My lovely mate!

-32- Shiljus

Ik ben mijn brood aan het smeren als mijn broer de keuken binnen komt stormen.

''Wat is dit?'' en hij gooit een tijdschrift voor mijn neus op het aanrecht.

Verbaast kijk ik hem aan en pak het tijdschrift op. Op de cover staat Jake met een meisje, die mij bekend voorkomt. De kop luid groot en duidelijk: ''Wie is deze mysterieuze girl?''.

''Ik heb geen idee, en sinds wanneer heeft Jake paparazzi achter zich aan?''

''Jou lieve vriendje gaat gewoon vreemd, opnieuw.''

Waarvan herken ik haar ook al weer?

''Nee, dat gaat hij niet,'' boos staar ik hem aan.

''Waar herken ik haar nou van?''

Ja, ik weet het weer. Ik slaak een opgewonden gilletje en spring in de lucht.

''Natuurlijk, haar heb ik ontmoet. Zij is zijn beste vriendin, al vanaf dat ze kleuters waren.''

Ik draai mij naar Sean toe en kruis mijn armen.

''Vertel mij nu maar waarom hij in godsnaam in een roddeltijdschrift staat.''

''Je maakt een grapje, zeg dat je een grapje maakt.''

''Ik zei net al dat ik bloedserieus ben. Hij is in de tijd dat jij weg was belachelijk rijk geworden vanwege zijn vader.''

''Ik geloof je niet.''

''Dan geloof je mij niet, vraag het hem anders zelf maar.''

Grommend sta ik op en loop naar de telefoon, iets te hard druk ik de toetsen in. Ik leg de telefoon tegen mijn oor en hoor de piep die aangeeft dat hij over gaat.

''Hoi, u spreekt met Jake ..... Met wie spreek ik?''

''Hoi, Jake ik ben het.''

''O, hoi. Hoe gaat het met je? Waarom bel je gaat het wel goed met je?'' ratelt hij door de telefoon.

''Het gaat goed hoor, maar ik belde om te vragen of je even langs wil komen. Ik wil je namelijk iets persoonlijk vragen omdat ik het niet geloofde toen mijn broer het vertelde en jij kan mij de waarheid vertellen, hoop ik tenminste.''

''Uhm.. ja, hoor is goed. Ik moet alleen wat afspraken verplaatsen en dan kom ik er onmiddellijk aan.''

''Dankjewel dat je dit voor mij doet, kusje.''

''Bye.''

''Doei.''

Met een zucht gooi en de huistelefoon terug op zijn standaard. Ik gooi mijn handen in mijn haar en blijf even zo staan.

''En?'' vraagt mijn broer nieuwsgierig.

''Hij komt er zo aan.''

De bel galm net nadat ik mijn laatste woord had gezegd door het huis. Hoe kan hij zo snel komen? Ik loop richting de voordeur en blijf met mijn hand boven de deurklink hangen. Ik haal een keer diep adem, duw hem open en zet een glimlach op mijn gezicht. Voor de deur staat geen Jake, maar Demi die mij meteen om de hals vliegt.

''Ik ben zo blij dat alles nog goed met je gaat. Je wilt niet weten hoe bezorgd Julias en ik waren. God, wat ben ik blij dat je nog leeft.''

Achter Demi staat Julias er een beetje verloren bij.

''Hoi Demi en Julias. Kom binnen.''

Ik houd de deur voor hun open en laat ze naar binnen lopen.

''Hang je jassen op en willen jullie misschien wat drinken?''

Beide schudden ze met hun hoofden en we lopen de woonkamer binnen.

''Hoe kan hij al zo snel komen terwijl je twee minuten geleden met hem hebt gebeld,'' zegt mijn broer terwijl hij naar het tijdschrift in zijn hand blijft staren.

Dan wend hij zijn hoofd omhoog.

''O, hallo, ik dacht dat Jake binnenkwam. Ik ben er vandaag niet zo bij, maar kom er gezellig bijzitten en help mij Janette overtuigen dat het klopt wat ik zeg.''

''Hij gaat het al voor mij uitleggen, ik geloof alleen wat hij zegt. Dus hou jullie mond. Ik ga wat water voor mezelf pakken.''

