J

35 3 0
                                    

A/N: please dont hate me.
___________________

-Kim's POV-

Nakatayo lang doon si Kyle sa pinto habang nakatingin deretso sa mata ko.

Those. Brown. Eyes.

Naging blury ang paningin ko dahil sa mga nagbabadyang luha. Tanggap ko naman na hindi pwede! Pero masakit eh.

MISAN NA NGA LANG MAGMAHAL, PALPAK PA!

Kim naman eh. Tsk. Ang tanga tanga tanga mo kahit kailan.

Tumayo ako at kinuha ang ibang gamit ko. Wala na yung mga nerds dahil mukhang kumain na. Patiyung librarian iniwan ako dito mag-isa.

Lumakad papunta sa direksyon ko si Kyle habang galit na galit ang kanyang mata at hinihingal.

Anong ginawa nito? Hindi naman PE ah?

"Alam mo bang hinanap kita kung saan saan. At fvck, nandito ka lang pala?" Sigaw niya.

Di ko na napigilan ang luha ko at isa isa silang tumulo. Nakatingin ako nang deretso sa mata ni Kyle at nakita ko ang pagkabigla niya nung nakita akong umiyak.

"Hi-.. K-Kim.. S-sorry. H-hindi ko sinasadyang sigawan ka. Kasi ano eh... Ahh! Putangina Kyle!" Sabi niya at tumalikod sakin at sinuntok yung mga shelves.

"B-bakit k-ka ba galit?" Sawakas ay nasabi ko na ang gusto kong itanong.

Humarap ulit siya sakin. "Kasi gusto ko malaman kung bakit ka umiiwas! Anong problema, Kim?" Mas kalmado na siya ngayon kesa kanina.

Lumapit lalo siya sakin hanggang sa maramdaman ko ang hininga niya sa labi ko.

Dugdug. Dugdug. Dugdug.

Damn it!

"Anong problema, Kim?" Nagtaasan lahat ng balahibo ko dahil sa bulong niya.

Paasa. Sht!

Tinulak ko siya pero dahil sa malakas siya ay napaatras lang siya ng konti. Damn that muscles that makes him stronger!

Pinunasan ko ang luha ko at naglakad palayo. Anong mangyayari kung aminin ko sakanya? Iiwasan niya ako? Pagtatawanan? Ano?!

Paalis na sana ako ng library nang bigla niya akong hinawakan sa braso para pigilan.

Napapikit ako ng mariin sa inis. Fvck this life! Ugh!

"Hindi pa tayo tapos mag usap, Kimberly. Answer me. Ano. Ang. Problema?" tanong niya.

Fine!

"Ikaw!, " sinigawan ko na siya. Wala namang tao at walang makakarinig kaya ok lang. "Ikaw ang problema ko. Kung hindi ka dumating, hindi sana ako ganito, Kyle! Hindi sana ako umaasa!"

Nakakunot parin ang noo niya at naghintay sa susunod kong sasabihin pero nang maramdaman niyang wala na ay nagtanong siya, "A-anong ginawa ko?"

Pumikit ulit ako. Damn! "Don't you get it?," tumulo yung luha ko dahil sa sobrang inis sa sarili. Damn, Kim! "I've fallen inlove with you! Hindi ko alam kung bakit. Pero I just did. And fvck! Screw this life coz I know you can't love me like the way I love you!!" Sigaw ko from the bottom of my lungs.

Pinunasan ko ang luha ko at tumalikod. There, I said it! Now, what are you gonna do, Kyle? Watch me leave? Ok then, I will.

Pinihit ko ang door knob nang makarating na ako sa may pintuan ng library. Goodbye, Kyle.

Pero nagulat ako nang naramdaman ko nalang na yumakap siya sakin mula sa likod.

Dugdug. Dugdug. Dugdug.

"I love you too, Kim. Sorry for not telling you." Bulong niya sa tenga ko habang nakayakap parin.

--*

Oh yaaas! Last day of gymnastics na sa wednesdayyy! ((Okay nobody caress))

>>next UD

Diary ng UnknownTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon