Diary ng Unknown

Q

Q

-Kim's POV-

Late na ako nakarating dahil sa traffic. Damn, rush hour pa kasi!

Nang matanaw ko na ang hotel naming minsan ko lang pinupuntahan, ay chineck ko agad ang oras.

6:47 pm.

Hala, baka magalit yun sakin. Sana wag huhu.

Pagkarating ko doon ay may mga nag escort saakin papasok. Haluuh? Pa-VIP amp!

"Ma'am, wala po dito sina Sir Victor." Sabi ng isa sa mga nag escort sakin. Huh? Hindi naman si Dad ang pinunta ko rito.

"Ay kuya, sa Dela Fuente Party po ako. San po ba yun?" Sabi ko.

"Ah yon po? Sa bar area po yun. Yung malapit ho sa pool."

"Ah sige kuya. Kaya ko na pumunta dun mag-isa. Thankyou!" Sabi ko at nagmadaling pumunta sa bar ng hotel.

Sa labas palang ay rinig na rinig na ang malakas na music kaya pumasok ako.

Ugh! Nakakahilo ang neon lights sa sobrang likot! Nakakainis. Saan ba yung saksakan dito? LOL!

Sobrang daming tao! Lahat sila ay familiar. Schoolmates? Karamihan ay babae. Malamang! The Campus hearthrob's brothah!

"Happy Birthday Nash Kyle!" Basa ko sa nakasulat sa banner sa stage.

Pero nasan si Kyle?

May kumalabit sakin. Paglingon ko ay isang babaeng medyo familiar. Who you? "Yes?"

"Bakit ka nandito?" Nagtaas siya ng kilay.

"Hotel namin to. Eh ikaw, bakit ka nandito?" Sagot ko. Oha! Hindi ako papatalo sayo, b*tch!

"Hindi ka na dapat pumunta pa rito. Manggagamit!"

Kala mo ma- Wait, ano raw? "Anong pinagsasasabi mo? Nasan si Kyle?" Naguguluhan kong tanong. Manggagamit?! Huh? ANO RAW?

"Aba? Gusto mo talagang sirain ang birthday niya, b1tch?" Tumaas na ang tono ng boses niya.

ANO BA TALAGA ANG NANGYAYARI?!

"Kim?" Natigilan ako nang marinig ko ang boses ng taong gusto kong makita.

Kyle.

Lumingon ako, "Kyle!" Lumapit ako sakanya pero umatras siya. Ha?

"Why are you here?" Nagtaasan lahat ng balahibo ko. I've never seen this side of Kyle. Yung tipong akala mo makakapatay na sa sobrang galit.

"K-Kasi... Birthday mo." Sabi ko. Hindi ako makatingin sa mata niya. Nakakatakot.

"Dapat ay hindi ka na pumunta. "

"Ha? Bakit naman?," naguguluhan na ako. "Bakit ako hindi pupunta sa birthday ng taong maha--"

"WAG KA NANG MAGSINUNGALING PA." Sigaw niya.

Natulala ako. Anong magsinungaling? ANO? "Anong pinagsasasabi mo?"

Nilapag niya ang hindi ko napansing hawak niya na notebook. T-teka? Akin to ah? DIARY KO TO.

"Ginamit mo lang ako. Para mapalapit sa kapatid ko. Hindi ka karapat dapat mahalin." Sabi niya. Namuo ang luha sa mata ko kaya nahirapan akong makakita.

HINDI ITO TOTOO. PANAGHINIP ITO. NO. BANGUNGOT. THIS IS JUST A NIGHTMARE.

Gumising ka,Kim. Gising!

"H-Hindi yan totoo, Kyle. Mahal kita." Pinunasan ko ang tumulong luha. "Matagal na ang mga nakasulat dyan."

Mahal ko naman talaga si Kyle. At sobrang sakit ng sinasabi niya sakin.

"Oh come on, Kim! Sa lahat ng nabasa ko, maniniwala pa ba ako sa mga kasinungalingan mo?!" Lalong bumuhos ang luha saaking mata.

