အပိုင္း - ၁၁
××××××××××
အေဝးက ခိုးျကည့္ေနသည့္ သူမ်က္ဝန္းမ်ားနွင့္ ဆံုမိခ်ိန္ နွလံုးခုန္သံေတြက ပံုမန္မဟုတ္ခ်င္၊၊ ရင္ခုန္သံကလည္း ပြဲေတာ္ က်င္းပေနသလို ဆူညံေနသည္၊၊ ေက်ာင္းသားမ်ားျကား ခိုးေခ်ာင္ခိုးဝွက္ ေငးျကည့္ေနသည့္ သူ႔ပံုစံက ျကည္နူးစရာပင္၊၊
အခုရက္ပိုင္း ရင္ဖြင့္ပြဲမွ ကိစၥေျကာင့္ ကၽြန္ေတာ္တို႔ ေက်ာင္းတြင္မဟုတ္ပဲ တစ္ျခားေက်ာင္းမ်ားမွပင္ စိတ္ဝင္တစား စူးစမ္းလာျကသည္၊၊ ေမးျမန္းခ်င္ေပမယ့္ သူ႔ ကိုေတာ့ ထိပ္တိုက္မေမးရဲ၊၊ သူ႔ ရဲ့ ေဒါသကိုလည္း ေျကာက္ျကသည္ေလ၊၊ ကၽြန္ေတာ့္ အခန္းေဖၚေတာင္ ကၽြန္ေတာ္ ကို ေတြ႔သည္နွင့္ အခ်ိန္တိုင္း စပ္စုသလိုျကည့္ေနသည္၊၊ အစကေတာ့ သည္လိုအေနထားကို မျကိုက္ေပမယ့္ အခုလို အေျခအေနမ်ိဳးမွာပင္ သူ႔ ဆီက ခိုးေျကာင္အျကင္နာမ်ား ေျကာင့္ ျကည္နူးေပ်ာ္ရႊင္ ရသလို၊၊
အခုလည္း စာသင္ခန္းထဲတြင္ အေရွ႕မွ ဆရာစာသင္ေနလၽွက္ပင္ သူက ထိုင္ခံုကို အေနာက္ဆုတ္ ေက်ာမွီျပီး လက္တစ္ဖက္မွ ကၽြန္ေတာ့္ လက္တစ္ဖက္ကို ကၽြန္ေတာ့္ ေရွ႕မွ စားပြဲေအာက္တြင္ ဆုပ္ကိုင္ထားသည္၊၊ ျပတင္းေပါက္ဖက္ နံရံေထာင့္ တြင္ ထိုင္ေနေသာေျကာင့္ ဘယ္သူမွ သတိမထားမိ၊၊ ကၽြန္ေတာ္ စာေရးရန္ သူ႔လက္မွ ကၽြန္ေတာ့္ လက္ကို လြတ္ေအာင္ ရုန္းတာေတာင္ သူက လံုးဝမလြတ္ေပး၊၊ ကၽြန္ေတာ္ လက္တစ္ဖက္ျဖင့္သာ စာေရး၊ စာအုပ္လွန္လုပ္ေနရသည္၊၊
မိုးသည္းထန္စြာ ရြာသည့္ ညက သူက ကၽြန္ေတာ္နွင့္ အတူတူတစ္ညလံုးရွိေနျပီး မနက္ေစာေစာ ထျပန္သြားသည္ထင္၊၊ ကၽြန္ေတာ္ အိပ္ယာမွနႈိးေတာ့ သူ ကၽြန္ေတာ့္ ေဘးတြင္ မရွိေတာ့ပဲ၊၊ စာျကည့္စားပြဲေပၚတြင္သာ စာရြက္နွင့္ စာေရးထားခဲ့သည္၊၊
[ မင္း ရွက္ေနမွာ စိုးလို႔ နုတ္ဆက္မသြားေတာ့ဘူးေနာ္၊၊ ငါ သိခ်င္တာ တစ္ခုရွိတယ္၊၊ မင္း ငါ့ကို ခ်စ္တယ္လို႔ မေျပာေသးဘူးေနာ္ ၊၊ ငါ အရမ္းျကားခ်င္တယ္ ]
သူက သူ႔စာတြင္ ေရးထားသလို ကၽြန္ေတာ့္ဆီက ခ်စ္တယ္ဆိုသည့္ စကားကို ျကားဖို႔ နည္းအမ်ိဳးမ်ိဳးေမသည္၊၊ သူက ေက်ာင္းေဘာလံုးကြင္းထဲ ေဆာ့ကစားျပီး နားေနခ်ိန္ ေက်ာင္းေဆာင္ေပၚမွ ရွိသည့္ ကၽြန္ေတာ့္ ဆီကို ခ်စ္လားဆိုသည့္ စာကို ဖုန္းျဖင့္ အားတိုင္းပို႔ေနသည္၊၊ မ်က္နွာခ်င္းဆိုင္ လမ္းမွာ ေတြ႔ခ်ိန္ ကၽြန္ေတာ့္ ေဘးမွ ျဖတ္ေလၽွာက္ျပီး ကၽြန္ေတာ့္ လက္ထဲသို႔ ခ်စ္လားလို႔ ေရးထားသည့္ အစိမ္းေရာင္ စာရြက္ပိုင္းေလးကို ထည့္ေပးတတ္သည္၊၊ ည အေဆာင္ျပန္ေရာက္ရင္လည္း သူ႔ ဆီက ဖုန္းေခၚသံကို အျမဲေမ်ာ္လင့္ေနရသည္က ဘဝရဲ့ ေပ်ာ္ရႊင္မူလို႔ပင္၊၊
