My lovely mate!

-21- Zo blauw als als een stormende oceaan

Zijn lippen bewegen synchroon over mijn lippen. Het lijkt in de fik te staan, een verwarmend gevoel verspreid zich sneller en sneller door mijn lichaam. Na wat uren leek trok hij zich terug en haalde diep adem. Zelf was ik ook aan het hijgen, ik weet niet hoelang we aan het zoenen waren maar ik ben doodop. Hij keek diep in mijn ogen en het viel me op dat zijn ogen donkerder waren. Ze waren niet meer sprankelend blauw zoals als er geen wolkje meer aan de lucht hing. De kleur had nu iets meer van de oceaan als er een storm is. Je kon er in duiken en nooit meer boven komen, je helemaal laten verdrinken, je overgeven aan het klotsende water. Maar ik deed niks en wende mijn blik af. Ik was nog niet klaar om te verdrinken, voor altijd daar te blijven. Ik wou het nog niet maar mijn stem werd niet gewaardeerd. Hij zal mij hoe dan ook het water in sleuren en mij laten opslokken door de hoge golfen. Mij laten schreeuwen om hulp, maar toch weet ik dat hij mij niet zal helpen. Hij laat het zoals het is en doet niks, helemaal niks. En ik zal zinken naar de bodem, hopend dat ik het daar overleef, dat ik genoeg zuurstof in mijn longen heb om daar lang bewust kan blijven van wat er gebeurd. Ook al weet ik al dat op een gegeven moment buiten mijn bewust zijn geraak. En dan zal het water over mij heen vloeien en bepalen wat mijn pad is. Maar ik wil op het veilige strand blijven waar ik de baas ben, maar als het vloed word zal wat water mij raken en de emmer zal overspoelen. En ik, ik ben dan wanhopig. Gelukkig is het nog niet zo ver gekomen, ik ben nog op het strand. Maar lang zal het niet duren voordat de emmer overloopt en het vloed zal worden.

Vanaf nu kan het intiem worden, dus wees gewaarschuwd! Als je het niet wil lezen blader gewoon verder tot het #je vanaf daar is het niet meer intiem.

Een schok vliegt door mijn arm als hij mijn pols vastpakt. Hij trek mij mee de trap op, en doet een deur open. Trekt mij naar binnen en begint mij hard en ruw te zoenen. Gelukkig is er net op de gang niks gebeurd maar ik betwijfel of mijn wolf zich wel kan bedwingen nu. We zijn gewoon in zijn slaapkamer, in zijn slaapkamer! Langzaam maar zeker voel ik mijn wolf naar voren komen, mijn verstandige ik word weg gedrukt en mijn domme maar geweldige wolf neemt het over. Langzaam wordt ik richting het bed geduwd. Mijn wolf wil hem nu al ter plekke bespringen, alleen het laatste stukje van mijn verstandige gedeelde kan het nog net voorkomen. Ruw wordt ik tegen het bed geduwd, een pijnlijke kreet komt uit mijn mond. Zwaar hijgend ligt hij boven op mij en begint mijn hele gezicht te bombarderen met kusjes. O god, wat doe je me aan?! Mijn adem versnelt voor zover dat nog kan en het brandend gevoel gaat steeds lager. Opeens blijven zijn lippen hangen boven het bloesje wat ik aan heb. Zijn vingers glijden over mijn schouders naar het bovenste knoopje, frunnikend maakt hij het open. Een grom verlaat zijn mond en met een ruk is mijn bloesje open en ligt het aan de andere kant van de kamer. Nu ik hier zo lig in alleen mijn ondergoed en een broek begin ik het koud te krijgen. Dat veranderd echter snel als hij zijn T-shirt over zijn hoofd trekt en er een sixpack in mijn beeld komt. Een grom verlaat mijn mond en mijn keel wordt droog. Ik sta op en loop sensueel met mijn heupen wiegend naar hem toe. Ik zie hem slikken terwijl zijn blik over mijn lichaam glijd en een glimlach verschijnt op mijn gezicht.

Mijn vingertoppen glijden over de blokjes terwijl ik diep in zijn oceaan ogen kijk. Langzaam maar zeker begint het vloed te worden. Mijn voeten worden nat maar de emmer is nog niet vol dus ik kan nog rechtop blijven staan. Langzaam zie ik zijn tanden groeien en hij buigt zich naar mijn nek. Een lik gaat over de plek van een zuigzoen en een kreun verlaat mijn mond. Ik trek hem naar mij toe en ik voel nog een lik. Mijn benen worden week maar mijn verstandige ik begint naar voren te dringen. Plotseling dwingt het tot me door, hij wil me markeren. Ik begin tegen te stribbelen maar hij trek zich er niks van aan. Zijn tanden liggen op mijn huid en zijn klaar om te bijten. Er klinkt een knal en van schrik laat hij me los een staart naar het raam.

# Vanaf hier is het niet meer intiem!

Ik grijp mijn kans en ruw duw ik hem van mij weg. Help, waar was ik in godsnaam mee bezig? Ik ren naar de andere kant vaan de kamer en pak mijn bloesje. Alsof mijn leven ervan af hangt -wat ook zo is- ren ik naar beneden. Ik geef een ruk aan de voordeur maar die geeft niet mee, achter mij hoor ik voetstappen over de trap gaan. Shit, gauw open ik de eerste, beste deur die ik zie en trek hem open. Voor mij is een woonkamer, tijd om het te bekijken heb ik niet want ik hoor dat hij beneden is gekomen. Ik ren naar de keuken en trek aan de achterdeur. Deze geeft niet mee en ik raak nu echt in paniek. Ik moet hier weg komen, ik moet hier weg komen!