Sarp'ın bana ettiği çıkma teklifinin üstünden iki gün geçmişti.
Ve biz sevgiliydik.
İki gündür şirkete gidip geliyor Sarpla beraber işleri hallediyorduk.
Yağmur ve Kayra şirkete uğramayınca onların işleride bize kalmıştı.
Zaten yoğun olan işlerimin üstüne kat kat iş gelmişti.
Bu yüzden her eve geldiğimde yorgun oluyor kendimi odama atıyordum.
Yağmurla o günden sonra pek fazla konuşnamıştık.
Daha doğrusu ben konuşmamıştım ve Yağmur bunu fark etmişti.
Yine yoğun geçen günün ardından evin kapısını açıp hızla odama gitmek için salondan geçiyordum ki ayakta dikilerek beni bekleyen bir adet Yağmur gördüm.
"Tam 6 dakika 34 saniye geç kaldın! " dedi sinirli sesiyle.
Araba kazasından sonra eve geç gelmeme hayatta izin vermiyor dakikaları sayıyordu.
"Trafik vardı. " dedim ifadesiz sesimle ve odama gitmek için yürümeye yeltendim.
Ancak Yağmur hızla kolumu tuttu ve "Telefonlarımı neden açmadın?! " diye sordu.
"Şarjım bitmişti. " dedim aynı ifsdesizlikle ve bakışlarımı kolumu tutan elime çevirdim.
"Bırakıcak mısın? "
Sanki sabrının son damlasına gelmiş gibi kolumu hızla bıraktı ve "NE OLUYOR OĞLUM?! NE İKİ GÜNDÜR BU HALİN SANKİ CİNAYET İŞLEMİŞİM GİBİ DAVRANIYORSUN?! " dedi bağırarak.
"BANA BAĞIRMA! " diye sesimi yükselttim bende onun gibi.
"ŞİRKETTEKİ İŞLER YÜZÜNDEN YORGUNUM ŞENLİK BİRŞEY YOK HA BU SURATIMI GÖRMEK İSTEMİYORSAN ŞİRKETE GERİ DÖN ÜZERİME YÜKLENEN İŞLERİMİ DEVRAL!" dedim bahanemi önüne sunarak.
Şirket bahaneydi.
Bu zamana kadar Yağmurun işlerini aldığım için şikayet etmemiş çıtımı bile çıkartmamıştım.
Ve Yağmur bunu gayet iyi biliyordu.
"YALAN SÖYLEME BANA NAZLI! SENİ GAYET İYİ TANIYORUM, HİÇBİR ZAMAN İŞLERİMİ ÜSTÜNE ALDIĞIM İÇİN ŞİKAYET ETMEZSİN SEN BAŞKA BİR ŞEY VAR BELLİ!" dedi ve hızla devam etti.
"O HEDİYE OLAYINDAN SONRA BAŞLADİK BÖYLE OLMAYA BİR ŞEY Mİ YAPTIM SÖYLEMİYORSUNDA GARİP DAVRANIYORSUN!! " diyerek bitirdi sözünü.
Söylediği söz ile sinirlerim tepeme çıktı.
Hep Nazlı garip davranır zaten.
"HEP BEN GARİP DAVRANIRIM ZATEN! SEN HEP ÇOK DÜZGÜNSÜN!! YAĞMUR HEP ÇOK DÜZGÜN! BİR KERE EMPATİ YAPTINMI LAN?! KENDİNİ BENİM YERİME KOYDUNMU HİÇ?! "
"AMINA KOYAYIM HAYATIMIN HER ANINDA SANA YAKIN OLMAYA ÇALIŞTIM ÜNİVERSİTE'DE YANINDAN AYRILMAZDIM BELKİ BİRAZ BENİDE FARK EDERSİN DİYE AMA YOK! LEYLA, LEYLA VE YİNE LEYLA!! " dedim sinirli sesimin altında yatan kırgınlıkla.
Dolmuştum artık.
"LEYLA İLE ARKADAŞ OLMANA LAFIM YOKTU HİÇ BİR ZAMAN OLMADI AMA BİRAZCIK BENİMLE DE İLGİLENEBİLİRDİN! İKİMİZEDE İLGİ VEREBİLİRDİN AMA SEN BENİ BOŞVERMEYİ SEÇTİN BENİM ÜNÜVERSİTEDE ARKADAŞIM OLMADI LAN! BU YÜZDEN HEP KUZENİM YANIMDA O BANA ARKADAŞ OLUR DEDİM AMA YOK! KUZENİM LEYLA'NIN GÖTÜNDEYDİ!! "
Ben sinirle bağırıyor arada Yağmuru ittiriyordum ancak o hiç birşey söylemiyor sadece bana bakıyordu.
"YA BİR DÜŞÜN GİT BİR GEÇMİŞE YEMİN EDİYORUM ABARTMIYORUM YAĞMUR BİR KERE BİLE DÖNÜP BAKMADIN BANA! BİR KERE BİLE UMURSAMADIN!! BEN OKULDA ZORBALIK BİLE GÖRDÜM BİLİYORMUSUN O ZAMANLAR! HATIRLA BİR ARA GECE YARISI SENİ ARAMIŞTIM VE SEN LEYLAYLA PİJAMA PARTİSİ YAPTİĞİNİ SÖYLEYİP KAPATMIŞTIN! O GÜN OKULDA YİNE O KIZLAR BULAŞMIŞTI BANA GECE AĞLAMAKTAN GÖTÜM ÇIKMIŞTI SEN BENİ ANLARSIN DİYE SENİ ARAMIŞTIM! " dedim.
Söylediğim sözden sonra Yağmurun gözlerinde beliren şaşkınlığa şahit olmuş ancak bunu umursamadan akan gözyaşlarımı silip konuşmaya devam ettim kısılan sesimle.
"Doldum artık! Yoruldum! Sen gelip bana onu anlatıp, anlatıp ağlarken bende Neden o diye ağlıyordum konuşmamız bittikten sonra odama çekilip. "
Artık söyleyecek şeyim kalmadığını düşünüp hızlı adımlarla odama geçtim ve kapıyı sertçe kapatıp kilitledim.
Bu basit bir kıskançlık değildi.
Bu dolmuşluğun, dışlanmanın verdiği üzüntü ve sinirdi.
Artık kalmayan tahammülümdü.
Dayanamayan kalbimdi.
Bu kıskançlık dışında herşeydi.
Ağlayarak yatağıma yatmış ve biraz uyumanın iyi olacağını düşünüp kendimi uykuya teslim etmiştim.
⋆ ˚｡⋆୨୧˚ ˚୨୧⋆｡˚ ⋆
Her zamanki saatimde uyanmış hızlı bir duş alıp üstümü giymiştim.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Açık kahverengi bir pantolon ve pantolonumdan biraz daha koyu renkte olan çiçek desenleriyle dolu askılı giymiştim.
Aynada kendime bakarken "Bu ne seksilik yiğidim! " diyerek bir yandanda kendimi övüyordum.
Makyajımı tamamlayıp kahverengi kol çantamı alıp odamın kapısını sessizce açtım ve topuklu ayakkabılarla ne kadar sessiz olabilirsem o kadar sessiz olarak aşşağı inmiştim.
Kapının önündeki dolaptan arabanın anahtarını almış ve sessizce dış kapıyı açıp evden çıkmıştım.
Arabaya varıp kapılarını açtıktan sonra sürücü koltuğuna oturup kapıyı kapattım ve arabayı çalıştırıp şirkete doğru sürmeye başladım.
⋆ ˚｡⋆୨୧˚ ˚୨୧⋆｡˚ ⋆
Şirkete varmış ve direk önüme konulan dosyalarla ilgilenmeye başlayalı baya olmuş , saatler geçmişti.
Ancak Sarp hala gelmemişti.
Saat 13.03 olmuştu biraz sonra öğle molasına çıkacaktık ama beyefendi hala ortalarda yoktu!
Sinirle oflayıp onu düşünmeyi kesmem gerektiğini düşündüm ve tekrar önündeki dosyalara odaklandım.
Yaklaşık bir kaç dakika sonra odamın kapısı izin alınmadan pat diye açılmış içeriye uzun boylu, sarı saçlı , lacivert bir etek ve aynı renk askılı giymiş bir kadın içeriye girmiş arkasından da Sarp endişeyle girip kapıyı kapatmıştı.
İzin almadan saygısızca odama giren bu kadına sinirim bozulmuş ve hızla ayağa kalıp "BU NE SAYGISIZLIK! SEN BURAYI BABANIN ÇİFTLİĞİ Mİ SANIYORSUN!! " diye bağırmıştım.
Kadın kolunu Sarptan kurtarıp "Bırak! Yeni sevgilinle tanışmak istiyorum eminim oda benimle tanışmak isteyecek! " diyip pişkin pişkin sırıtarak masamın önüne doğru gelmişti.
"Merhaba şekerim, ben Gökçe Sarp'ın eski sevgilisi! " dedi bir yandanda elini bana doğru uzatırken...
*+:｡.｡ ｡.｡:+*
Lan daha yeni kavuştular bir dur aq yazarı diyorsunuz galiba🤗
