yaralarını ben sarayım||zeyçağ🤍

on yedi

Oy sınırı 70'dir.

Çağrı'nın arkasından koşarak anca yetişmiştim. Çağrı bu kadar hızlı yürür müydü ya?

Önüne geçtiğimde benim yüzüme boş boş bakıp;
-Ne var?
-Ne ne var? Neden sinirlendin?
-Sana ne Zeyno?
-Ama benimle ilg-
-Her şey seninle mi ilgili olmak zorunda?
-Özür dilerim yani ben Ali'nin yanında olun-
-Ali'nin yanında olup olmaman umurumda değil elini tutması da beni ilgilendirmez. Evet sinirlendim ama bunlara değil ailemle ilgili.

Tam gidecekken önüne bir daha geçmiştim.
-Ne olduğunu sorsam peki?
-Ailemle ilgili dedim ya hani? Özel!
-A-Ama ben seninle sadece arkadaşken bile özelimi söylemiştim.

Yanıma bir adımda yaklaşıp yüzüme eğilmişti.
-Bak dediğin gibi arkadaşken. Şu an biz senin isteğinle arkadaş bile değiliz o yüzden çok soru sorma.

Yanımdan hızla ayrılmıştı. Ben olduğum yerde kalmışken arkamdan Ali gelmişti.

Ali:
-İyi misin?
-Değilim galiba. Onu çok kırdım ben Ali.
-Bana anlatmak ister misin peki?

————

Okuldan çıkıp sahile gelmiştik. Orada bütün olanları,hissettiklerimi anlatmıştım.

Ali:
-Ah be Zeyno! Çok kırmışsın çocuğu.
-Ama ne yapabilirim? Anlamıyordum hiçbir şekilde belli de etmemişti.
-Seni de anlıyorum ama Çağrı daha haklı sanki.
-Öyle galiba. Ee ne yapabilirim?
-Gönlünü al Zeyno. Başka bir şey diyemem sana.
-Benimle konuşmak istemez ki.
-Daha denemedin ama.
-Doğru ama biliyorum isteme-
-Hadi be Zeyno'm denemekten ne olucak? Kalk ve onun yanına git.

—————

Evine geldiğimde Önder Hoca beni karşılamıştı. Tam da evden çıkıyordu.

Önder:
-Kızım sen geç ben de tam sizin mahalleye gidecektim zaten.
-Tamamdır hocam görüşürüz.

O gittikten sonra içeri geçmiştim. Çağrı'ya seslenmiştim ama duymamıştı. Ben de oturmuş Çağrı'nın fotoğraflarına bakıyordum. 

O sırada arkadan gelen sesle dönmüştüm.

Çağrı:
-Zeyno? Senin ne işin var burada?
-Ş-Şey ben senin için geldim.
-Benim için? Ne vardı?
-Seni merak ettim. Sabah baya üzgündün.
-Ee sebebin bu mu?
-Sebep yok aslında. Sebep sensin.

Kaşlarını çatıp yanıma gelmişti. Saçları ıslaktı yeni yıkandığı belli oluyordu.

Çağrı:
-Benim sözlerimi söyleyerek eskiyi geri mi kazanmak istiyorsun anlamadım.
-Ne?
-Diyorum ki aynı cümleyi bir zamanlar bende sana kurmuştum.
-Ee Çağrı? Ne alaka birden? Ben ciddiydim senin için geldim ve sebebim de sensin.
-Tamam işte ne diyeceksin merak ediyorum.
-Sabah iyi değildin.
-Evet öyle şu anda da iyi değilim.
-Neden peki? Tabi özel değ-
-Özel Zeyno. Ailemle ilgili olduğunu söylemiştim. Ama eminim sen bunu senin yüzünden olduğunu düşünmüşsündür. Dur sen cevap vermeden ben söylerim. Evet doğru senin de etkin var. Ama asıl üzülmemi sağlayan sen değilsin.
-Nasıl yani?
-Bak ailemle ilgili kötü şeyler yaşıyorum. Belki sen olsaydın eskisi gibi daha iyi hissedebilird-
-Varım ya işte Çağrı. Her şeyi anlatabilirsin. Anlatmasan bile yanında olurum.
-Ama artık yoksun.
-Çağrı ne diyorsun?
-Benim için yoksun Zeyno. Arkadaşım bile değilsin anladın mı? Bu yüzden yanımda olman bir şey değiştirmiyor.

Bir adım gerilemiştim. Çantamın içinden çıkardığım çiçeği ona uzatmıştım.

-Al o zaman Çağrı bunu da. Bizden olmuyorsa, senin yanında olmam bir şey değiştirmiyorsa bunu da al.
-Ne alakası var?
-Çok alakası var. Ben seni severken şimdi dediğin şeylere bak. Tamam sözlü olarak söylememiş olabilirim ama anlaman lazımdı seni çok sevdiğimi.
-Anlamıyordum Zeyno. Ali'yle böyle yakınken aklıma bir şey gelmiyor.
-Üzgünüm Çağrı ama Ali benim dostum. Ona her zaman yakın olucam ben.
-Pekala ol ama ben sana yakın olmayacağım Zeyno.

Elimdeki çiçeği ona verip evinden çıkmıştım. Ağlıyordum. Yine Çağrı için ağlıyordum.

————-

Sahilde oturmuş denizi izlerken omzuma dokunan ellerle dönmüştüm.

Ege:
-Gelebilir miyim?
-Yine mi sen?
-Aa Zeyno ayıp oluyor ama.
-Yalnız kalmak istiyordum.
-Ama gözlerin hiç öyle söylemiyor. Ağlamışsın hem.
-Ee sana ne bundan?
-Ama sen üzülürsen ben de üzülürüm.
-Ayy gerçekten sıkılmadın mı bu oyundan?
-Oyun falan yaptığım yok. Niye anlamıyorsun?
-Üzgünüm ama seninle şu an bunu tartışacak değilim.
-Ee bari ne oldu söyle.
-Söylersem gidecek misin?
-Evet.
-Çağrı'yla ayrılduk.
-Şaşırmadım bugün tavırlarından anlamalıydım.
-Tamam git şimdi.
-Zeyno gerçekten çok zor birisin. Seni gerçekten çözen birisi oldu mu hiç?
-Oldu Ege. Ama artık o da yanımda değil.
-Çağrı diyosun galiba yine. Niye onu seviyorsun anlamıyorum. Kendinden başkasını sevmeyen bir herif. Senin bence uzman bir doktora ihtiyacın var ha ne dersin?

Kendisini ima ettiğinde ayağa kalkıp;

-Bana şu an Çağrı hakkında kötü şeyler söylediğinde kollarına atlayacağımı mı sanıyorsun? Asıl seni anlamıyorum Ege ben. O senin arkadaşın değil miydi? Onun mutluluğunu isteyeceğin yerde yaptığın şeylere bak.
-A-Ama ben haklı-
-Haklı falan değilsin Çağrı'yı da iyi tanıyamamışsın. O sevdiklerine çok değer verir. Belki de kendinden bile çok sevebilir o yüzden sussan iyi olacak artık.

Eveett yeni bölümm bizimkiler hala ayrıı:(

Sufle-Pus