yaralarını ben sarayım||zeyçağ🤍

on sekiz

Oy sınırı 70'dir.

1 AY SONRA

  Yine o sıkıcı okul gününe başlayacaktım 1 aydır her şey çok sıradandı. Yani daha doğrusu bana göre sıradandı. Ali ve Cemre sevgiliydi içten içe bundan rahatsızlık duyuyordum çünkü o kızdan şüpheleniyordum.

Çağrı desen ayrı bir mevzuydu yüzüme bile bakmıyordu. Gerçekten bu inatçılığı bile geçmişti galiba unutmuştu beni.

————

Okulda yine dersi dinlemeye çalışırken gözüm birden Çağrı'ya kaymıştı. Galiba o sırada bana bakıyordu. Göz göze gelince daha bakmaya devam edecektim ki o bana dik dik bakınca gözlerimi çekmiştim.

Hoca:
-Evet çocuklar sizce tahmini ileride mesleğiniz ne olurdu?

Ne alakaydı birden? Bizim çocuklar cevap vermişti hoca yanıma gelip;
-Zeynocum sence sen ne yaparsın?
-Herhalde ya ressam ya da işte ne bileyim duvarları boyarım.

Herkes bana gülerken Ege araya girip;
-Merdiven falan istersen yardımcı olurum güzelim.

Ona sadece göz devirmiştim. O sırada Çağrı;
-Hocam bu arkadaş en son doktor olmak istiyordu ne oldu birden?

Neyden bahsediyordu bu?

Ege:
-Aynen bro ama vazgeçtim. Tabi bir kişiye özel uzman doktor olmak isterim.

Bana göz kırptığında hoca araya girip;
-Bundan haberimiz yoktu çocuklar her neyse derse geri dönelim.

Teneffüs olduğunda Çağrı sınıftan hızla çıkmıştı. Bende arkasından çıktığımda koşarak yanına gitmiştim.

Zeyno:
-Çağrı!
Çağrı:
-Ne oldu Zeyno?
-Ş-Şey içeride ne demek istedin?
-Senin daha iyi bilmen gerekmiyor mu?
-Ne alaka?
-Diyorum ki senin yanına daha bilgili kişiler yanaşırmış anlarsın ya hani.

Yanımdan gittiğinde düşünmeye başlamıştım. Ege'nin bir sürü saçma sözleri vardı eğer bunlardan birini duyup alındıysa kızardım.

Tam aşağı inmiş yanına gidecektim ki Çağrı'nın bir kızla konuştuğunu görmüştüm. Kız üniforma giymiyordu. Ayrıca güzel bir yüzü de vardı tanımıyordum.

Ben onlara bakarken omzuma dokunan ellerle dönmüştüm.

Duru:
-Leyla gelmiş.
-O kim?

Bana cevap vermeden koşarak yanına gitmişti. Bu kız kimdi bilmiyordum ama öğrenecektim.

Yanlarına gidip;
-Çağrı benimle gelir misin?

Leyla:
-Çağrı konuşalım olur mu daha sonra?

Ona ters ters baktığımda Duru ile uzaklaşmışlardı.
Çağrı:
-Evet ne diyeceksin?
-Ege'nin saçma sapan sözlerine inanma diyecektim. Benlik durum yok. Eğer onunla uğraşacaksan uğraş da benle alakası yok.
-Zaten seninle uğraşmıyorum Zeyno.
-H-Haklısın unuttum.

Tam gidiyordum ki dediği şeyle durmuştum.

Çağrı:
-Bu arada sana bir şey demem lazım.

Sevinçle ona dönmüştüm. 1 ay aradan sonra ilk kez böyle konuşmuştu. Normalde ben konuşmaya çalışırdım.

Zeyno:
-Evet Çağrı dinliyorum.
-Bak ne kadar şu an sana değişik gelse de değil o yüzden söyleyeceğim.
-Ne diyorsun Çağrı?
-Biz seninle ayrılalı 1 ay oldu.
-Evet biliyorum.
-Bu 1 ay içinde çok düşündüm. Tekrar geri olmayı çok düşündüm.
-Bende öyle Çağrı ve seni çok özlediğimi fark ettim b-
-Zeyno ben sensiz daha mutluyum.

Dediği şeyle susmuştum. Ondan bir adım uzaklaşıp;
-N-Ne?
-Duydun işte Zeyno. Bu yüzden değişik değil dedim sana. Şaşırma da ayrıca. Bu olabilecek bir şeydi.
-Haklısın. Ama sadece bir şey soracağım.
-Evet?
-Başka bi-birinden mi hoşlanıyorsun?

Yanağımda hissettiğim ıslaklıkla ağladığımı fark etmiştim.  Çağrı da fark etmiş olmalı ki yanıma yaklaşmıştı.

Çağrı:
-Ben sana bunları ağla diye söylemedim Zeyno. Ama yine de seni üzdüysem özür dilerim.
-Sorun değil söyler misin? Birisinden mi hoşlanıyorsun?
-Başka biriyle sevgiliyim ben Zeyno.

Bunu demesini beklemiyordum. Gözlerimi şokla açıp;

-Şaka mı yapıyorsun sen?
-Hayır Zeyno. İlişkimiz yoktu niye bu kadar şaşırıyorsun?
-Beni sevdiğini düşünmüştüm hala.
-Üzgünüm Zeyno. Seni üzmek hiç istediğim bir şey değil ama bunlar gerçekler. Ne kadar erken o kadar iyi.

Yanımdan ayrıldığında yanımda duran banka oturmuştum. Ellerimi başıma koyup ağlamaya devam etmiştim. Bu neydi cidden?

—————

Diğer derslere girmeyip arka bahçede takılmıştım. Sadece onu düşünüyordum. Eski güzel zamanlarımızı. Ona karşı eskiden olan saf duygularımı da düşünüyordum. Ne olmuştu bize böyle?

Ben düşünürken arkamda hissettiğim seslerle dönmüştüm. Bu sabah gördüğüm Çağrı'nın yanındaki kızdı.
Leyla:
-Merhaba.
-Merhaba.
-Gelebilir miyim?
-Tabi kii.

Yanıma oturduğunda bana dönüp;
-Seni sınıftan gördüm 2 saattir buradasın.
-Evet canım sıkıldı.
-Canını biri mi sıktı yoksa?
-Öyle de denebilir ama daha çok benim yüzümden.
-Ahh sen de benim gibisin yani?
-Nasıl yani?
-Sana şimdi her şeyi anlatsam içim çok rahatlar ama güvenemiyorum da.
-Anlatma o zaman.
-Böyle dediğine göre anlatıcam hem birine de anlatsan umurumda değil zaten yakında her şeyi söyleyeceğim.
-Pekala.
-Ben biriyle tekrardan sevgili oldum çok mutluyum onu çok özlemişim gerçekten.
-Ee ne güzel işte.
-Ama sorun ona eskiden yaptığım şey.
-Ne yaptın ki? Hem yaptığın şeyi affetmiş ki tekrardan sevgili olmuş.
-Bilmiyor hala ne yaptığımı. Ona bir şeyler bahane ederek ayrılmak istediğimi söyledim ama aslında olay o değil.
-Normalde meraklı değilim ama gerçekten merak ettim ne yaptın ya?
-Onu en yakın arkadaşı ile aldattım.

Dediği şeyle şok olmuştum.

-NEE! Nasıl ya? Nasıl insansınız lan siz?
-Yaa bağırmasana! Sebebi vardı ama.
-Ne olabilir ki yan-
-Onu seviyordum ben yani arkadaşını.
-Ee o zaman başta onunla olsaydın ya.
-Ama beni istemezdi. Sadece o çocukla olursam onun inadına yanıma gelecekti.
-Gerçekten gelmiş bir de karşıma sebebim vardı diyorsun. Ayıp ya sana. Gerçekten o çocuk kimse adına üzüldüm. Neyse ben duymadım gidiyorum karışmak istemiyorum.

Yanından tam kalkacaktım eliyle durdurmuştu.

-O kişi senin de tanıdığın biri Zeyno.
-N-Ne?

Bu kız ismimi nereden biliyordu benim?

-O çocuk Çağrı. En yakın arkadaşı da Ege. Şu an benim sevgili Çağrı yani.

Evett bu hafta bölüm çok iyiydi siz beğendiniz mi?

Blackpink-The Happiest Girl