-15- Luisteren!

1.3K 115 4
                                    

Ik begon te grommen.

''Rustig meissie. Ik wil je niks aandoen''.

Ja, denk je het zelf?! Ga toch weg idioot. Mijn gedachten sloegen op hol. Ik zat na te denken over wat ik zou kunnen doen.

''Wacht even hoor. Ben zo weer terug''.

Hij liet me even verbaast achter. En kwam na een paar seconden weer terug, zijn ogen waren niet meer zo rood als daarnet. Zijn krulletjes sprongen op en neer terwijl die naar me toe liep. Zijn bruine ogen stonden ijskoud. Zijn huid was bleek. Hij had een gemeen lachje op zijn mond. Hoe kon ik daar ooit voor zijn gevallen?!

''Zo, zo meissie toch. Wat doe jij hier zo alleen? En zo te zien heb je een buit. Jammer dat ik geen dierenbloed drink'' zei hij met een snaky lachje.

Ik gromde en nam een vecht positie aan.

''Ho, rustig meissie''.

Hij deed zijn armen in de lucht als overgave. Ik gromde weer. Waarneer gaat die nou eindelijk weg?

''Verander terug!''.

Ik luisterde niet naar zijn bevel en bleef waar ik stond. Zijn ogen werden weer rood en ik zag zijn hoektanden blinken. Hij deed een paar stappen naar voren. Ik piepte en liep langzaam naar achter. Hoe kom ik hier weg?! Iemand help me! Hij zetten nog een paar stappen naar voren ik stond nu op het hert. Achter me was een boom, ik kon geen kant op. Hij zou me toch weer inhalen.

''Zo te zien niet veranderd. Nog steeds even bang''.

Hoe durft hij dat te zeggen?! Ik gromde en nam weer een vechtpositie aan. Mijn staart haalde ik tussen mijn poten vandaan. Hij keek me uitdagend aan. Wil hij vechten? Kom dan maar op.

Ik sprong op hem af. Hij ontweek me en ik kwam met me poten op de grond. Die had ik niet verwacht. Ik wankelde even op mijn poten en stond toen weer rechtop. Voordat ik het doorhad kreeg ik een trap ik mijn zij. Ik vloog door de lucht en kwam met een smak tegen een boom. De lucht werd uit mijn longen geperst. Ik hapte naar adem. Mijn ribben deden pijn. Ik zakte naar beneden via de boom.

''Geef je het nu al op?'' fluisterde hij in mijn oor.

Ik schrok hij stond dichterbij dan ik verwachte. Ik voel de zijn ademhaling op mijn vacht. Me haren gingen heen en weer. Langzaam maar zeker kreeg ik het benauwd. Ik stond in een vreselijke positie. Me gedachten dwaalde af.

Even voelde ik niks meer, toen kreeg ik een klap. Ik schrok wakker maar nu weet ik hoe ik hier weg kan raken. Ik stond met veel moeite recht en keek in twee bloedrode ogen. Ik piepte maar hield me groot. Al me botten deden pijn. Het werd nog moeilijk om mijn plan uit te voeren. Ik begon te trillen, mijn botten zouden mij niet zolang meer kunnen houden. Ik moest mijn plan nu uitvoeren anders zou ik inzakken en kansloos zijn. Ik liep naar achter en sprong naar voren.....

-------------------------------------------------------

Ik vind mezelf echt super flauwwww. Maar ik ben echt fan van clifhangers, behalve als ik een boek lees. Hihi, ik vind ze dan vreselijk!

Dit stukkie is opgedragen aan @FleurKroeze omdat ze een van mijn nieuwe lezertje is. Sorry van tje :D.

FOLLOW

VOTE

COMMENT

IK HEB EEN NIEUWE OMSLAG!!!! WAT VINDEN JULLIE ERVAN?! ZELF GEMAAKT :D

My lovely mate!Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu