UNDERGROUND SOCIETY: LOVE SYNDICATE

CHAPTER 7

Patty POV

Dahan dahan kung binuksan ang mga mata at laking gulat ko na wala na ako sa lugar kung saan kami nag-away ni Porn. Inikot ko ang buong kwarto at nakita ko ang mga bagahe ko. "Is this my dorm?" Takang tanong ko sa sarili ko. I like it lahat black.

Tatayo na sana ako ng nakataas pala ang isa kung paa, may tali ito napurohan yata ako. tang-ina naman 'tong si Porn binalibag ba naman ako.

Ang sakit ng buong katawan ko, akala ko talaga mamatay na ako.

"Thanks to Damon, wait.... Damon? Oh my god Damon brought me here? Isn't it.... He's the one who saves me every time I'm in danger?" I wondered to myself.

Agad kong tinanggal ang tali sa paa ko at pilit na lumakad, masakit talaga ang katawan ko sobra pero wala akong magagawa may kumakatok sa pinto.

Hindi pa ako nakakalabas ng kwarto ay natumba ako, "Shit! Malalampa yata ako nito!" Galit kung sabi at humawak sa door knob para makatayo.

Bawat hakbang ko ay nasusubsob ako sa sahig, "Damn this! If only I wasn't really fat right now, I swear I could really kill that Porn! Arghh!" Galit kung sigaw at umupo nalang patungo sa pinto.

Pag bukas ko ng pinto ay laking gulat ko ng makitang si Damon ang nasa harap ko. Pinantayan naman ako ni Damon ng upo, "These are the medicines. take them so that the pain in your body will slowly go away." Nakangiting sabi niya.

"I won't accept that, I don't want to owe you. Don't worry when I'm fine, I'll treat you for helping me." Seryusong sabi ko sa kanya akmang hahawakan niya ang kamay ko ng iniwas ko ito. Rinig ko naman ang pag buntong hininga niya.

"Just accept it please, I just want to help you. You don't know anyone here at the University so accept that medicine." Pagsusumamo nito pero tiningnan ko lang siya na blanko ang mukha.

"Bakit mo ako tinutulongan?" Agad naman siyang ngumiti sakin dahil sa tanong ko. "Have you forgotten? Don't you remember what happened in the cafeteria? 'Yong isang nerd na tinulongan mo? That's why I helped you earlier in your fight with Porn because you helped me too, I know that you're kind kaya dapat lang na tulongan kiya Pat." Nakangiting sabi nito.

"Go away. I don't want to accept that medicine, it might contain poison. I don't know you, you might intend to kill me just with that medicine." Seryusong sabi ko at isasara na sana ang pinto ng hinawakan niya ang kamay ko.

"Naintindihan kita pero hindi ako masamang tao." Malungkot na sabi niya. Agad ko namang binawi ang kamay ko sa kanya, "Hindi masamang tao? Lahat ng studyante dito ay mamamatay tao, bakit sinabi mo na hindi ka masamang tao?" Nag-iba naman ang expression ng mukha niya pero kalaunay ngumiti.

"Masasamang tao lang ang pinapatay ko."

"Okay, umalis ka na."

"Hindi ako aalis dito haggat hindi mo tatanggapin ang gamot." Ang tigas talaga ng ulo ng nerd nato. Padabog kung kinuha ang gamot at nakaupong nagtungo sa sala pero pagbalik ko sa pintoan ay wala na si Damon.

Napabuntong hininga nalang ako bago isinara ang pinto.

Habang nagbabasa sa envelope na binigay ni daddy ay biglang may kumatok, buti nalang at nandito ako sa sala. Nakaupo akong nagtungo sa pinto at pagbukas ko walang tao, lumabas pa ako kaunti para makita kung may tao ba sa labas pero wala. Ang nakita ko lang ay ang isang paper bag at may sulat.

"Take this medicine and I hope you will be fine ASAP from A," pag basa ko sa sulat, tatlong tao lang ang kilala ko dito na nagsimula sa A ang pangalan. "Hindi kaya kay Anix? Kay Andrew? Kay Alfred? Arghh! Fvck sumasakit ang ulo ko kakaisip! Pero kung sila ngang tatlo dapat nakalagay ang full name nila hindi 'yong first letter lang ng name nila ang ilalagay!"