7.Bölüm

733 93 34
                                    

Önceki bölümü atlamayın lütfen...

"Özgür Alaca." diye fısıldadım minik plakadaki isime bakarken. Psikoloğa gelmiştik. Yanımda annem vardı. Babam, iş için seyahate gitmişti. Aslında bana kalırsa anneme de gerek yoktu ama geleceğim diye tutturunca direnmedim.

Hâlâ plakadaki isimle bakışırken, kalbimin ince ince sızladığını hissetmeye başladım. Neden şimdi olmak zorunda?

"Kalbin mi acıyor yine?" diyen sesle, sağa doğru baktım. Annem yanımdaydı.

"Yoo." diye inkar etmek zorunda hissettim kendimi. Neden ben de bilmiyorum?

"Elin orada durunca, yine kalbin acıyor sandım." dedi annem, kalbimin üstündeki elimi işaret ederek. Sağ elim, kalbimin üstündeydi cidden de. Hemen elimi çektim.

"Farkında değildim." dediğim sırada, psikoloğun odasından bir kız çıktı. Duvardaki saate baktığımda, benim sıramın geldiğini biliyordum.

"Haktan Barış." diyen sese doğru baktığımızda, sekreterin olduğunu gördük. "Girebilirsiniz." dedi. Başımla onayladım. Kalbimdeki ince sızı daha da artmış, aynı zamanda da heyecanla çarpıyordu.

"Derdini iyice anlat tamam mı oğlum?" dedi annem. Konuşacak durumda değildim. Bu yüzden onu da başımla onayladım ve yutkunup, odanın kapısına vurdum hafifçe. İçeriden ses gelince, yavaşça açtım kapıyı ve içeri süzüldüm. Kapıyı ardımdan kapatıp, ayağa kalkan doktora baktım.

Doktorla göz göze gelince, başımın döndüğünü hissederek sendeledim ve yanımda duran dolaptan destek aldım sol elimle.

Diğer elimi de başıma götürmüştüm. Kalbimdeki sızı da biraz daha artmıştı sanki. Bütün bunlarla nasıl baş edeceğimi düşünürken, doktor hemen yanıma geldi.

"İyi misiniz Haktan bey?" dedi ve beni koltuğa yöneltti. Bedenimi koltuğa bırakınca, gözlerimi kapatıp açtım. Doktora cevap vermediğimi farkederek dudaklarımı araladım.

"İyiyim. Biraz başım döndü sadece." dedim ve yüzüne baktım. Bu yüzü daha önce görmediğimi biliyordum ama gözlerini gördüğüme emindim.

Yüzündeki anlamsız ifadeyle bana bakıyordu o da. Daha doğrusu gözlerime. Bakışlarımı kaçırınca o da kendine geldi ve geri çekti kendini. Masasına doğru yöneldi.

"Bir su alır mısınız?" diye sorunca, başımı salladım. Telefondan sekreteri arayıp su istedi ve ellerini masasında birleştirip bana baktı tekrar. O beni dikkatlice süzerken, kalbimdeki sızının dinmesi ve bugünün bitmesi için dualar ediyordum içimden.

Tahmierinizi alalım? Bir şeyler netleşti mi?

Yorumlarınızı bekliyorum 🌸

PAIN IN MY HEART (BxB)Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin