Hello, My Moon! 🌙

CHAPTER 24

.

.

“Bong… We need to talk. “ sabi ko sa kanya habang nakatingin sa mga mata nya.

Nang makarating kami sa rooftop ay agad kong binuksan ang pinto. Dire-diretcho sana akong papasok nang hilahin ni Bong. Umakyat ang pagkakagawa nya sa kamay ko hanggang sa braso ko.

Kita ko sa mata nya ang takot at pag-aalala kaya agad kong hinawakan ang kamay nya na na kakapit saken at mariing ko ding syang tinitigan sa mata like, “why? “.

“W-What are we… going to do here? If you want to talk, we can talk somewhere else. This place is… where… you… “ Nauutal-utal na sabi ni Bong.

I immediately knew what he meant as I saw  fear and worriness in his eyes.

“I’m not gonna jump off this building, okay? Not again. You’re here… with me… I’m with… my savior” mahinang sabi ko sa kanya.

Bahagya akong napayuko at nahiya.

Dahil nga alam kong traumatic ang nangyari noon sa lugar na ito, hindi na ako na-insist na lumapit uli sa edge ng rooftop. Nanatili na lang kaming nakatayo habang nakasandal sa pader malapit sa pinto.

Medyo na tauhan yata ako sa pinaggagawa ko kaya ngayon ay hindi ako makapagsalita dahil sa hiya. We were silent for a few minutes until Bong spoke.

“Did… did he wiped your tears while watching the movie?” tanong ni Bong.

Napatingin naman ako sa kanya nang may pagtataka.

“You’re eyes… medyo mugto ang mga yan kanina nung makita kitang kausap si Aimee. I suppose you cried at the cinema. “ dagdag pa nya.

Na-gets ko na rin ang sinasabi nya nang maalala ko ang movie kanina. Hindi ko sinagot ang tanong kaya napangiti na lang sya ng mapait sabay tingin sa kawalan.

“Bong… about Mans-“ pinutol na agad nya ang sasabihin ko.

“Sara. Please. Spare me the story about you and Mans. I don’t think kailangan ko pang malaman ang tungkol sa inyo. I mean… it’s pretty obvious. Hindi ka dapat makunsensya o kung kung ano pa man. “ Bong said as he let out a deep sigh.

 “You know how I feel for you, right? At hindi pa rin nagbabago yun. That’s why it hurts to see you with someone else now, Sara. I’m trying my very best to forget about the night you said you’re falling for me. Because everytime I thought about it, mas lalo ko lang sinisisi ang sarili ko for letting you end up with someone else!” mariing sabi ni Bong sakin habang nakatitig sa mata ko.

I see pain in his eyes. He almost tear up saying those words to me and it hurts to see him like that.

Unti-unti ko nang nararamdaman ang pag sikip ng dibdib ko at pamumuo ng luha sa gilid ng mga mata ko.

“Naisip ko na lang na what if… hindi ako naging torpe? What if pinaramdam ko agad sayo how special you are to me? Ako Sana ang kasama mo ngayong gabi. Ako sana ang nagpapa ngiti sayo at hindi si Mans. Ako sana ang nagp-“ hindi ko na matiis na marinig pa ang mga sinasabi ni Bong kaya pinutol ko na iyon.

“BUT HE’S NOT MY BOYFRIEND, BONG! HE REALLY IS NOT! Mali ang iniisip mo! “ pasigaw kong sabi kay Bong, na ikinagulat naman nya.

“I… I tried telling you but I don’t have the courage to do so. Kaibigan lang ang tingin ko kay Mans. Hindi ko kayang suklian ang pagmamahal na binibigay nya saken dahil… dahil sayo. Dahil sayo, Bong!  Dahil sayo, kaya naguguluhan ang puso’t isip ko. “ halos maiyak na ako sa harap nya.

“Sara… “ he said as he stroke some strands of hair blocking my face.

“It was all just a misunderstanding, Bong. Hindi ko alam kung anong dapat kong gawin at nahihirapan na ako. And I meant it when I said that I’m falling for you! Hindi ko alam kung paano o kelan ko naramdaman to pero sigurado ako!” tuluyan nang nag-unahan ang mga luha sa pagpatak habang sinasabi ko iyon kay Bong.

He wrapped me in his arms at nang maramdaman ko na naman kung gaano ka init ang mga bisig nya ay mas lalo pa akong naging emosyonal.

“I’m sorry, Sara. I could’ve listened to you first, but instead, I let my ego take over me.” Sabi ni Bong habang naka yakap pa rin sakin at nakapatong ang ulo nya sa balikat ko habang ako naman ay naksubsob lang sa dibdib nya.

God, I missed this warm hug. Para akong biglang nagkaroon ng kakampi sa mundo dahil lang sa yakap na iyon ni Bong. Something that noone, not even Mans, can make me feel. And that’s how I know that this man, right here, is the only exception.

The only man I would let pass through all of my restrictions.

A/N: Opsss! Bibitinin ko na muna kayo dito. Pero atleast nagka-aminan na sila diba? Baka sabihin nyo na naman mapanakit ako eh. Di naman masyado, medyo lang haha!

Sa rooftop siguro talaga nahahanap ang true love.

 

And again, Sayo na nagbabasa ng kwentong ito, MARAMING SALAMAT SAYO! BURGER KA SAKEN! 💕