30

555 64 47
                                    

Selamünaleyküm, biz geldiiik!

Benden bölüm yaz diye isteyen güzel okurlarıma gelsin bu bölüm, umarım beğenirsiniz:))

Sizin için yazdım haaa

Bol yorum ve oy isteriiiim

İyi okumalar!

Cansu: Zülaal iyi misin

Zülom: İyiyim iyiyim

Cansu: Teneffüste yanına geldim de yoktun

Cansu: Birdaha bi şey dedi mi o kız

Zülom: Açıkçası yüzünü görmedim birdaha

Zülom: İleriki zamanda nasıl olur bilmiyorum

Cansu: Anladım ağzının paynıı aldı o

Zülom: Aynen bi şey diyemez

Cansu: Bu Yiğit Ege de iyi çocukmuş ha

Zülom: Evet sayesinde rahatladım

Zülom: Biraz da açık konuşsa hiçbir sorun olmayacak

Cansu: Nasıl yani

Zülom: Alttan alttan konuşuyo

Zülom: Açık konuşmuyo

Cansu: Allah Allah

Cansu: Çözersin sen yaa

Zülom: Zaman alacak gibi

Cansu: Olsun başarırsın sen sşjdlsşdlfşd

Zülom: Hadi inşallah

Cansu: Öptüm seni derse gidiyorum ben

Zülom: Ben deee, görüşürüz

İki hafta sonra...

Zaman hızlıydı, çoğu zaman yetişemiyorduk ona... Ki o da beklemiyordu zaten. Bazen Dünya telaşına o kadar kaptırıyorduk ki kendimizi diğer şeylerin nasıl olup bittiğini anlayamıyorduk bile.

Zor oluyordu bazen imkansız geliyordu ama bir şekilde her şey geçiyor ve bitiyordu. Üstesinden asla gelemeyeceğimizi düşündüğümüz şeyler çoktan geride kalıveriyordu.

Zordu fakat imkanız asla değildi.

İki hafta çabucak geçmişti, açıkçası ne yaşadığımı çok anlayamamıştım. Bir yandan okul sınavları, denemeler... Koroya hep gidemesem de orası kaçış alanım olmuştu vakit buluğum süre zarfında oraya gidiyordum artık tamamen prova şeklindeydi her şey. Ayarlamalar bitmişti, çok yakında da tüm okulla paylaşacaktık hazırlığımızı.

Kızlarla bazen aramıza mesafe girse birbirinizi görmediğimiz anlar olsa bile yine hep beraberdik. Zümra kendi halinde takılıyor son sıralar derslere önem gösteriyordu. Ki bence en doğrusunu o yapıyordu.

Asude... Ah Asude... O, tam bir leylaydı. Emir ile hâlâ beraber oturuyorlardı fakat onunla ciddi bir şekilde konuşmamıştı. Onun üzülmesini istemiyordum fakat sevgisini böyle içten içe yaşıyor olması da onu fazla etkiliyordu. Emir ona karşı ilgili ve samimiydi fakat şöyle bir durum vardı ki hepimize karşı öyleydi. O yüzden bir şey diyemiyordum. Umarım yanlış ve kötü bir şey olmazdı, tek temennim buydu.

Zülal sorunları halletmişti sadece sınıftan bir iki kişiyle kesinlikle konuşmuyordu. Ortada bir iftira vardı ve affedilebilir bir şey değildi. Ki baktığınız zaman af dileyen de yoktu... O olayda Yiğit Ege Zülal'e destek olmuştu sonra araları sıkı bir hâle gelmişti. Dışarıdan gözlemlediğim kadarıyla birbirlerine karşı boş değillerdi.

Sofra Bezi | Texting Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin