•TAMAMLANDI•
Karıştılma hikayesi / Nefret aşkı / Lisede aşk !
"Çok ama çok özledim"
"En çokta sarıldığımda boynundaki kokun burnuma geldiği zaman ki o huzur hiçbir şeyde yok. Geri gelsen, huzura ersem..."
"Karan yapamam"
"İlk başta bırakta yanalım...
Hadi bölüme geçelim.. ____________________________
Ateş abimle uyumamın üzerinden 2 hafta geçmişti. Alazla telefonda konuşuyorduk ama buluşmaya fırsatımız olmamıştı. Karan ise sürekli duygusal ve özür içeren mesajlar atıyordu. Görüldü atmama rağmen her gün yazmaya devam ediyordu. Ailem Karan'la olan ayrılığımızı öğrenmişti ve hepsi bana destek olmuştu. Annem biraz üzülmüştü çünkü ayrılmamızı istemiyordu. Ayrılık nedenini tam olarak açıklamamıştım onlara. Bir kaç şey uydurup anlaşamıyoruz demiştim. Aras da açıklama konusunda çok yardımcı olmuştu.
Yarın ise Atalay abimin düğünü vardı. Alazı da partnerim olarak düğüne çağırmıştım. Kahvaltıdan sonra herkes işlerine dağılmıştı. Aras İremle buluşmaya, Ege ise arkadaşlarıyla buluşmaya gitmişti. Bende evde boş boş oturuyordum.
Odamın kapısı çalınca "Gir" dedim. Esma Sultan elinde tuttuğu beyaz gül demetiyle içeri girdi.
"Bunlar sana kızım"
Esma teyzenin elinden çiçekleri aldığımda dışarı çıktı. Çiçekleri büyük ihtimalle Karan almıştı. Ama çok güzellerdi. Çiçekleri koklayıp kucağıma koydum. Bir not vardı üstünde. Notu alıp açtım.
İsim yerine yazdığı şeyle yutkundum. Karana ne kadar kırgın olsamda düşman değildim. Gidecektim. Ama önce çiçekleri suya koymalıydım. Aşağı inip Esma teyzeden bir vazo istedim ve odama gelip çiçekleri içine koydum. Vazoyu çalışma masamın üstüne koyup banyoya girdim. Duş alıp çıktım ve kıyafetlerimi giydim.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Telefonumu cebime koyup aşağı indim. Annemi salonda görünce yanına gittim. "Dışarı çıkıyorum ben anne" diyerek yanağını öptüm.
"Hayırdır kızım nereye?"
"Hiiiç, bir arkadaş gelmişte" Annem gülümsedi.
"Git bakalım o arkadaşının yanına" Annem o arkadaş kelimesine vurgu yaparak konuşunca kaşlarımı çattım. Ama buna takılmamaya karar verip diğer yanağını da öptüm.
"Neyse ben gittim Aney" Annem gülünce dışarı çıktım. Yüzüme vuran hava dalgası iyi hissettirmişti. Kapıya doğru yürüdüğümde Ali abi bana seslendi. "Bırakıyım mı Alya ?"
"Yok Ali abi yürüyeceğim"
Dış kapıdan çıkıp sokağın sonuna doğru yürümeye başladım. Karanı 2 haftadır görmediğim için heyecanlanmıştım. Ne kadar ayrı olsak da kalp sevdiğini özlüyordu.
Uzaktan Karanı görmemle derin bir nefes aldım. Yaklaştıkça görüntü netleşiyordu. Bir Porsche' ye yaslanmış bana doğru bakıyordu. Ama bu Porsche onun mat siyah Porsche si değildi. Gri renkteydi.
