BERZAN AĞA.(+18)

B1."Kuma."

Mem ararat~Were Delal.

____________________________________

Karanlık izbe bir yer saman ve tezek kokuları burnuma dolarken nefes almaya çalıştım ama nafile kaburgamdaki acı bedenimde gezerken ufak bir ışık çürümüş suratıma vurdu ruhumu esir alan prangalar vardı canımı yakan acılar.

Kolumdaki zincirler ve ayağımdaki zincirlere baygın bir şekilde bakarken ahırın kapısı açıldı içeri dedem girerken bana güldü."Ne o kız dilsizleştin bağırıyordun yardım edin diye."

Sesim dahi çıkmazken karşımda durdu ellerini arkada birleştirdi."Neyse yarın senin  hakkından."

Yüzüme fırlattığı su ile acı içinde inlerken ahırdan çıktı gözlerimden yaş akarken hıçkıra hıçkıra ağlamaya başladım."Allah'ım yardım et yarabbim."

Canım çok açıyordu belkide sabaha ölecektim bu bile bir kaçış noktasıydı bu zulümden bu acılardan.

Gözlerimi zorlukla açtığımda erkek kardeşim karşımda yüzü gözü dağılmış şekilde duruyordu ikimizinde bir farkı yoktu."Mehmet."

Zorlukla konuşurken zorlukla ayağa kalktım ama bedenimdeki acı ile inleyerek dizlerimin üzerine düştüm mehmet hızla kollarıma girerek beni tuttu."Abla dur kalkma ayakların."

Ayağımın altı kanlar içinde dururken mehemt'e baktım."Kim yaptı sana bunu mehmet."

Mehmet sesiz kaldı.

"Abla hakkını helal et."Yutkunamadım.

"Bu gece seni burdan götüreceğim."Kaşlarım çatıldı gözlerinden yaş aktı.

"Çok sevdim abla gece onikide bunları giy ve bekle beni."Elbiseyi bana verirken hızla çıktı.

Gün batmıştı yeniden bir geceye varırken mehmet'in bana getirdiği kara çarşafı giydim yüzümü dahi örterken ahırın kapısı açıldı mehemet'te siyahlar içinde yüzü örtülmüş bir şekilde içeri girerken ayağımdaki ve elimdeki zincirleri söktü göz göze geldik yeşil gözlerime uzun uzun bakarken koluma girdi o esnada içeri siyah çarşaflı biri girdi."Bu kim mehmet."

Kızda koluma girerken birlikte ahırdan çıktık."Lavin ben elfesya gidiyoruz hadi."

Nediyceğimi bilemezken arka kapıdan çıktık.

Arabaya bindiğimiz gibi mehmet yüzünü açarken biz çarşaflar ile durduk."Abla çok sevdim lavin'ni kıyamadım başkasına vereceklerdi yapamadım abla ikinizide alıp gidiyorum burdan."

Mehmet benim kardeşimdi o yirmi yaşında ben ise yirmi üç yaşındaydım bazı doğru kararları tam veremiyordu ama birşey bulamıyordum."Ne seni bırakırım ne lavin'ni abla ikinizde canımsınız babam ve dedemden kurtarıyorum seni amcamın ve abimin yanına istanbul'a gidiyoruz haberleri var bekliyorlar."

Sesiz kalırken mehmet yola devam etti tek dileğim yakalanmamaktı.

Yola devam ederken arkamızdan iki araba ışık yakıp söndürdü arkama bakarken bu araçlar lavin'nin abisi berzan'a aitti lavin benim baktığım yere bakarken ağlamaya başladı."Hızla sür mehmet arkamızdalar."