Think of Dawn

13 ♔ The time of meeting you is ending

Doyoung ne diyeceğini bilememişti Ten ona buradan çıkmasına yardım edeceğini önceden söylemişti ama Doyoung umudunu kaybedeli çok olmuştu. Şimdi ise bir anda o umut tekrar filizlenmeye başlamıştı.

"Bir planın var mı?"

"Tabi ki, bunu uzun uzun her ayrıntıyı düşünerek planladım." Ten'in yüzünde Doyoung'ın anlam veremediği parlak bir gülümseme vardı mutlu gözüküyordu, başarabileceklerine emin gibi gözüküyordu.

"Majesteleri sabah erkenden yola çıktı uzun süre de geri dönmeyecek. Ama bunu sen zaten biliyorsundur. Senin bilmediğin şey ise bu gün saraydan ayrılacak olan tüccarlar. Dün sabah erkenden geldiklerini duymuşsundur Kral Jung bütün gün onlarla ilgilenmişti gitmeden önce de tüccarların öğlene kadar dinlenip öğle saatinde sarayı terk etmelerini tembihledi. Aslında senin onların yanına yaklaşman yasak ancak bunu kimse bilmezse bir sorun çıkmaz sadece aralarına karışıp sarayı terk ediceksin saraydan çıktıktan sonra her şey çok kolay olucak zaten inan bana. Saraydan çıktıktan sonra pazar alanına kadar tüccarları takip et. Pazar alanına geldiğinde eski terzi dükkanını bulmalısın üç yıl önce Kral Jung tarafından kapatılmıştı bu yüzden o bölgeye kimse gitmez merak etme. Bir süre orada saklanabilirsin sana orada yardım edebilecek bir arkadaşım var güvenilir biri olduğuna emin olabilirsin. Sadece biraz gariptir ama zararsız, yani çoğunlukla zararsız."

"Peki sonra? Arkadaşınla sonsuza kadar kalamam ayrıca yokluğumu akşam olmadan fark ederler. Yakalanırsak Jaehyun'un yapabileceklerini düşünmek bile istemiyorum."

"Binmen gereken trenin en yakın sefer saati akşam 9 sularında yani senin yokluğunun çoktan fark edileceği bir saat. Senin yokluğunu fark ettikler gibi ilk iş olarak ülkeden çıkışları durdurucaklar Doyoung. O trendeki herkesin kimliğini teker teker kontrol etmeden trenin gitmesine asla izin vermezler. Eğer o trene binersen seeni anında yakalar ve saraya geri getirirler bunu ihtimal olarak bile düşünemeyiz."

"Yani bir kaç gün arkadaşın Haechan ile beraber kalıp daha sonra da Jaehyun dönmeden o trene binip evime, abilerimin yanına geri dönüyorum."

"Evet bu kadar basit. Şimdi hazır mısın?"

"Dur bu kadar planı ne zaman yaptın?"

"Orayı hiç sorma. Hadi gidelim." Ten Doyoung'a bir cevap hakkı tanımadan kolundan tuttuğu gibi odanın dışına sürüklemişti. ikili dikkat çekmeden bahçeye indiğinde Ten daha fazla ilerleyemeyeceğinden uzak bir mesafeden Doyoung'ı izlerken Doyoung tüccarların arasına karışmıştı bile. Ten'in endişeli bakışları eşliğinde Doyoung sarayı başarıyla terk etmişti.

O zamana kadar içi sadece heyecan ile dolup taşan Doyoung sarayı terk ettiği anda korktuğunu hissetmeye başlamıştı ya yakalanırsa ne olurdu? Jaehyun ona ne yapardı? Derin nefesler eşliğinde kendisini sakinleştirmeye çalışmış ve kısmen başarılı olmuştu. Bütün odağını geldiği bu pazar alanındaki eski terzi dükkanını bulmaya vermişti. Kimseyle konuşmadan, kimseyle göz teması kurmadan Ten'in yaptığı berbat yol tarifini hatırlamaya çalışıyordu. Sonunda doğru olduğunu düşündüğü sokağa geldiğinde Jaehyun'un neden burayı kapattırdığını çok net anlamıştı burada herhangi bir canlının yaşaması kesinlikle yasaklanmalıydı. Doyoung normal koşullar altında bu sokağın yakınından bile geçmeyi tamamen red ederdi tabi onun için bu şartlar ne normaldi nede başka bir seçeneği vardı prensin. Ayrıca burası onun için mükemmel saklanma yeri olduğundan asla şikayet edemezdi.

Çoğunun boyası çıkık binaların, camları kırılmış kapıları parçalanmıştı. Prens sokağın sonlarına geldiğinde kirden zor görünen küçük kare camlı terzi dükkanını bulmuştu. Dükkanın kirli koyu mavi kapısını yavaşça tıklatmış ve pek umutlu olmasada kapının açılmasını beklemişti. Geçen her bir dakikada daha fazla stres oluyordu prens. Şimdi ne yapıcaktı saraya geri dönemezdi gidebileceği herhangi bir yerde yoktu. Kapıyı üçüncü kez tekrar tıklattıktan sonra tam pes etmek üzereyken kapı hafifçe aralanmış ve kahverengi mor saçlarıyla aralık kapıdan ona gülümseyerek bakan bedeni görmüştü.