CHAPTER 18

3.9K 70 1
                                    


HINAWAKAN ko ang kamay niya “maybe she's not the one for you. I know you will find someone better than her” I was confused when I saw him smile. Niloloko niya lang ba ako?

“and maybe that's you” sabi niya at tumingin sa kamay ko na nakahawak sa kamay niya. Dahan dahan kong inalis ang kamay ko sa kamay niya.

“are you kidding me?” galit kong tanong sa kanya. But this man, He thought I was just joking.

“No” he said while holding back a laugh

“then? Why are you laughing. Akala ko pa naman iiyak kana”

“there is no reason for me to be sad again about what happened before. I'm happy for her” he said and slowly drank the wine in the glass

“good to hear” and dahan dahan ko ding ininom ang wine sa baso. it's really delicious

“why?” tanong niya na ikinataka ko

“anong why?”

he asked me with a smile on his lips “why? why did you say good to hear?”

I rolled my eyes “gosh!! Cal, nasabi ko lang yun kasi, I'm happy that you are happy for her, kasi naka move on kana... Like that?”

“ohh, so. Masaya ka na naka move on na ako?”

What!!! Pinag sasabi ng lalaking 'to?!

“Cal?! mali yung pagkakaintindi mo, Jesus Chris”

“what? Is there something wrong kung maging masaya ka lang sakin kasi naka move on na ako? Or maybe... You are the one who thinks differently”

🤬🤬!

“what? No!”

“No? Really?” tanong niya at kasunod ang malakas nitong tawa.

I just looked at him while he was laughing. He's so cute when he smiles. why is he always frowning. Parte ba ng pagiging mafia ang di ngumingiti?

“stop looking at me like that” ani nito.

“ahh–auhm... I-I can't stop looking at you...” I looked straight into his eyes “You are so cute when you smile” dahil sa sinabi ko ay unti unting nag laho ang mga ngiti nito sa labi. I looked at him curiously

“I don't want to smile anymore. There's no reason to smile again”

“what? Why?” i asked him

“suddenly remembered the girl I meet. I don't know how I feel about her, all I know is, I'm hurt. She already has a boyfriend” seryoso nitong sabi

Lasing na ba'to? Nagiging madadal at sadboy na siya. Hindi ko alam na kapag nalalasing na siya saka na niya nilalabas yung mga hinanakit niya sa buhay. Kawawa ka naman. Buti nalang talaga hindi ako masyadong uhaw sa alak

“Caleb, lasing kana ba? let's just rest” ani ko.

Umiling siya “I'm not drunk. I just want you to know everything about me, for you to trust me again... I'm sorry, I'm sorry if you lost your trust in me before. Because when it comes to bed I can't really control myself, lalo na kapag ginusto ko naman. But you know, I don't regret anything that happened to us that night”

Gusto ko sana siyang tanongin kung bakit, pero hindi na ako makapagsalita dahil naunahan na ako ng sama ng loob nang malaman kong hindi niya pinag sisisihan ang nangyari nung gabing yun.

“I'm going to sleep, goodnight” sabi niya at umalis na sa kaniyang upuan at umalis na. Naiwan ako sa kusina na naka tingin sa kawalan. Simula nung nandito na ako lagi nalang akong lutang at wala sa sarili, mababaliw naba ako?
‍    ‍   ‍     ‍‍    ‍   ‍     ‍‍    ‍   ‍     ‍‍    ‍   ‍     ‍‍    ‍   ‍     ‍‍    ‍   ‍     ‍‍    ‍   ‍     ‍‍    ‍   ‍     ‍‍    ‍   ‍     ‍‍    ‍   ‍     ‍‍    ‍   ‍     ‍‍    ‍   ‍     ‍‍    ‍   ‍     ‍‍    ‍   ‍     ‍‍    ‍   ‍     ‍‍    ‍   ‍     ‍
HINDI KO ALAM kung bakit ako nagising, siguro it's time to eat na, nagugutom na din kasi ako eh. Kaya bumangon nalang din ako at nag hilamos para ready na bumaba. Nang makalabas na ako ng kwarto ay diristo na akong bumaba. Hindi pa ako nakababa sa hagdan nang napahinto ako dahil sa nakita ko. Kausap ni Caleb si Daddy

I don't know how I feel, I want to avoid him but I miss Dad already. I don't know if I should greet him or just act like I didn't see him “Yara” tawag ni Caleb na nag pagising saakin. Diristo ko lang siyang tinignan “... Come here” pag-aaya nito

Tumayo si Dad dahilan para malipat ang tingin ko sa kanya. He smiled at me, yung mga ngiting yun ay dahilan ng pagluha ko, It seems like I'm just over acting but I really can't stop myself. Lumapit ako kay Daddy para yakapin siya ng mahigpit na mahigpit. Namimiss ko ang mga yakap niya, sa tinatagal tagal naming hindi nagkita parang nangungulila ako sa kanya.

Marahan niyang hinaplos ang buhok ko “I miss you to” bulong niya. Napaiyak akong bumitaw sa yakap niya at humarap dito

“Dad, I'm sosorry” I said and cried like a child again

he dried my tears with his finger “I'm sorry if I lied, pangako hindi ko na uulitin yun, at hindi narin ako aalis sa tabi mo. Stop crying na”

Huminga ako ng malalim at pilit na pinapakalma ang sarili ko

“that's what i mean, ninong” singit ni Caleb sa moment namin ni Dad “she acts like a child”

I glared at him “Masyado ka lang talagang mahigpit...” nilingon ko si Dad “he doesn't allow me to go out with Peony, Dad. He doesn't allow me until he's with me”

“sweetie, that's part of Caleb's mission to me, to watch over you” ani ni Dad

“what? He's not always at home, how can he watch over me if he's not always by my side?”

“but I always check you, kasi alam kong matigas ang ulo mo” Caleb said

“kahit na. Pano kung nakidnap ako tapos walang nakakakita tapos sasabihin lang nila na may pinuntahan lang kasi sinabi ko sa kanila may pupuntahan lang ako. how can you be sure?”

Tumayo ito at lumapit saakin

“So. you mean, you want to be with me wherever I go?” he asked

Tumango ako “I'm always bored here”

“what will you do if I take you with me? Hindi mo ba naisip na baka mas lalong ma bored ka lang? Or maybe... Gusto mo nanaman tumakas ulit”

“bakit ko naman uulitin yun? Kung alam ko na pala na kasabwat mo si Dad”

“oh! Awat na, madadamay nanaman ako dyan. Kumain nalang tayo” humarap si Dad saakin “may dala akong paborito mo”

MAFIA BOYS SERIES #1 : CALEB EASTONWhere stories live. Discover now