•TAMAMLANDI•
Karıştılma hikayesi / Nefret aşkı / Lisede aşk !
"Çok ama çok özledim"
"En çokta sarıldığımda boynundaki kokun burnuma geldiği zaman ki o huzur hiçbir şeyde yok. Geri gelsen, huzura ersem..."
"Karan yapamam"
"İlk başta bırakta yanalım...
Güzel bir bölüm olsun diyor ve bölüme geçiyorum. ____________________________
Karanla sevgililik rolü yapacağım ilk güne uyanmıştım. Her ne kadar yataktan çıkmak istemesemde okula geç kalmamak için kalktım. Duş alıp, banyodaki işlerimi hallettim ve giyeceğim kıyafeti seçtim.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Siyah sırt çantamıda alıp aşağı indim. Çantamı her zamanki gibi kapıya bıraktım ve yemek odasına gittim. Yine en son ben gelmiştim. Fatihle Egenin arasındaki yere oturdum. Ege elini alnıma ve yanağıma koydu. "Ateşide yok" Gözleriyle beni süzdü. "Normal görünüyor" Kafasını hafif yana eğdi. "Abla sen iyi misin?"
"Evet de neden sordun?"
"İlk defa günaydın demeden içeri girdin"
Öyle mi der gibi baktım. Aklım sürekli Karanda olduğu için demediğimi bile fark etmemiştim. Yanlış anlamayın aklım Karanda derken oyunumuzdan bahsediyorum. Hâlâ becerebileceğimi düşünmüyordum. Tüm gece Suat ve Ece ye sövmüştüm. Açıkçası bazı yerler de aklıma yatmamıştı. Bu oyun ne kadar sürecekti onu bile bilmiyordum. Üstelik Sıraçta vardı. İyi anlaşmıştık ama Karanla birbirlerini sevmiyorlardı. Benim onun sevgilisi olduğumu öğrenince davranışları değişir miydi? Daha aralarındaki olayı bile tam olarak bilmiyordum. Aklımdaki düşünceleri şimdilik boşverdim ve Ege ye cevap verdim. "Yorgunum sadece ablacım"
"Afiyet olsun çocuklar" Babamın konuşmasıyla herkes yemeğini yemeye başladı.
Yemeklerimiz bittikten sonra Ali abi bizi okula bırakmıştı. Ege yanımızdan ayrılınca bizde her zamanki çardağımıza geçtik. Boş bir yere oturdum. Karan daha gelmemişti. Bizimkilere nasıl bunu açıklayacağımızı merak ediyordum. İnanırlar mıydı ki?
İçimde hafif bir telaş dalgası yükseldi. Etrafıma baktığımda Eceyi gördüm. Ozan ve Melisayla birlikte bir çardaktaydı. Yanlarında Sıraç yoktu.
"Alya sen ne diyorsun?" İrem adımı söyleyince ona döndüm.
"Hı?" Konuştukları şeyi duymamıştım çünkü etrafı inceleyip Karanı beklemekle meşguldüm.
"Aşık mısın kızım aklın beş karış havada" Demirin dediği şeyi düşündüm. Bu Karanla ilişkimize inanmaları için bir fırsat olabilirdi.
"Belki aşığımdır" diyince herkes şaşırdı. Aras beni anlamak istercesine bakıyordu. İreme döndüm. "Neyse. İrem sen ne diyordun?"
"Diyorduk ki akşam bara mı gitsek? Elifle biz çok merak ediyoruz. Daha önce hiç gitmedik"
"Orası size göre bir yer değil" diyen Arasa tek kaşımı kaldırdım. "Öyle miymiş. Demek bize göre değil?"
"Alya ben öyle demek istemedim yanlış an-"
"Tamam gidelim" Arasın sözünü kesip İreme hitaben konuştum.
"Abimlere dışarı çıktığımızı söyleyip izin alırım ben" Arasa sadece başımı salladım. Bizi gitmemek için ikna edemeyeceğini anlamıştı. "Ayyyy akşama ne giysem acaba" diyerek ellerini çırpan Elife gülmüştük.
