7

309 38 28
                                    

Evine geldiğimizde, cebinden anahtarını çıkardı ve usulca kapıyı açtı. Beraber içeri geçtik. Salon olduğunu tahmin ettiğim yere doğru yürümeye başladığında naif adımlarla onu takip ettim. Salona geçtiğimizde büyük koltuğa oturdum, o ise oturduğum koltuğun çaprazında bulunan tekli koltuğa oturdu. Bir süre sadece öyle kaldık. Cebimde ki telefonumun titrediğini hissedebiliyordum. Babamın sokakta ki bağırışlarını da duyabiliyordum, ne hoş ona çok yakındım. Bir komşunun onu uyarması ile derin bir sessizlik oluştu. Ölüm sessizliği derler ya, aynı onun gibi bir sessizlikti. İkimizde konuşmuyorduk.

Kafamı kaldırıp ona baktığımda, neden konuşmadığını anlamış gibiydim.. Yarım kollu tişörtümün açıkta bıraktığı kollarımda ki, yüzümde ki, boynumda ki yaraları inceliyordu. Bazıları geçmişti, bazıları geçmek üzereydi, bazılarının ise yeni olduğu oldukça belliydi. Kaşlarını hafif çatmış bir biçimde gözünü yaralarımda gezdiriyordu. Hafif yerimde kıpırdanıp, ellerimle kollarımı kapatmaya çalıştım. Bana acımasını istemiyordum.

Kollarımı kapatmaya çalışırken konuştu, "Baban mı yaptı bunları?" Umursamadım, "Ne önemi var ki?" Daha ciddi bir yüz ifadesi takındı, "Ne mi önemi var? Böyle bir şey varsa, polise gitmelisin. Sana yardım da bulunacaklardır." 'Hah' gibi bir ses çıkardım, "Düşünmüştüm ben de normal olarak. Fakat babamın çok fazla polis tanıdığı var. Kendisi de zaten bir zabıta." Anladığını belli ederek kafasını salladı.

Beni incelemeye devam etti. Ama yüzünde acına gibi bir duygu ifadesi yoktu. Çok farklı bir şeydi bu. Üzülüyordu, ama acımaya benzer bir şey değildi. Farklı bir şeydi. Ama anlayamamıştım.

"Yaralarını sarmalıyım."

Dediktem sonra yerinden kalktı. Banyo olduğunu düşündüğüm yere gidince, yerimde kaskatı kesildim. Yaralarımı sarmaktan bahsetmişti.. Bana bunu daha önce arkadaşlarımda söylemişti. Bu kadar basit iki kelime neden çok değişikmiş gibi geliyordu? Herkes söyleyebilirdi. O an sanki beni kurtarmak istediğini söylemiş gibi hissetmiştim. Bunu söylememişti, fakat hoşuma gitmişti. Elinde ilk yardım çantası ile geri geldiğinde yanıma oturdu. Kollarımı kendine doğru yavaşça çekti. Şu an yaralarımı sarıyordu.. Ve canımı hiç yakmıyordu. Çok naif ve narin davranıyordu. Sanki biraz daha sert yapsa kırılabilirmişim gibi..

Yaraları temizledikten sonra, onları sardı.. Sıra yüzüme geldiğinde sanki daha nazikti. Kaşlarını hafif  çatmış, alt dudağını hafifçe ısırmış, canımı yakmamak için çok narin hareket ediyordu. Canım yandığında, acıyla hafifçe inlemiştim. Hemen geri çekilip iyi olup olmadığımı sordu. İyi olduğumu söylediğinde olabilirmiş gibi daha narin davranmaya başladı.

"Aklıma bir şarkı geldi." Dedi bir anda.

"Hangi şarkı?"

"Gel yaralarını ben sarayım..

Ömrümü ömrüne katayım..

Bir gün gülersek eğer,

Yoluna güller katayım.

Dur yanıma öyle yanaşma.

Doğru söylemem inanma.

Severim seni yine elbet..

Sen buna aldanma.."

Bir anda huzur verici sesiyle şarkıyı söylemeye başladı.. Sesi o kadar güzeldi ki kendimi kaybetmiştim. Şarkı gerçekten de çok güzeldi, kendisi gibi.. Sesi içimi huzur ile doldurmuştu. Bu anın hiç bitmemesini diledim.

Benimle neden ilgilendiğini de anlamıyordum. Gerçi iyi bir insan bu durumda ki birine yardım etmek isterdi, ve Hyunjin iyi bir insandı. Çok iyi bir insandı..

Telefonum aralıksız çalmaya devam ediyordu. Babam arıyordu, biliyordum. Eve döndüğümde büyük ihtimal beni iyice dövecekti. Şanslıydım ki, o kadın vardı. Onu görmek ne kadar hoşuma gitmese de babamı durdurmuştu. Belki.. babam onunlayken bana dokunmazdı.. Çok beklerdim.. beni dövmek için an kolluyordu.

Hyunjin'in cama bakarak şaşkınlıkla ağzını aralaması ve kaşlarını kaldırmasıyla beni boynumdan yakalayarak kendine çekmesi bir oldu.

Aramızda sadece santimler vardı, gözlerini kapatmıştı. Kafasını hafifçe hareket ettiriyordu, öpüşüyormuş gibi gözüktüğümüze emindim. Ama öpmüyordu, öyleymiş gibi gösteriyordu. Peki öyleyse.. neden bu kadar heyecanlanmıştım?

"Rahatsız olabileceğini düşündüğüm için seni gerçekten öpmedim.. fakat baban camın önünde evin içine bakıyordu. Yüzünün tam olarak gözükmemesi ve panik yapmaman için böyle yaptım, lütfen beni yanlış anlama."

Gözlerini açmadan ve ağzını hafif aralayarak fısıldamıştı. Böyle ise tam öpüşüyor gibi gözüktüğümüze yemin edebilirdim. Bir kaç dakika ardından kapı tıklatıldı. Hyunjin yerinden kalkmıştı ki bileğini yakalayarak onu durdurdum.

"Şey.. öpüşmüş gibi gözükmüştük inandırıcı olmalı.." diyerek çantamdan bir lipbalm çıkarıp onun dudaklarına sürerek dağıttım ve öpüşmüş gibi bir izlenim verdim. Daha sonrasında o kapıyı açmaya gitti.

"Merhaba, rahatsız ediyorum sanırım. Oğlumu bulamıyorum da. Görmüşsünüzdür daha önce zaten, benimleyken. Görüp görmediğinizi soracaktım." Kapıdan gelen sesin babama ait olduğunu anlamıştım.

"Hayır, maalesef ki görmedim. Şimdi içeri geçmem gerekiyor, sevgilim bekliyor." Hyunjin'in söylediği o kelime beynimde çalkalandı, sevgilim...

"Camdan bir kaç şey gördüm de.. o bir erkek mi? Üzgünüm ama bu iğrenç yani siz eşcinsel misiniz?"

"Bu sizi ilgilendirmez. Ayrıca bu iğrenç bir şey de değil. Şimdi daha fazla rahatsız etmemenizi rica ediyorum." Diyerek kapıyı kapattı Hyunjin..

Ardından yanıma geldi ve gülümsedi, "Uykun geldi mi?"

Yalan söylemeyecektim, oldukça uykum gelmişti. Başımı yukarı aşağı salladığımda onu takip etmemi işaret etti. Onun peşinden gittiğimde misafir odası olduğunu düşündüğüm odaya girdik.

"Burası misafir odası. Kendi odanmış gibi kullanabilirsin. Ve unutma, istediğin kadar bende kalabilirsin. Bir şeye ihtiyacın olursa karşı odadayım. Misafir gelir diye dolabın içinde pijama falanda bulunuyor. İyi geceler." Gülümseyerek odadan çıktı.

Ben ise dediği dolaba ilerleyip üstüme siyah bir pijama takımı giydim. Ardından ise kendimi yatağa attım. Kendimi güvendeymiş gibi hissediyordum onun yanındayken, fakat şimdi babamın yapabilecekleri aklıma gelmişti. Polise gidemezdi, her şeyi anlatırdım, biliyordu. Bu yüzden eve dönmemi beklemek zorundaydı. Ve döneceğimi ikimizde biliyorduk..

Düşüncelerimden kurtularak kendimi uykunun rahat kollarına bıraktım..

Çok üşenerek yazıyom ehehehe
Daha sık bölüm atnayı denicem çünkü yeni okulumda 9lar öğlenci akşam 6:50de eve gelicem😇😇

Oy ve yotum lütfenn<3

Bir daha ki bölüm 10 oy 20 yorumda olsun.. çok fszla dimi ĞWĞDĞWĞDĞWŞD

Daddy Issues-HyuninWhere stories live. Discover now