AŞKIN ŞARKISI

Onu bir daha görürsen sana bulaştığına pişman edeceksin.

Gözlerimi kapatmış kendimi şarkıya bırakmıştım. 10 saniye kadar olduğum yerde durdum gözlerimi açıp etrafa bakındım. Sabahın bu saatlerinde etrafta kimse olmuyordu. Bir iki adım attım ve kollarımı iki yana açıp gözlerimi kapatıp yavaş yavaş yürümeye başladım. Her adımda müziğin sesini arttırdım. Hala gözlerim kapalıydı. Biraz duruyor biraz yürüyordum.

Şarkının son nakaratına doğru  mırıldanmaya başladım.

''Yanmışız ama halimiz duman

Yetmiyor zaman aman aman aman

Ben yine yollara düştüm yine zorlara

Hem korkak hem gözü kara uçlardan uçlara

Ben yine taşlara vurdum deli başımı

Sürüklüyorum kendimi tesadüf aşklara''

Şarkının bitmesine çok az kalmıştı ki  ne olduğunu anlayamadım çok sert bir darbeyle yere düştüm. Üzerime öyle bir ağırlık çöktü ki kolumun acısı ve üzerimde kocaman bir gövdeyle ezilip kaldım. Sinirle gözlerimi açtım tam bağırmaya başlayacekken ağzım açık kaldı.

Masmavi gözler, kirli bir sakal,çok keskin çene hatları, siyah saçları, dudakları, yüzüme çarpan nefesi, kokusu.. Vücutlarımız birbirine o kadar yakındı ki aklım durmuştu sanki, kalbim boğazımda atıyordu. Yutkundum. Gözlerimi sıkıca yumdum ve açtım. Gözlerim o derinlikle tekrar buluştu. Beni içine çekiyordu, nefes alışım hızlanmıştı, konuşmayı unuttum bir anda. Gözlerimi esir almıştı. O inci tanesi dişlerini gösterdiğinde sesli bir kahkaha attı. O anda kendime geldim ve kaşlarımı çatıp omuzlarından tutup onu sert bir şekilde ittim. " Yavaş olsana! " ayağa kalkmaya çalıştım ama ayak bileğim çok acıyordu doğruldum bir adım atmaya çalıştım tekrar yere düştüm.

" Ahhhh.. "

" Hey yavaş ol. " dedi.

Sesi.

" Kes sesini."

Şaşırarak yüzüme baktı. "Şhhhh.. Sakin ol."

"Kes sesini dedim sana! "

Bir anlık sessizlik oldu. Ayağa kalktı ve yanıma yaklaştı. Kolumu tuttu " Sana yardım edeyim. " Elini sert bir şekilde ittim. " Dokunma bana. " ayağa kalkmaya çalıştım. Aslında çok güçlü bir vücudum vardır 5 yaşından beri spor yapıyorum. Nasıl bir öküze çarptıysam zar zor ayağa kalktım. Canım çok yanıyordu. Üstelik bir çok yerden. Nasıl bana çarpmayı başardı bu öküz. Etrafıma bakındım. Siyah bir kaykay. Sendeleye sendeleye kaykaya 4-5 adım attım. Elime aldım iki yanından tutup kaldırımın ortasındındaki elektrik direğine sert bir şekilde vurdum. Spor yaptığıma bir kez daha sevindim.
" Ne yapıyorsun. " dedi. Ağzı açık ve şaşırarak.
Onu duymamazlıktan geldim ve kaykayı demir direğe 5-6 kez daha vurdum. Kaykay sonunda ikiye ayrıldı. Ona döndüm ve alaylı bir şekilde güldüm.Ağzı açık bana bakıyordu.

" Sen delisin." dedi.

Kaykayın bir parçasını üzerine doğru fırlattım. Bacağına çarptı. Suratı değişti.

" Ahhh."

Alaylı bir şekilde güldüm.

" Ne dedin ? Tekrarla."

O ise bir an bana baktı ve sakin bir şekilde "Sen delisin." dedi.
Kaykayın diğer parçasını daha hızlı suratına gelecek biçimde fırlattım. Kahretsin.Yana kaydı. Kaykay ona isabet etmedi. Dudakları düz bir şekil aldı, gözleri büyüdü kaşlarını çattı. Üzerime doğru yürümeye başladı. Geri çekileceğimi zannediyorsan yanılıyorsun öküz. Bende ona adım attım. Dudaklarında biran şaşkınlık yakaladım. Gözlerini kıstı ve bana bakmaya başladı. Bende ona sert bir şekilde baktım.Gözlerimiz kenetlendi. Kalbim hızlı bir şekilde atmaya vücudum yanmaya başladı. Neler oluyor bana. Sakin ol Karen sakin.Kendimi topraladım. Uzun bir sessizlikten sonra. Gözlerimi devirdim ve yan tarafına geçip adım attım. Tam yürümeye başlamıştım kolumdan tutup beni kendine çevirdi.