένη.

Η ηχώ του λύκου θα είναι η επιβεβαίωση της επιτυχίας μου, η μελωδία που θα στείλει στον Άδη όλες τις δαιμονικές ψυχές.

Οι λυκάνθρωποι πρώτη φορά αναφέρονται ως ύπαρξη το 1.800 π.Χ. Υπάρχουν διάφορες θεωρίες σχετικά με το πώς, γιατί, πότε. Στην αρχή θεωρούσαν ότι μια γυναίκα μετέτρεψε τον σύντροφο της μέσα από μάγια σε λύκο, επειδή ανακάλυψε ότι την απατούσε. Στην Αρχαία Ελλάδα παρόλα αυτά, ο Ηρόδοτος, ήταν ο πρώτος που μίλησε για μια ομάδα ανθρώπων που μετατρέπονταν σε λύκους. Τον πρωταγωνιστικό ρόλο έχει ο Λυκάων, για τον οποίο υπάρχουν δύο θεωρίες. Η πρώτη θεωρία αναφέρει ότι ο Δίας τον τιμώρησε και τον μετέτρεψε σε λύκο, διότι τόλμησε να τον προσβάλει και να του προσφέρει κρέας ανθρώπου και όχι ζώου. Η δεύτερη εκδοχή, ισχυρίζεται ότι ο Λυκάων ζήτησε από τον Δια να σκοτώσει τη φυλή του με πλημμύρα και είχε την ίδια μοιραία μετάλλαξη. Υπήρχαν απόψεις ακόμα και για αιρέσεις λυκανθρώπων, όπου τρείς χιλιάδες χρόνια αργότερα, βρέθηκε ένα σώμα μικρού αγοριού, που χρησιμοποιήθηκε για θυσίες. Στη στη νορβηγική μυθολογία υπήρξε ο Fenrir, ο τεράστιος λύκος, γιος του Loki, που κατασπάραξε τον Odin- το να γίνεις λυκάνθρωπος ήταν απλό, με την ενδυμασία μιας ζώνης: Δύο άντρες πήγαν στο δάσος με σκοπό να ληστέψουν ένα κοντινό σπίτι, καθώς έψαχναν, βρήκαν δύο κατακόκκινες ζώνες και τις φόρεσαν. Μετά από λίγο, άρχισαν να έχουν μια τρομερή φαγούρα και ένα έντονο κάψιμο. Χωρίς καν να το συνειδητοποιήσουν, είχαν κάνει μετάβασης σε ένα τετράποδο άγριο ζώο. Η συμπεριφορά τους άλλαξε μέσα σε δευτερόλεπτα, οι αισθήσεις και τα ένστικα θύμιζαν εκείνα που είχαν οι λύκοι, σκότωναν και κατέστρεφαν τη μητέρα φύση σαν να τους ανήκε. Ήταν τόσο βίαιοι και καταστροφικοί,ακόμα και μεταξύ τους που αρκετές φορές οδηγήθηκαν στο θάνατο. Τη λύση στο πρόβλημα τους την έδωσε ένα μαύρο γεράκι, το οποίο τους προσέφερε με το ράμφος του ένα φύλλο και τους επανέφερε στη πραγματική τους ανθρώπινη μορφή. Η θεωρία της ζώνης, ακούγεται και σε μικροπόλεις της Γερμανίας, με κύριο χαρακτήρα τον νεαρό Πέτρο. Ένας ακόμα μύθος είναι και «Το Κτήνος της Ζεβοντάν». Με τον όρο «Κτήνος της Ζεβοντάν» ή «Θηρίο της Ζεβοντάν» , χαρακτηρίστηκε ένα μυστηριώδες ζώο που εμφανίστηκε το στην περιοχή Ζεβοντάν, το οποίο επί τρία έτη τρομοκρατούσε τους κατοίκους των γύρω περιοχών με τις επιθέσεις που επιχειρούσε εναντίον του, οι οποίες κατά κανόνα είχαν φρικτά αποτελέσματα. Περιγράφηκε ως ένα πλάσμα σε μέγεθος , οι μελετητές όμως, ακόμα και σήμερα, δεν μπορούν να το ταυτίσουν με κάποιο γνωστό είδος. Ο απόηχος του τέρατος κρατά μέχρι σήμερα και οι κάτοικοι ξύπνιους απο τον φόβο.