Gözlerini diktiği satranç tahtasından ayırmadan kanımı donduran ürpertici sesiyle "her oynadığımız hamlede" dedi "bir kişi ölecek."
Kan çanağı gözlerini bana çevirdi, samimiyetten uzak, korkunç bir kahkaha ile "ölen her kişi dünyanın daha iyi bir y...
Tam olarak on dakikadır banyodaki ayna ile bakışıyordum, ne eksik ne de fazla. Uzun zamandır bu kadar güzel bir duş almamıştım, sabah yedide uyanmıştım ve iki saat boyunca küvette oyalanmıştım. Reha'nın seslenmesi ile olduğum yerin farkına varıp çıkmıştım. Bana kalsa sonsuza kadar bu küvette kalabilirdim.
Aynanın karşısında kalma sebebim ise yüzüme bakmak değildi. Gözüm kolumdaki ize takılmıştı, zaten kolumda sızlıyordu ama ben buna pek dikkat etmemiştim, izi ise şu an fark etmiştim. Kaşlarımı çattım, bu neydi? Dün gece odama gelip mışıl mışıl uyumuştum yani en son hatırladığım buydu.
Ekmek sepetini masanın ortasına koyarken "hayır ben değil, yardımcımız hazırladı" dedi.
Kaşlarımı çattım, "yardımcın mı var? Hiç görmedim bu evde" dedim.
Masaya otururken "Evde olmadığım zamanlar geliyor genellikle. Bugün bana yardım etsin diye erkenden çağırdım." Dedi.
Anladığımı belli edercesine kafamı salladım.
Elime aldığım ekmek dilimine reçel sürerken "aklıma gelmişken dün gece bir şey mi oldu? Kolumda bir iz var."
Reha, elindeki çay bardağıyla kısa bir süreliğine şaşkınlık geçirmişti.
Sinir bozucu bir tavırla "hatırlamıyor musun gerçekten? Panik atak geçirdin, gece uyurken bir an da bağırmaya başladın ben de odandaki seslere geldim. Sakinleşmeyince iğne yapmak zorunda kaldım."
Tek kaşımı kaldırarak "öyle mi gerçekten?" diye sordum. Aslında günlük hayatımda da çokça atak geçiren biri olduğum için bunun yaşanması normaldi. Bu olaya şaşırmam anlamsızdı.
Gözlerimi gözlerine dikerek "sen de neden uyuşturucu iğne var?" diye sordum.
Reha, hafif öksürür gibi yaparak "eskiden kalma" dedi. "Annem ben de kaldığı zamanlar da sinir krizi geçirirdi, bu nedenle."
Cevap vermedim, yemeğimi yemeye devam ettim.
Yemekten hemen sonra bulaşıkları beraber toplamıştık. Reha, bugün evde olmayacağını işlerini halletmesi gerektiğini söylemişti. Tüm gün evde yalnız kalacaktım yani.
