KAÇAK DENEKLER

Petersan öldü!! -BÖLÜM 8-

Lütfen oy ve yorum atmayı unutmayalım :)

Bu bölüm pek içime sinmedi ama olsun:)
_______________________________________

Bu sefer kabus görmemiştim. Rahatlıkla uyumuştum. Uyumaya devam da ediyordum. Hatta Zincir Adam ani fren yapmasaydı daha da uyuyabilirdim.

Aniden duran araba yüzünden başımı torpidoya çarpmaktan son anda kurtarmıştım. Merih'in bedeni benim yokluğum ile cama doğru düşmüştü.

Neden. Ani. Fren. yaptık!

Yavaşça başımı kaldırdım ve Ercivent'e baktım.

"Kimi soktun?" dedim dişlerimin arasından.

"Anlamadım?" dedi anlamazca bakarken. Anlamazsın tabii!

"Sınava diyorum. Kimi soktun. Sen girmiş olamazsın çünkü!" göz halelerimin alev aldığını biliyorum çünkü uyandırılmaktan nefret ediyorum. Labmanler bile bir süre sonra beni uyandırmaktan vazgeçmişlerdi. Yaptıkları tek doğru hareketti.

"Ben girdim tabikide!" dedi sitemle.
"Amcamın oğlu bu işi ve yapıyor, oradan almıştım. Hatta ilk siftahı benimle yapmışlardı." sesindeki gurur beni hayrete düşürüyordu.

"Bu her şeyi açıklar biliyor musun? Hem de her şeyi."

"Sesinde bi kinaye hissettim ama moralimi bozamam o yüzden umursamıyorum" dedi gülümseyerek.

"Yine rahatım bozuldu." dedi Merih. Biz ne diyoruz sen ne diyorsun ya. Ben burada uyandırılmışım sen diyon ki 'rıhıtım bızıldı'. Bu arada uyandırılmaktan nefret ederim.

Sesi yeni uyandığından dolayı boğuktu. Kolunu cama yaslamış, kafasını da eline yaslamıştı.

"Merih eldivenimin tersindesin!"

"Tamam tamam bir şey demedim." dedi. Gülmemek için dudaklarını birbirine bastırmıştı. Sakın gülme! Ben gülüyor muyum oğlum!

Tekrar uyuyamayacağımı anladığımda, Merih'in kolunu ittim ve arkama yaslandım. Yanağını tekrar başıma koymak için hazırlanmıştı ki sitemle söylendim.

"Aklından bile geçirme!"

"Ama niye? Az önce yatabiliyordum!" dedi sitemle. Tabi paşam yastığım ben zaten.

"O zaman benimde uykum vardı. Hem ben sen yorgunsun diye bir şey dememiştim. Ama maşallahın var! Hiçbir şey olmamış sana , benden bile dinçsin maşallah!" dedim kinayeyle.

Merih biraz homurdanmış ama susmuştu. Ulan bu çocuğun ben iki kelime ettim diye etmediği laf kalmamıştı. Şimdi homurdanmadan duramıyor. Ama ben hiçbir şey demedim. Sonuçta suskunluğum asaletimdendir bebeğim.

Zincir Adam tekrardan ani fren yapmasıyla zorla tutundum.

" Allah aşkına ne yapıyorsun!" bana sağdan sağdan geliyorlar ya!

"Kelebek vardı." dedi kendini haklı çıkarmak istercesine.

"Waov!" dedi Merih iğneleyen sesiyle.

"Ciddi misin sen ya! Lan kelebek o uçar gider! Hayır en kötü ölürdü zaten bir günlük canı var. Ha sen öldürmüşsün ha o kendiliğinden ölmüş. Ne fark eder!" sesim gittikçe yükselmişti. Ama haklıyım. Yeni uyandım ve sinirliyim.

Merih elini omzuma koydu. "Sakin ol şampiyon" dedi. Bu çocuğa ne oldu!!!

"Cık cık cık ben sizin gibi duygusuz değilim demek ki! Hem neden üzerime geliyorsunuz! Olabilir böyle şeyler. Değil mi çocuk?" ağlamaklı sesi ve Merih'e yönelttiği soru ile dehşete düşmüş gibi bakıyordum. Çünkü dehşete düşmüştüm.