Tempted to Touch 2

07

This story has advanced chapters in Patreon.

Be a patron for only 50 pesos per month.

Visit my Patreon account, @vampiremims.

Leave a comment if you like the story!

☀️☀️☀️

I hugged myself when I felt the cold breeze of the air. Halos nakapwesto na ang araw ngayon pero malamig pa rin dahil na rin sa hindi naman kainitan ang sikat nito ngayon. Hindi masakit sa balat kaya alam kong hindi masusunog ang balat ko.

"Are you okay?"

I heard Theon asked me, he was sitting beside me.

Simula noong nangyari ang kanina ay hindi kami nagkibuan. Para kaming binuhusan ng malamig na tubig kaya huminto kami sa ginagawa at hindi ko nilingon na muli si Theon magmula noon.

Kung pwede ko lang sigurong lunurin ang sarili dahil sa nangyari ay ginawa ko na dahil hindi ko alam kung paano ko ba hinayaan ang sarili ko na madala ng pangyayari at tumugon sa mga halik ni Theon.

Wala naman din sa amin ang kumikibo dahil sa nangyari. I excused myself and chose to just sit somewhere else and he followed me without saying anything.

Ngayon lang ito kumibo.

Nilingon ko si Theon at marahang tumango bilang pagtugon.

"Are you cold?" he asked again. Umiling naman ako bago ibinalik ang tingin ko sa may dagat.

Unti-unti na ring nagkakaroon ng tao sa paligid, ang iba ay kagaya ko na tumitingin sa dagat, ang iba marahil ay naghahanap ng makakainan sa umaga.

I am pretty sure the others are still asleep. Si Enzo, Jahann at Kol naman din talaga ang madalas na maaga nagigising sa aming lahat kapag magkakasama kami.

Maybe that's still the case now.

"Why are you up so early?" tanong ni Theon sa akin.

I sighed heavily and shrugged my shoulders. "I got used to it." Nasanay naman na rin talaga ako na maagang gumigising lalo pa at maaaga rin ang call time namin kapag may rehearsals, shows, shoots. As much as possible, I don't want to be late whenever I have a schedule. Isa iyon sa mga binibilin sa akin ng manager ko.

"You're now an early bird?" he asked me again.

I could sense that he's trying to make a conversation. Nararamdaman ko naman iyon dahil kahit na hindi ako nagsasalita, gumagawa ito ng paraan para makausap ako.

"Just got used to it," I shrugged again.

"I remember whenever I am trying to wake you up before, you will push me away and tell me you want to sleep more and–"

"That was before," I cut him off and looked at him. "Things are different now," I added. Nakita ko naman na natigilan si Theon sa sinabi ko, mabilis lang din itong nakabawi at ngumiti ng maliit sa akin.

"Maybe things are different, but I don't think you changed completely, Lean. That's not possible," he replied. Itinukod nito ang mga palad sa buhanginan at tumingin na rin sa dagat. "I know you're still mad at me, and–"

"I'm not mad at you," I cut him off again. Halatang hindi ito naniniwala dahil na rin sa pagkunot ng noo ni Theon habang nakatingin sa akin.

"You're not a good liar, Lean," he gave me a smile before taking a deep sigh. "I know that you're still mad at me for what happened..."