Choose Him ! √

3-∞

Bacılar tarihlere bakmaya devam ;)

###

14 Mayıs 2015 - Kang Areum'un evi

"Oturup dikiş dikmek ve onun senin bulmasını beklemek. Evet Areum, dünya görüşün gerçekten takdire şayan."

Yeo Jin laptopuna bakarken tembelce mırıldandı ve bu benim elimdeki kalemin titremesine neden oldu.

Dün Yeo Jin eve gelir gelmez Hye Sang ona görücü usulü randevumu en ince ayrıntısına kadar yumurtlamıştı. Ve şimdi annemi arayıp Kyungsoo'nun numarasını almam için üzerimde psikolojik baskı uyguluyorlardı. Bunalmıştım, her an gardımı indirebilirdim ve ayrıca açtım.Bütün bunlar kolay pes etmeme neden olabilirdi.

"Dikiş dikmiyorum ben!" dedim elimdeki keçeli kalemleri havaya kaldırarak.

"Aslında mecazi anlamda söylemişti." Hye Sang önündeki koca kitaptan kafasını bir saniyeliğine kaldırdı.

"Aman be, bilmiyorduk sanki."diye mırıldandım.Ama evet, bilmiyordum.

Bir prenses gibi köşeye çekilip onun beni almasını beklediğimi ima ediyorlardı. Yanılıyorlardı.Ben Kyungsoo hakkında ciddi düşünmüyordum, sadece yıllarca peşimden koştuktan sonra neden beni randevuda tanımadığını merak ediyordum. Ya da randevudaki o kişi Kyungsoo muydu?

Ah, cidden... kendi kendime bu konuyu düşünmek bile kafamı allak bullak ediyordu.Bu bir dilemma gibiydi.Kyungsoo olmak ya da olmamak. Tanımak ya da tanımamak.

Kafayı yiyecektim.

"Nereye gidiyorsun?" diye sordu Yeo Jin kafası hala ekrana gömülüyken.O söyleyene kadar ayağa kalktığımı fark etmemiştim.

"Açım." dedim gereksiz bir aceleyle."İkiniz de rezalet dongsaenglersiniz.Kendi yemeğimi bulmaya gidiyorum." Ben ki koskoca evin sahibi, aramızda yemek yapamayan tek kişiydim.Yemek yapmak tasarım yapmaktan kat be kat daha zordu benim için.

"Annenin evine gidiyorsundur şimdi sen." Hye Sang elindeki kitabı sertçe koltuğa koydu. Kalın kitap yumuşak yüzeye gömülmüştü.

"Evet, izninle öyle yapacağım." Kafa tutar gibi yaptım.Belki annemin evine yemeğe gidersem dün görüştüğüm kişinin kim olduğunu öğrenebilirdim.

"İyi," Yeo Jin'in laptopundan gelen tuş sesleri kesilmişti. "Numarayı almaya gitmişken yemek yemeyi unutma da!"

İmasına sadece iç geçirmekle yetindim.

Hem... ben annemin evine sadece yemek yemek için gidecektim!!

Evet.

###

"En son görüştüğün kişi mi ?" Annem boş tabağımı önümden alıp yeniden doldururken kafamı salladım.

İşte ! İki işi birden yapıyordum! Ama kızlar bunu asla öğrenmeyecekti.

"Areum, farkında mısın, bilmiyorum ama, onunla görüşen kişi sendin ? Nasıl telefon numarasını almazsın?" Uzattığı tabağı önüme çekerken annem hala söylenmeye devam ediyordu.Annem sadece telefon numarasını bilmediğim için yakınıyordu ama daha görüştüğüm kişinin ismini dahi bilmediğimi öğrense ne derdi acaba ?

En azından bunu söylememiştim.Aksi gibi o da Kyungsoo-olma-ihtimali-büyük-olan insandan 'görüştüğün çocuk' diye bahsediyordu.Anlaşılan onun Kyungsoo olup olmadığını yalnızca kendisine sorarak öğrenebilecektim.

"Şu görüştüğün çocuk var ya, " Annem bir süre sonra elindeki kağıtla geri döndü.Gözüm hemen elime tutuşturulan kağıttaki ismi aradı.

Aksi! Yok yok yok !!

"Onunla yeniden görüşmeni isterdim. " dedi annem geri yerine otururken. "Diğer görüştüklerinde ortaya çıkan sünepelik onda yoktu.Sevimli çocuk. Sizi hayal ediyorum da-"

"Ben elimi yıkasam iyi olacak." Hızlıca konuşurken yanaklarımın kızardığını hissettim ve ayağa kalkıp mutfaktan çıktım.Lavaboya giderken yeni bir paradoksla karşı karşıya kaldığımın farkındaydım.

Onun Kyungsoo olup olmadığını merak ediyorum.

Numaraya mesaj atmalı mıyım ?
Yoksa oluruna mı bırakmalıyım?

Atmalı mıydım ? Zaten atsam ne olurdu ? Rezil olunacak bir durum bile yoktu ki ortada ? Görüşmemizin ortasında kalkıp giden oydu . O Kyungsoo'ysa, daha önce de önünde defalarca küçük düşmüştüm.Bir kez daha olsa sorun olmazdı. Yok, eğer gerçekten Kyungsoo değil de sadece, paralel evrendeki ikiziyse de ilişiği keser,yoluma devam ederdim.

Duvara yaslandım ve elimdeki kağıttaki numarayı telefonuma kaydettim.Hızlı davranmalıydım yoksa pişman olabilirdim.

«Kimden : Areum
-Merhaba, ben Kang Areum.Görüşmemiz yarım kalmıştı.Acaba yeniden görüşmemiz mümkün mü? »