"Be sure to complete your clearance before the week ends. Class dismissed" Wew. Salamat naman at natapos na tong Taxation class dahil maloloka na ako sa dami ng kailangang pag-aralan for the finals. Libro here and there ang binabasa. Buhay nga naman ng isang estudyante.
Everyone started getting out of the room. Nagpaiwan naman muna ako ayoko kasing sumabay sa dami ng taong nagsisiksikan sa dalawang pinto.
Pagkalabas ko tumambad sakin si Nathan, ilang linggo na kaming ganito. Magkasama tuwing break time. Naging close na nga kami ng konte. Pano ba namang hindi eh yung mag syotang si Cotton at Clark lagi kaming iniwang dalawa. We don't have a choice. We became friends na at mag kasama na kami tuwing break or kapag may free time.
Clark and I are fine. We're still close but not like before na often times he'd call me kung may nagyare sa kanya. Andyan na naman yung cousin ko para sa kanya eh. If about the confession ang pag-uusapan and how I felt, I realized na wala naman talaga akong pag-asa and I was just confused of my feelings for him. Nalito ako kung love o friendly lang yun. Days and even weeks passed, I see how he's growing. I mean both of them. Yung dating Cotton na care free ngayon may pakialam na sa mga bagay bagay that concerns everyone. Nakakapag salita na rin siya about sa problems ng Pilipinas na dati wala siyang care. Magala parin siya pero not like before na hindi siya mapirmi sa isang lugar.
I thought that they are really for each other. Yung happiness na Cotton can't find sa mga bagay na meron siya napupunan yun ni Clark.
I'm still here for Clark since I'm his bestfriend at hindi ko naman hahayaan na dahil lang dun sa confession ko eh mawala yung friendship namin. That was so petty. Pero masaya na talaga ako for them. Wala na yung kurot sa dibdib kapag nakikita ko silang mag kasama. Natatawa na rin ako sa mga jokes nila. Nakakausap ko na sila ng maayos ng hindi nasasaktan.
Natigil ako ng biglang umakbay sa akin si Nathan. Nagulat ako sa ginawa niya tho ginagawa niya naman to palagi. Akala niya kasi ang cool niya. Pilit ko namang inalis yunh braso niya sa balikat ko. Mabigat kaya.
"To naman" nag pout siya.
Nag make face naman ako para asarin siya at inalis ulit yung pagkakalagay ng braso niya.
Natigil naman ako dahil sa group of students na nakita ko sa grounds. In the middle are three girls standing at isang nakaluhod. Kahit kumupulan sila nakikita ko pa rin from my position na hindi naman kalayuan sa kanila.
Lumaki yung mga mata ko ng sampalin nung girl sa gitna yung nakaluhod. Gumalaw mag isa ang mga paa ko patungo sa grupo ng mga estudyante. Narinig ko silang nagbubulungan.
"Ang lakas naman ng loob nyan"
"Sino ba siya"
"Diba transferee yan?"
I brushed the students at dumaan papunta sa gitna. I can't just look at them habang pinapahirapan nila ying girl.
Nakarating ako sa gitna.
"How dare you tell the professor about us" turo niya kay girl na nasa grass. "Sipsip ka!" Uma-agree naman yung dalawang babae na nasa magkabilang side niya.
Akmang sasampalin niya na ng nasalo ko ang mga kamay niya.
She looked at me with her killer eyes. That's when I noticed her beauty. She's not pure filipina. I can tell dahil sa light grey na medyo green niyang eyes. Matangkad siya, ka height ko. Yung lips niya pulang pula. Naka curl din yung long hair niya na chestnut brown. Light make-up lang siya pero I can figure out na false eyelashes ang gamit niya.
"What are you doing?!" She yelled.
Natauhan ako. I dropped her hand. Di ko na napigilan yung sarili ko na mag butt in sa kanila. Sino ba naman kasing na sa tamang pag-iisip na manampal ng studyante. Naalala kong sila nga pala yung transferee ng Travel Management na course ko pero hindi ko sila kaklase dahil sa kabilang block sila.
Nag crossed arms naman silang tatlo ng sabay sabay. Akala mo may choreography na na-master nila yung gawin.

BINABASA MO ANG
ITS GOTTA BE YOU [MinSul]
Teen FictionThis is a work of fiction. Names, characters, businesses, places, events and incidents are either the products of the author’s imagination or used in a fictitious manner. Any resemblance to actual persons, living or dead, or actual events is purely...