Choose Him ! √

0

12 Mayıs 2015-Chill Kafe

"Bu yaptığından nefret ediyorum, biliyorsun değil mi ?"

Annem telefonu yüzüme kapattığında biraz daha söylenmeyi sürdürdüm ve söylediği kafeye doğru yürümeye başladım.Aylardır o görücüden bu görücüye koşarken verdiğim bir haftalık moladan sonra annemin çöpçatanlıktan vazgeçeceğini düşünmüştüm ama hayır, sadece her zamanki gibi fazla iyi niyetliydim.

Açıkçası şimdilik evlenmek gibi bir niyetim yoktu, bütün bu tantanaya annemin hatrı yüzünden başlamıştım ve bir şekilde devamı gelmişti. Artık neredeyse her hafta dört kişiyle görücü usulü buluşuyordum ve erkeklerin her çeşidiyle karşılaştığımı söyleyebilirdim.

Değildi işte.Henüz hiçbir erkek bana göre değildi.

Annemin söylediği tasarım kafeye girdim ve telefonda o kadar itiş kakış arasından çıkarabildiklerimi aklımdan geçirdim. 'On dört numaralı masada, senden önce gelmiş olmalı.Dakik bir çocuk.' Bunları söylerken kıkırdıyordu-sanırım- ki ilk kez annemin kıkırdadığına şahit olmuştum.

Gözlerimle salonu taradım ve bir süre sonra pes edip görevlilerin birinden beni 14 numaralı masaya götürmesini rica ettim.Bir yandan da saatime bakıp duruyordum, yetişmem gereken bir toplantım olmasa da beni de bekleyen insanlar vardı.

"Bu mudur ?" diye sordum garsona ama çoktan beni 14 numaralı masanın önünde bir başıma bırakmıştı.Boş olan 14 nolu masanın.

Annem bana buluşacağım kişinin çoktan kafede olduğunu söylemişti ama anlaşılan yanılmıştı.Ya da o dakik çocuk erkenden buraya gelip tuzluğun içine saklanmayı tercih etmişti.

Yirmi dakika sonra masaya tıklatıp ritim tutmaktan tırnaklarım pörsümüştü, olmayacak bir iş için bu kadar beklediğime kendim bile şaşırıyordum.Kafenin aurasından olsa gerek üzerime garip bir ağırlık çökmüştü.

"Beklettim mi ?"

Yumuşak bir ses kulağımı hafifçe okşadı ve omzumun üzerinden arkama bakmama sebep oldu.
Sesin sahibi zarafetle yanımdan geçip karşımdaki sandalyeyi çektiğinde onu daha önce tanıdığımı fark ettim.

Do Kyungsoo.

Lise ve üniversite hayatımın bir kısmında sürekli peşimden koşan ve beni deli eden bir alt sınıftaki inatçı çocuk.

Gülümsemesi hala mükemmeldi.

Merhabalar*.*