Oy sınırı 60'dır.
Diğer gün okula gitmeyip annemle kalmıştım. Kafam çok karışıktı. Dün yaptığım şeyi aklıma getirdikçe utanıyordum. Düşününce pişman oluyordum ama artık içimde kalması beni çok sıkıyordu.
Ben odamda otururken kapım çalmıştı.
-Anne girme yalnız kalmak istiyorum.
Kapım açıldığında karşımda Arap'ı görmüştüm.
-Arap?
-He ben kara gülüm. Neyin var? Neden gelmedin okula?
-Canım istemedi hem neden geldin sen?
-Seni merak ettim. Okula gittim ama sıkıldım vallahi kavga kavga bık-
-Ne kavgası ya?
-Bizim Ali'yle sincap kavga ettiler.
-Bir sürü sincabın var Arap. Hangisi?
-Doğru diyon. Bu Çağrı olanı. Kavga ettiler ayırdım tabi de valla artık sıkıldım la!
-İyiler değil mi?
-İyiler mi derken? Çağrı da buna ekli yani?
-Y-Yani o iyi mi?Arap kapıyı kapatıp yatağıma oturmuştu.
-Zeyno'm bana her şeyi anlatabilirsin dinlerim.
-Arap bilmiyorum ya. Ali ile aramız açıldı.
-Biliyorum duydum Ali'den.
-Sebebini biliyon mu bari?
-Maaalesef biliyorum. Ama sende onu anla. Kalbe dur diyemezsin anında.Ona dönüp;
-Zaten hemen diyemezsin biliyorum ama olmuyor Arap böyle. Ben onu gerçekten severken yaptıkları dedikleri çok üzüyor.
-Ne yaptı sana?
-Bana değil çoğunlukla Çağrı'ya yaptı. Ona her şeyi söyledi bildiğin. Yani benim onunla eskiden diyelim oynadığımı falan.
-Ee doğru zaten bu.Niye üzüldün ki?
-Dediğim gibi şu an oynamıyorum onunla. Kullanmıyorum onu ben Arap.
-Nasıl yani?
-Arap daha demin dedin ya kalbe dur diyemezsin diye.
-Hee?
-Diyemiyorum bende işte. Onu her düşündükçe,güldüğünü gözümün önüne getirdikçe aklıma geliyor. Sanki her şeyim o oluyor bir anda.
-Ç-Çağrı için deği-
-Çağrı için hepsi bunlar Arap. Şu an şaşır,kız, bağır ama umurumda değil. Dün ona da her şeyi açıkladım artık sıkıldım çünkü. Bu benim hep içimdeydi artık saklayamadım.Bana sarılmasıyla karşılık vermiştim.
-Beni anlıyorsun değil mi?
-Anlıyom Zeyno'm anlıyom.Geri çekildiğinde;
-Ee ne yapıcam ben şimdi? Utandığımdan okula da gelemedim. Ali'nin yüzüne de bakamam Çağrı'nın yüzüne de.
-Nedenmiş? Ne yaptın sanki? Unutma sadece bir his bunlar. Bu hissinden utanıyorsan eğer asıl kendine suç at. İlk önce bu hissini kabullen daha sonra onların karşısına çık tamam mı?Ona gülüp;
-Valla Arap böyle güzel laflar eder miydin sen? Şaşırdım.
-Ederdim tabi be kara gülüm gel buraya.—————-
Diğer gün erkenden kalkıp duşa girmiştim. Bugün benim için başlangıçtı. Arap'ın dedikleri çok mantıklıydı.
Değişiklik yapıp saçlarımı düzleştirmiştim. Elime bilekliğimi takıp dışarı çıktığımda annem şokla bana bakıyordu.
-Bu ne güzellik böyle?
-Anne bak utandırma beni çıkıyorum.Dışarı çıktığımda Arap kapımdaydı.
Arap:
-Hee be sonunda saçlarını düzeltmişsin. Aferin kız.
-Sus be!Okula geldiğimde Arap'ın yanına biraz daha yaklaşmıştım.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
yaralarını ben sarayım||zeyçağ🤍
FanfictionYeni bir zeyçağ hikayesi yazdımm umarım beğenirsiniz🥰