Evet... Aradan 1 yıl geçmişti. Bu bir yıl içinde değişen o kadar çok şey oldu ki...
Babam trafik kazası nedeniyle öldü (hadi halay çekelim yeah) annem desen ölümcül bir hastalıkla başbaşa kaldı. Artık yalnız olmuştum. Yalnız kalmıştım.
12. Sınıftım. Bazı günler okula gide bilmiyordum. Çok zordu. Tek başıma anneme yardımcı oluyordum. Benim için çok ağırdı. Eunla artık arkadaş değildim... Nereden bile bilirdim ki beni aslında öldürmeği planladığını. Çok büyük hayal kırıklığına uğramıştım...
Eun'un sırrı tüm okulun içinde kendi sinirliyle birden patlaması oldu. Her şeyi açıp döktü. E tabii ondan sonra Eunu tutukladılar.
Kendime yalnız bir kişi Hyunjini çok yakın hiss ediyordum. Bu bir yıl içinde benimle oldukca yakınlık kurmuştu. Bana hep yanımda ola bileceğini söylemişti. Ama zor zamanlarımda mesela şimdi yanımda değildi... Aslında ola bileceği kadar yakındı.
Hyunjin'den
Aradan bir yıl geçmişti. Bu bir yıl içerisinde nedense Elenaya olan duygularım değişmişdi. Ona zarar gelince sanki bana bıçak saplanıyormuş gibi acı çekiyordum.
Acaba yarın okula gelicek miydi ? Düşünmeden edemiyordum. Neden ona bu kadar yakın olmuştum neden ?
Hepsi bu saçma duygularım yüzünden ! Evet... Ona aşık olmuştum.
Hafta sonu bizi orman gezisine götürücektiler. Saçma bir geziydi. Ama sonra aklıma bunu Elenaya yazmak fikri gedli belki o da gelirdi ? Zaten okula artık geç geç gele biliyordu hiç olmaz bu 2, 3 saatlik geziye gelse olmaz mıydı ?
Telefonu elime alıp 'Elena' ismini aramaya başladım. Bulunca çabucak ona mesaj attım. Sanırım bu benim ilk ona mesaj atışımdı.
Selam Elena
Sana önemli bir şey söylüyecem.
Oturup beklemeye başladım. Çevrimdışıydı. Yaklaşık 15 dakika sonra telefonuma bildirim gelmesiyle elime aldım. Elenaydı evet !
Selam Hyunjin.
Evet dinliyorum ne söylüyeceksin ?
Yazmıştı. Heyecanlanmıştım. Ah benim bu aptal kalbim ! Neden bu kadar heyecanlanıyordu ?!
Şey... Hafta sonu bizi bir orman gezisine aparacaklar.
Sen de gelmek ister misin ?
Maalesef Hyunjin anneme bakmak zorundayım.
Ya zaten 3, 4 saatlik bir gezi gelsen nolur ?
Zaten okula da gelmiyorsun ! Bir kere gelsen bir şey olmaz ki ?!
Lütfen hadi beni kırma !
Hyunjin...
Bilmiyorum.
Tamam...
Hadi ama ! Ne olucak ki gelse ?! Bir gün bakmasa hiçbir şey olmaz !
Elena'dan
"Ne oldu kızım ? Neden yüzün üzgün görünüyor ?" Dedi annem bana bakarak. Ona taraf dönüp "Hiiç anne hiçbir şey olmadı." Dedim.
Bana öylece baktı ve yeniden konuşmaya başladı.
"Hayır, hayır bir şey olmuş, ne oldu ?" Dedi. "Ya anne boş ver, zaten önemsiz bir konuydu." Dedim.
Annem 'sabır dilercesine' baktıktan sonra yeniden konuşmaya başladı "Ben sana ne oldu diye sordum hadi kızım ?"
İlk önce sessiz kaldım ve ardından konuşmaya başladım. "Bizi okuldan orman gezisine aparacaklar. Zaten önemsiz bir şey. Arkadaşım bana yazmıştı." Dedim.
"Gitsene o zaman ?" Dedi annem. Nasıl gideyim mi ? "Hayır ! Ben seni böyle bırakıp gidemem !" "Hayır kızım bana hiçbir şey olmaz bir gezi ne de olsa gitsen aksine bir şeyler de öğrene bilirsin. Bence tartışmayalım çünkü sonunda benim dediğim olucak ne de olsa biliyorsun." Dedi.
Haklıydı. Babamın ölümünden sonra annem resmen karanlığa bürünmüştü. Sonra bu hastalık... Ona bakmaya başladım o zamandan beri bana karşı olan duyguları değişmişti.
Benden kaç defa özür diledi... Bana 'çocukluğunu geri getiremem kızım ama senden çok özür dilerim lütfen beni affet." Deyip ağladı. O benim annem her ne kadar bana kötülük yapsa da onu seviyordum.
Affetmiştim onu (kafanı skim saygılar) sonunda istediğim o anne kız ola bilmiştir ama mutsuz anne kız...
Hehehhe hikayenin ağzına sıçtım biliyorum.
Son bir bölüm kaldı ✌🏿
Neyse.
Umarım beğenirsiniz Queenlerim 💕
Siyahlandınız Queenlerim 🖤🍷
Hoşçakalın 🙋🏻♀️🙋🏻♀️🙋🏻♀️
ŞİMDİ OKUDUĞUN
-͟͟͞͞𖣘ölüm gününü kutlarım༒ •Hwang Hyunjin•
Storie d'amoreKorkma Elena kimsenin senin doğum gününü kutlamadığını biliyorum. Ama ben farklılık yapıcam. Senin ölüm gününü kutlayacam.
