Yağmur ve Kayranın şirkete gelmeleri üzerinden 23 dakika 48 saniye, Sarpla beni basmaları üzerindense 12 dakika 29 saniye geçmişti.
Ve biz Yağmurla tam 12 dakikadır konuşmuyorduk.
Konuşmak için gelmişti ama konuşmuyorduk.
Karşı karşıya oturmuş odamdaki camdan dışarıyı izliyor asla birbirimizle muhattap olmuyorduk.
Şu dakikaya kadar.
"Leyla hakkında söylediklerinde ciddimiydin?" diye başlattı konuyu.
"Evet." dedim ciddi olduğumu belli ederek.
"Ondan bu kadar nefret ettiğini bilmiyordum. " dedi bakışlarını bana döndürürken.
Söylediği şey ile kaşlarımı çattım ve bende ona bakarak konuştum.
"Yağmur sen olayı yalnış anlamışsın. Ben ne Leyla'dan ne de senden nefret etmedim hiç bir zaman. Sadece bir yerden sonra doldum. Çok doldum, çünkü farkındayım, görüyorum, salak değilim ben Yağmur. Leylayla beni aynı odaya alıp ikimizin başına da silah dayasalar 'Seç birini.' deseler beni değil gözünü kırpmadan Leyla'yı seçeceğini biliyorum. Görüyorum. "
"Yani en azından yaşıyor olsaydı. " diye bitirdim sözümü.
"Evet Leylayı çok seviyorum. Ama artık o yok ki bu kıskançlığın ne için Nazlı? " dedi meraklı bir sesle.
"O artık yok ama hep var gibi Yağmur! Farkında mısın bilmiyorum ama bana o kadar sık Leylayı anlatıyor sonrada ağlıyorsun ki ondan hiç bir zaman nefret etmediğim halde seni ağlattığı için alttan alttan nefret etmeye başlıyorum! "
"Leyla'dan nefret etme. O hiç birşey yapmadı, yapmıyorda. " dedi ifadesiz bir sesle.
"Al işte! " dedim parmağımı ona doğru sallarken.
"Bak işte olay bu seninle basit bir kız yüzünden kavga ediyoruz ve sen ondan nefret etme diyorsun! Anla Yağmur doldum. Hayatının her anında ben varken o sadece üniversite yıllarında vardı ama sen sanki Leyla hayatının her anındaymışta ben sadece ünüversitede takıldığın o kızmışım gibi davranıyorsun! "
Bir süre sustu ve sadece bana baktı sanki düşünür gibiydi bir şeyleri oturtmaya çalışır gibiydi.
Anlayışmayı umarak baktım bende ona, beni anlaması için yalvararak.
"Seninle küsmeyi sevmiyorum Nazlı. " dedi bakışlarını bana çevirirken.
"Bu konuyu birdaha açmamak üzere kapatalım ben rahatsız olmadığını düşündüğüm için anlatıyordum sana Leylayı ama sen kendini kötü hissediyormuşsun. "
"Özür dilerim. " dedi en sonunda ve bitirdi sözünü.
"Bende özür dilerim. " dedim her ne kadar Yağmurun Leyla hakkındaki fikirlerini değiştirmediğini bilsemde.
Bana doğru kollarını açtığında hızla ona sarıldım ve kollarımı beline doladım.
Her zamanki gibi kavgamız son bulmuş, barışmıştık.
✧･ﾟ: *✧･ﾟ:*
Her zamanki saatimde uyanmış ve günlük işlerimi halledip hazırlanmaya başlamıştım, ancak bugün kendime daha fazla özen gösteriyordum.
Bugün daha iddialıydım.
Her anlamda hemde.
Artık o Gökçe cadısının buralarda olduğunu bildiğim için kendime iki kat daha özen gösteriyor bakımlı, güzel ve iddialı görünüyordum.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Minik Tasarımcı
Ficção Adolescente"Sen kır her şeyi ben düzeltmek için buradayım..." - 𝑁𝑎𝑧𝑙𝚤
