1 yıl sonra;
Sarpın bana evlilik teklifi etmesi üzerinden tam bir yıl geçmişti.
Ve bana evlilik teklifi ettiği gün şimdide düğün günümüz olmuştu.
Çok heyecanlıydım.
Aynada defalarca kendime bakmış Yağmurun "Yeter artık ayna bile bıktı! " diyen söylenmelerini umursamamıştım.
Düğünümde bir prenses gibi olmak hep hayalimdi.
Şimdi o hayali üzerimdeki zarif, muhteşem gelinlikle gerçekleştiriyordum.
Bembeyazdım bugün beyazlar içindeydim.
Yüzümdeki hafif makyaj beni olduğumdan daha güzel göstermiş, kafamdaki taç ise bugün benim günüm olduğunu haykırıyordu.
Aynadan gözlerimi alıp Yağmura döndüğümde gözlerinin dolu dolu olduğunu ve bana baktığını görmüştüm.
"Evleniyorsun lan! " dedi kısık sesiyle.
"Resmen evleniyorsun, artık evimde yemekleri yapan kimse olmayacak! " dedi ve ellerini koyu yeşil elbisesinin üstüne sildi.
Bugün benim için elbise giymişti.
Sırf ben istediğim için.
"Evleniyorum evet. " dedim ve yanına gidip oturdum.
"Evime sık sık gelmeyin sakın! " diye bitirdim sözümü biraz gülmesi için.
Söylediğim söz ile onu güldürmeyi başarmış sonrada gözlerini devirmesini sağlamıştım.
"Meraklı değiliz boklu evine rahat rahat yiyiş kocanla! " dedi yaramaz bir sesle.
Söylediği söze gülmeye başladığımız zaman gelen kapı sesiyle oraya baktım ve içeri giren babam ile annemi gördüm.
Babamın gözleri dolu doluydu annemse çoktan gözyaşlarını akıtmıştı.
"Kızım... " dedi babam titreyen sesiyle bana doğru ilerlerken.
Onları böyle görünce ister istemez bende ağlamak istemiştim.
"Baba." dedim ve koşarak gidip babama sarıldım.
"Hep mutlu ol güzel kızım. " dedi babam bana sıkıca sarılırken.
Babamdan ayrıldıktan sonra Yağmurun yanında ağlayan annemi görmüş ve hızla gidip onada sarılmıştım.
"Anne! " demiştim küçük bir çocuk gibi.
"Güzel kızım. " diyip küçük bir öpücük kondurdu annem saçlarıma.
Biz sarılmaya devam ederken arkadan gelen Yağmurun sesini duyduk.
"Berrin Yenge üzülme Allah aşkına ya! Ben bilerek size yakın ev aldım bunlara! Sık sık git gel diye. "
Yağmurun moral veren sesiyle annem benden ayrılıp Yağmura sarılmıştı.
Yağmurda gülerek annemin sarılışına karşılık verdi.
Bir kaç dakika daha konuştuktan sonra annem ve babam odadan çıkmış Yağmurla tek kalmıştık.
Yaklaşık on dakika sonra kapı çalmış içeriye Sarp ile Kayra girmişti.
Sarp beni baştan aşşağı süzdükten sonra "Çok güzelsin. " diyip yanıma gelmişti.
Kalbim heyecanla atarken bana uzattığı koluna girmiş ve Yağmurun "gitmemiz lazım. " dediğini duyar duymaz odadan dışarıya çıkmıştık.
Düğün salonuna girdiğimizde büyük bir alkış kopmuş konfetiler patlamıştı.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Minik Tasarımcı
Fiksi Remaja"Sen kır her şeyi ben düzeltmek için buradayım..." - 𝑁𝑎𝑧𝑙𝚤