Als ik terug de keuken uit wil lopen met een glas water voor mezelf in mijn hand blijf ik bij bij de deur staan die ik op een kier had gelaten.

''Ze wil er niet over praten, laat haar gewoon. Het is haar eigen schuld had ze maar niet zo'n bitch moeten zijn tegen mij. Boontje komt om het loontje.''

Mijn mond zakt open zodra mijn broer op Demi reageert.

''Je mag dan wel een beetje gelijk mogen hebben, maar ze speelt best wel goed met dat 'maskertje' van haar.''

Dat zei Demi net niet, zeg dat ik droom. Please, doe mij dit niet aan waarom altijd mij? Mijn glas glijd bijna uit mijn hand omdat ik zo voorzichtig mogelijk grote gebaren probeer te maken. Kalmeer, als zij zeggen dat jij zo goed met een masker kan spelen, dan doe je dat toch lekker. Ik haal nog een paar keer diep adem om mijn kokende bloed te proberen te kalmeren. Oké, ik ga doen alsof ik dat niet heb gehoord. Hun spelen een spel met mij dus ik met hun. Een klein gemeen glimlachje zou op dit moment op mijn gezicht moeten bevinden, maar ik hou hem tegen. Ik duw de deur open alsof ik niks heb gehoord en loop met een glimlach de woonkamer in. Zodra ik binnen ben schakelen ze zo onschuldig mogelijk over naar een ander onderwerp dat als ik hun zelfs niet had gehoord, ik nog steeds wist dat er iets aan de hand zou zijn. Meteen daarna gaat de deurbel, ik stuur hun een onschuldig glimlachje en verontschuldig mij. Deze keer is het gelukkig wel Jake die voor de deur staat.

Als Jake eindelijk op de bank gaat zitten, na eerst om een kop koffie te hebben gevraagd en een eeuwigheid erover deed om zijn jas op te hangen, overweldig ik hem met de vraag die al de hele tijd op het puntje van mijn tong lag.

''Waarom sta je op de cover van Shiljus samen met Helena?''

Jake staart mij niet begrijpend aan, ''Waar heb je het over?''

''Wacht ik pak hem wel,'' roep ik hun nog na terwijl ik naar het tijdschrift sprint.

Als ik terug loop gooi ik het tijdschrift op zijn schoot en leg mijn handen in mijn zij.

''Dit. Verklaar. Nu.''

''Gisteren ben ik met Helena naar de stad geweest.''

''Niet dat idioot, maar waarom je in hemelsnaam in een f*cking tijdschrift staat!''

''Niks bijzonders.''

En door die woorden te zeggen raakt hij een gevoelige snaar. Dreigend loop ik dichterbij en buig mij naar voren tot mijn mond bij zijn oor hangt.

''Als je het nu niet zegt mag je verdwijnen, zoals eerder,'' fluister ik in zijn oor zodat alleen hij het hoort.

Zijn lichaam verstijfd en hij begint te stotteren. Het vreemde is eigenlijk dat hij de gene is die bang is dat hij mij kwijtraakt, maar mij boeit het niet eens veel. Ik acteer niet eens, ik ben gewoon bloedserieus.

''Mijn vader,'' krijgt hij er na een tijdje stotteren uit.

''Wat je vader? Wees eens een keer duidelijk.''

Ik heb de neiging om met dingen te gaan smijten en gooien, zeg nou eens iets wat normaal is.

''Geërfd van mij vader.''

Er begint al iets zinnigers (Wtf, klopt dit eigenlijk wel? Het ziet er zo belagelijk uit.) uit te komen.

———————————————-

Wie kan ook niet wachten tot Pitch Perfect 2 uitkomt!! Ik in ieder geval niet!

En je kan nog steeds met de wedstrijd meedoen voor een shipnaam!! Dan win je een zelf bedachte rol in het boek. Nu al bezette shipnamen:

@WerewolfLovex:- Jakette & Jakenette

@unicornprinses: - Janneke

@matziexxx:- Jakete, Jakan, Janja & Jajake

@mariekexo: - Jannake

@Suppahhgirlxx: - Kenette

@Selenacg11: - Jannete