En son basamağa gelip kapının önüne geldim .
Elimi kapının kulpuna koyup hızla aşağıya indirdim .
Kapıyı açar açmaz karşımda uzanan adamı gördüm .
Sadece bana bakıyordu yüzümde şaşırmış bir hal vardı bana bakarken yutkunmuştu .
Kendimi daha fazla tutamamıştım ben kimsenin istemediği yediği bir lokmada bile herkesin gözü olan kimsesiz yaralı bi kuştum .
Tüm bu düşüncelerle birlikte ağlamam hıçkırıklara dönüşmüştü .
Bugüne kadar ağlayacak bi omuz sığınacak bi limanım olmamıştı .
Onun kollarına koşsam kafamı omzuna koysam acaba oda beni itermiydi yalnızlığa .
Beynimdeki tüm seslere hayır diyip ona koştum ait olmak istediğim yere sığınıp kafamı sinesine koydum ilk defa görmeme hissetmeme rağmen yuvamı bulmuş gibi hissediyordum .
Yuvam olacak bedende biraz soluklanıp kafamı kaldırdım .
Ağlamaktan kızaran gözlerle gözlerine bakıp " bundan sonra burası benim " diyip kalbinin üzerine bir öpücük bıraktım .
Daha sonra güzel yüzüne elimi koyup yanağını okşadım kulağına yaklaşıp fısıldadım " Bundan sonra bi ömür kalbimde hükümlüsün oğuz Demirkan " diyip boynuna bir öpücük bıraktım .
Arayıp bulamadığım sevgiyi onunla tanımak istiyordum .
Benim için sevgi hiç izlenmemiş bir filmdi .
◆
◆
◆
◆Aradan ne kadar zaman geçti bilmiyordum ama hala üzerine uzanmış yatıyordum .
Kafamı koyduğum yer benim bu güne kadar en huzurlu hissettiğim yerdi .
Bi anda duyduğum titreşim sesi içimi üretmişti . Kafamı göğsünden kaldırıp etrafa bakınca saatten geldiğini anladım .
Kendi kendime " acaba ilaç saati mi var" diye düşünürken birden kapı açıldı .
" Abi tüm herşey istediğin gibi " diye bir ses yankılandı .
Gelen dün akşam tanıştığım zaimdi .
Kapıyı açar açmaz beni görünce önce oğuza bakıp sonra bana döndü . Kendi kendine sessizce bir şeyler mırıldandı .
Neler oluyor der gibi bakınca " Şeyy " dedi ve sustu .
Zaim biraz düşünüp aklına gelen şeyle " şey hanımağam oğuz abimin yatağı biraz sertti bende değiştirmek için yaniii " demişti tedirgince
ŞİMDİ OKUDUĞUN
~MAHPERÎ~
Genç KurguGelecek güçsüzler için ulaşılmaz, korkaklar için bilinmezlik, cesurlar içinse şanstır. ~Victor Hugo~