3. bölüm

4.8K 326 103
                                    

" Silahın bende kalsın Adam olmayı bilmeyene ne silah nede kadın yakışır bir erkeği Adam eden kadındır , anadır öyle fiyat biçilmez gerçi sen bilmezsin ama " diyip durdu . Elindeki silaha bir bakış atıp konuşmaya devam etti . " Bi yiğit cesaretini belindeki silahtan değil yüreğindeki merhametten alır . Onun için tek bir silah vardır oda akıldır yeri geldiğinde kılıçtan keskin kurşundan delicidir . " diyip yüzü maskeden dolayı görünmeyen adama bakıp ordan uzaklaştı .

Ayağındaki acıyı giden kadına hayran hayran bakmıştı .

Belki şimdi gitmesi gerekiyordu ama kalbini burda ona teslim etmişti .

Ayağındaki acıyı unutup yürümeye başladı .

Mezarlıktan çıkarken tam tepedeki aya bakıp fısıldadı genç adam  " aya inat parlayan peri kızı sana sözüm olsun bir gün seni bulup kendime katıcam " ...

______________

Elzem'den

Karanlık sokaklarda hızla eve gidiyordum .

Az önce ben ne yapmıştım . Bildiğimiz bir adamı vurmuştum .

Pişmanmıydım asla ! Elimdeki silahı başımdan çıkardığım yazmaya sarıp hızla eve varmıştım .

Kimse görmeden kaldığım yere girip rahatça nefes almıştım .

İçimdeki bi nebzede olsa olan korku bana yetmişti .

Üstümdekileri çıkarıp silahı saklamıştım . Odadaki kömürlükte olan muslukla elimi yüzümü yıkayıp kendime geldim .

Yarın sermet ağalara gittiğimde bunu ona söyleyecektim .

Yarın bir gün biri karşısına çıkıp hakkımda konuşmasına göz yumamazdım .

Yarın erken kalkacağım için hemen gözlerimi kapatıp uyumaya çalıştım .



Kuşların sesiyle uyanmıştım bu sabah . Kavurucu sıcakla birlikte üstümdeki pikeyi oflayarak atmıştım .

Tekrar gözlerimi kapayınca yengem ve amcamın bağırış seslerine uyanmak zorunda kaldım .

Dört duvar arasındaki küçük camdan dışarı baktım ayırmak için yanlarına gidecekken kendi kendime dedim ki

Otur oturduğun yerde zamanında sana yardım eli uzatan oldu mu ?

Kendimi tekrar yatağa atıp gözlerimi kapatmıştım ki aklıma gelen şeyle tekrar açtım .

Bugün sermet ağalara gidecektim . Hızla ayağa kalkıp elimi yüzümü yıkadım üzerimdekileri çıkarıp temiz bir elbise giyindim . Makyajı pek sevmediğim için aynada son bir kez kendime bakıp kontrol ettim . Artık hazırdım .

Kömürlükten çıkıp evin avlusuna doğru yürümeye başladım .

Avlunun tam ortasında dikilen amcamı görünce aldırış etmeden yerime oturdum .

Bugün burnundan soluyordu sinirden tüm damarları belli oluyordu .

Sinirle bana bakıp bir kahkaha attı " Oooo sabah şerifleriniz hayırlı hanımağam bi an hiç uyanmıyacak sandık seni " dedi .

Tam bir şey demek için ağzımı açacaktım ki elinde tepsiyle yengem geldi . Amcam önce tepsiye bakıp sonra yere fırlattı . Bir anda yengemin saçlarına yapışıp " Bu nasıl çay böyle kadın " diyip tam tokat atacaktı ki amcamı ittirip yengemi elinden aldım .

~MAHPERÎ~Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin