Labman'in ölümünden sonra hala kontrolüm olmadığı için alevleri Merih, buz gücüyle söndürmüştü. Şimdiyse o olayın üzerinden saatler geçmişti. Bizse hala yürüyorduk.
Hem de güneşin altında!
M:Lavin?
L:Hı?
M:Hiç mi ağlayasın yok?
L:Merih yok işte n'apayım!?
Yarım saat önce Merih benim duygularımın hava durumunu değiştirdiğini öğrenmişti. Ve o zamandan beri ağlamamı istiyordu. Hayır yani bugünde özellikle ağlayasım gelmiyor. Garip.
M:Ne bilim yavru pandaları filan düşün de yağmur yağsın be kızım.
L:Aksine laboratuvardan kaçtığımız için çok mutluyum .
M:Emin ol onu anlayabiliyorum. Hayır yani buz gücümle kendimi de soğutamıyorum ki. Kontrolüm yok!
Merih bir anda bana sorar bakışlarını çevirdi.
M:Yoksa ateş gücün var diye bu sıcaklık seni etkilemiyor mu?
L:Tabi ki etkileniyorum sadece pozitif yönünden bakıyorum.
M:Pozitif yönü? Lütfen o "pozitif yönleri" benimle de paylaşır mısınız Lavin Hanım?! dedi pozitif yönleri vurgulayarak.
L:Tabiki. Tek bir soruyla açıklayayım... En son ne zaman güneşi hissettik ki şimdi sıcaklığı sorun oldu?
Merih'in bakışları söylediklerimle değişmiş alaylı ifadesinden kurtulmuştu. Kafasını kaldırıp gözlerini kapattı. Galiba güneşi hissediyor. Şimdi ikimizin yüzünde de tebessüm hakimdi.
M:Haklısın. Güneşi hissetmeyeli çok uzun süre oldu. Amaa en son hissettiğimde de bu kadar sıcak da değildi. Hele ki sıcaklığı birinin duygularına bağlı hiç değildi.
Sözlerinin yarısında gözlerini açmış, alayla söylemişti.
L:Gıcık.
Kafamı çevirip ağzımın içinde mırıldanmıştım. Kurt serumu sayesinde duymuş olmasına rağmen bir tepki vermemişti.
L:Sen güneşi görmeyeli ne kadar oldu?
Dedim konuyu değiştirerek.
M: Oldu baya. En son laboratuvar beni aldığında görmüşümdür.
L:Baya bi olmuş olmalı, ben geldiğimde sen vardın çünkü.
M:6-7 yıl olmuştur. Senin ne kadar oldu?
L: Benim5,5 yıl oldu, olmuştu yani.
Ardından yine sessizliğe gömüldük.
M:Lavin?
L:Hıı?
M:Azcık da mı ağlayasın yok?
L:Merih bu kadar harika bi günde nasıl ağlayabilirim?
M:Harika?!
L:Evet.Baksana labmanleri atlattık. Artık ailemize kavuşabiliriz. Artık özgürüz.
Benim neşeli sesimin aksine Merih'in yüzü düşmüştü. Bana bir şey söylemek istiyor ama söyleyemiyor gibiydi.
M:Lavin... Bir süre daha ailemizin yanına gidemeyiz... Labmanlerin ilk bakacağı yer orası olur. Yanlarına gidersek onları tehlikeye atarız.
Onları tehlikeye atarız...
Çünkü tehlikeliyiz...
Atla Lavin.
Ama orası alev alıyo. Atlarsam yanarım!
ŞİMDİ OKUDUĞUN
KAÇAK DENEKLER
ФэнтезиÖzel insanlardan oluşan bir ordu yapmak için insanlar üzerinde deney yapan bir laboratuvar... Orada türlü işkence ve ölüm gören insanlar... Hayatta kalmak için o güçlere sahip olmak isteyen, onlarca ölü... Tek bir güce sahip olmak için ölen yüz...