BAKIT AYAW MONG MANIWALA SAKIN?

Hindi ako makapag salita. Walang boses na lumalabas sa bibig ko.

Ngumiti siya. Pero halatang galit na galit parin siya. "You know what, Kim? Its Ok. Kasi hindi rin naman kita minahal."

"W-what?" NO. HINDI ITO TOTOO. Nararamdaman ko! Hindi totoo ang sinasabi niya! "Hindi yan totoo, Kyle. " sa wakas, may lumabas na ring boses.

"Who would love a loser like you? Let's just say, trip-trip lang ang lahat. Umalis ka na, Kim!" Sabi niya bago ako tinalikuran.

No. This cant be happening, no.

Ang sakit sakit. Sobra. Ngayon lang ako nasaktan ng ganito. Yung tipong hindi ko alam kung saan ako pupulutin. Sobrang basa ang pisngi ko dahil sa kakaiyak.

Tumakbo ako palabas ng bar at nagpunta ng CR. Hindi ako pwedeng umuwi ng ganito ang itsura. Baka nasa bahay sina Marj at Yanna.

Naghilamos ako at nag retouch.

"Hi couz!," niyakap ako ni Yanna. Sabi na nga ba nandito sila eh. "Ew. You look tired!" aba, bastos?

"Yes, I am. Bakit kayo nandito?" tanong ko.

"Eh kasi ang boring sa bahay. Kaya nandito kami. Papasundo ako mamayang mga 1:00 am. Weekend naman na."

Yes. Weekend. Buti nalang.

-

Things happened so fast. Nabalitaan kong may girlfriend daw itong si Kyle. Siguro nga nangti-trip lang siya. Pinagtripan niya ako. Tama naman kasi siya. Who would love a loser like me? Nag request ako kay mommy na maghohome study nalang ako dahil ayokong mapagod. Pero ang totoo, gusto ko lang mag move on. 2 months nalang naman, summer vacation na.

"Kimberlly, are you listening?" Tanong ng teacher sakin.

Nabalik ako sa katinuan. Darn, Kim. Makinig ka. "O-Opo ma'am."

2months na rin ang nakaraan. Pero ang sakit sakit sakit parin. hanggang ngayon, hindi parin naghihilom ang sugat. Ganto pala ang pakiramdam ng broken hearted? Yung feeling na sa lahat ng bagay ay tinatamad kang gawin at ang gusto mo lang ay umiyak buong araw.

Nakakatamad mabuhay.

3months later...

"What is it Kim? Ano yung gusto mong sabihin?"

"Mom, gusto ko po magpatuloy ng pagaaral sa Montereal. With Marjorri. " sabi ko habang nakangiti.

Montereal is where Marjorri lives. Malayo ang byahe mula dito sa Maynila. 6 hours?

(A/N: Binago ko po yung sa chapter L.)

"W-what? Bakit? Ayaw mo ba rito? "Tanong ni mommy.

"Mom, lagi naman kasi kayong wala eh. Atleast doon, kasama ko sina tita. Besides, may bahay naman tayo don diba? Katabi nung kina Marjorri. Edi, ayos!"

"Okay, fine. Ihuhulog ko nalang sa bank account mo yung allowance mo. Is 10k ok for a month?" Nanlaki ang mata ko. Probinsya yon! Aanhin ko ang 10k?! Puro bukid doon!

"That's too much, ma! "

"That's fine. Hindi ka pwedeng magutom. " sabi niya at hinalikan ako sa pinsngi. "Dito ka lang, aalis ako. Kelan mo ba gusto umalis? Next week?"

"Yep. Pwede? Para makapag enroll ako ng maaga." Tumango siya at nagmamadaling umalis.

Agad akong pumunta sa kwarto para mag impake. Happiness is all I want. At hindi ko iyon makukuha kung nandito ako sa lugar na ito.

This is my way to start a new life. And to move on.

The End.
__________________
Thankyou for supporting my story, guys!
Please do share it. Iloveyou!
READ THE AUTHOR'S NOTE. I HAVE SOME ANNOUNCEMENTS :) thankyou, godbless.