~MAHPERÎ~

15. Bölüm

"Çöz elleri mi de konuşalım amca " diye bağırdım öfkeyle.

Daha sonra gözlerimi kısarak ona baktım.İçtenlikle bir kahkaha attım, bütün depoda yankılanan kahkahalarıma karşı bana delirmişim gibi bakıyordu .

" ne gülüyorsun lan delirdin mi " dedi şaşkınca kafamı sallayıp gülmeye devam ettim .

Sanırım buna sinirlenmişti elini saçıma atıp atıp çekemeye başladı .

Canım acısada bozuntuya vermeden gülmeye devam ettim ve cevap verdim sorusuna " Benden sonra çökmüşsün amca ona gülüyorum ne o babamdan çaldığın o paralar bittimi yoksa " dedim .

Çenesi kasılmıştı sinirden kaşlarının arasındaki çizgi belli oluyordu .

Kafasını kaldırıp gözlerime baktı,
gözlerinde gördüğüm ifadeden
iğrenmiştim.

Acı.. Bunca yıl bana sadece
şefkat dolu bakmasını isterken
şuan burada, bu konumdayken bana sadece acı dolu gözler gösteriyordu?

"Madem bir daha görüşmeyeceğiz.
Bugün hesaplaşalım sevgili yiğenim" dedi alayla .

Ne hesaplaşmasından bahsediyordu?beni öldürmeyi mi düşünüyor bu adam ?"Ne saçmalıyorsun? Ne hesaplaşması?" dedim, kaşları mı çatarak.

Arkama geçerek ipleri çözdü . O an kafesinden çıkmış bir kuş kadar özgür hissettim kendimi .

Amcamın ne yapmaya çalıştığını anlamak için onu izlemeye başladım.

Amcam  kenarda ki sandalyeyi alıp karşıma koydu, karşıma oturup gözlerime baktı.

Gözlerindeki alay gitgide artarken benimle  konuşmasını
istemiyordum.

Ama bir anda gözlerindeki alay gidip yerini acıya bıraktı bu garipsenecek birşeydi .

Gözlerin de gördüğüm
ifadenin beni mutlu edeceğine adı kadar eminken yelkenleri neden suya indirmişti bu adam .

Dudaklarını yavaşça araladı.
Gözlerini tekrardan gözlerime dikti.

" Annen çok güzel bir kadındı..."dedi sesindeki titremeyle .

" Çok sevdim onu , biliyo musun onu ilk ben gördüm ben istedim ama baban onu benden aldı " dedi ve gülümsedi .

" YETERRR !!! " dedim Bu saçmalığı bitirmesini istiyordum ama onun susmaya niyeti yoktu .

"Onlar senin doğduğun gün çok
mutluydular  biliyor musun? Benim canım kardeşim kızım oldu diye etrafta dolaşıyordu Ben ise çok mutsuzdum , kardeşimin sevdiğim kadınla evlenmesini sindiremeden hayalini kurduğum sen doğmuştun." dedi.

Ailemi savunmaya geçecekken amcam
bağırdı. "Bugün ben konuşacağım,
sen dinleyeceksin!" Bir şey demeden
dinlemeye devam ettim.

Ardından bir hıçkırık sesi duydum
Karşımda küçük bir çocuk gibi ağlıyordu.

Yıllardır içinde ki acıyı kusmayı bekleyen amcam tekrar konuşmaya başladı .

"Ben onu çok seviyordum ama baban
izin vermedi. Bazen kalbime  O senin hiçbir şeyin değil derdim. Onun kızı olduğunu kendime anlatır vazgeçmeye çalışırdım . Onu unutmak  İçin o nasıl senden nefret ediyorsa, bende ondan  nefret etmemi söylerdi . Baban  ise buna göz yumdu, neden biliyor musun?"
diye sordu dolu gözlerle.