Souls in November (Holiday Series #1)

30

"Damn this! Why do I have to do this?"

Ilang minuto na akong nakatayo sa harapan ng Convention Center, nag-aalinlangang pumasok. Since I have such a brilliant mind, I was able to figure out how to secure an invitation to the Ball that is taking place right now. Even though it's only a Ball for a select group of people, I was fortunate enough to get a ticket and will attend to catch a glimpse of Drazen. Ngayon ako na ang naghahanap sa kaniya! Wow!

Si Mama kasi! Kung ano-ano ang plano! Nadamay-damay pa ako dito! Now what do I need to do? Parang yelo na ang kamay ko dahil sa kabang nararamdaman.

"Ashira? You're also here?" Nilingon ko ang tumawag sa akin.

"Oh! Attorney! Yes! U-Uh, I g-got invited too." I acted as though my invitation was legitimate.

"Then what are you still doing here outside?" he asked. "You're missing the fun inside!"

"Papasok na rin po ako." I casually said.

"Sabay na tayo kung ganon." aniya.

Naka-suit ito at talagang pormal na pormal ang ayos. Ibang-iba ang kaniyang suot ngayon. I am wearing a tight black dress with a slit on the right thigh. Naka-silver heels rin ako at may white pouch na bitbit. Ni-half ko rin ang buhok ko sa tuktok at itinali na lang ito ng isahan bago kinulot ng bahagya ang dulo nito.

Sabay ng kaming pumasok. Pagkatapak ko pa lang sa loob ng Hall ay nasilayan ko na ang iba't-ibang mga kulay ng ilaw. Madami ding mga bulaklak na disenyo sa gilid-gilid. The fact that individuals were already engaged in their own activities indicates that the program has already begun. Sa kakatayo ko sa labas ay nagsimula na pala ang programa, nagsisikainan na din kasi ang iba habang ang iba naman ay may hawak na wine at nakikipag-usap sa mga kaibigan.

Ganon na ba talaga ako katagal sa labas? When I checked the time on my phone, I discovered that I had already been standing outside for an hour. Tinignan ko ang suot ko ng makita ang mga gown na iba. Ang ganda ng sa kanila! Sana mas ginandahan ko pa ang akin!

"Ashira, may kasama ka ba? You can come with me if wala."

Kung hindi pa nagsalita si Attorney ay nakalimutan ko na kasama ko pala ito. At dahil nga wala akong kaalam-alam dito ay sumama na lang ako sa kaniya. As we made our way toward the middle table, where professional people were sitting, I couldn't help but feel both excited and nervous. Instantly, as soon as they saw us, I noticed how their eyes wandered in a curious manner from Attorney to me.

They were around five in the table and they were all guys! Magsisisi na ba akong sumama ako sa kaniya? Pero mukha naman silang mabubuti! My gaze moved from one person to the next, and each of them seemed quite familiar to me. Hindi ko lang makita ang isang lalaki dahil nakatalikod ito at tila'y may iniisip.

"Andito na pala si Rocco!" pag-iimporma ng isa sa ibang kasama nila. "And woah! You have a date tonight?!"

Napabaling agad ako kay Attorney at mahinang umiling-iling. Wait, so wala pa pa lang asawa 'tong kasama ko ngayon? Akala ko ay may asawa na ito!

Napakamot ito sa kaniyang batok. "No, she isn't my date. Niyaya ko lang itong sumama dahil mukhang wala pa ang kasama niya."

"Ah! Okay!" Napatango-tango naman ito. "Sayang naman! Akala ko may bubuo na sa buhay mo e!"

Ang iba naman at nakita 'kong nawalan ng pag-asa kung saan.

"'Wag mo na lang siyang pakinggan. He's always like that." imbes na suwayin ang lalaki ay ako na lang ang kinausap.

"Wala po pala kayong asawa?" magalang kong tanong. He's older than me duh!

Nahihiya itong umiling. "Ikaw na lang kung gusto mo?"